Nie czuję lata, pierwszy raz w życiu o tej porze pracuję. Muszę wkładać w poruszanie się po świecie więcej trudu, układ krążenia nie radzi sobie z tym obciążeniem. W takich chwilach obiecuję, że będę żyć jak roślina delikatnie podlewana przez rodziców i chroniona przed wiatrami ścianami mego Królestwa, kiedy jednak poczułam głębszy oddech w płucach, zapomniałam o obietnicach składanych na pograniczu życia i umierania.