Mam dużo wolnego czasu, wiele książek do przeczytania, wiele do przemyślenia. Piszę moją książkę.

Coś nie pozwala mi spokojnie spać.

Odejść nie mogę.

Nie mogę teraz zostawić swego cienia.

Nie chcę tak żyć.

Nie pamiętam swego dzieciństwa. Dzieckiem przestałam być w trzynastym roku życia. Co było wcześniej? Sen, letarg… Obudziłam się, by spadać z pajęczej sieci. Wcześniej w nią zostałam zaplątana i wysysano ze mnie krew. Stałam się narkomanką.

Nadal wierzę, że ktoś mnie pokocha taką, jaka jestem. I nic więcej.