NAGROBEK (PLASKOWICKIEMU) 1 Tu Jerzy Plaskowicki złożył swoje kości. Prosi, westchni zań k Bogu, modląc o litości. Zabit od rozbójników, zmartwychwstania czeka, Ach, nie mija śmierć sroga żadnego człowieka. 2 Jerzy Plaskowicki tu jest pogrzebiony, Zabity rozbojem szlachcic urodzony, Prosi was o modły o zbawienie duszę, Mowiąć: żyjcie zdrowi, ja gnić w grobie muszę. 3 Rodem, sławą, postawą dobrze znamienity Przez rozboj od śmiertelnej kosy jest pożyty Heorhi Plaskowicki położon w tym grobie, Módl Boga za niego, a o grobie myśl sobie. 4 Kto nie rodzon, nie umrze, a jam jest zabity, Heorhi Plaskowicki szlachcyc rodowity, Tu ciałem leżę, duszą żądam być w niebie, Proszę, módl za mię, a ja czekam k sobie ciebie. 5 Któs kolwiek, jakiś kolwiek śmierć zawsze przy tobie, Mnie rozbojem złożyła co w tym leżę grobie, Heorhi Plaskowicki byłem nazreczony, Dziś proch, ziemia, módl za mię, abym był zbawiony. 6 Gdzie krzyż stoi, ja ległem, rozbojem zabity, Heorhi Plaskowicki, człowiek jako y ty. Samodziewiąt z kapłanem uczyń ty ofiarę, Módl za mię Boga, a sam pomni śmierci marę. 7 Ośm owieczek z pasterzem tu rozboj pokonał, Heorhi Płaskowicki pierszy z nich tu skonał. Mówcie: Panie, zmiłuj się nad onych duszami, A nagrob nieuchronny pamuętijcie sami. 8 Stań, kto bieżysz, przeczytaj przecz krzyż postawiony: Heorhi Płaskowicki rozbojem uśpiony. Samodziewiąt z kapłanem módl Boga za niego, A pamiętuj na koniec żywota twojego! НАДГРОБНАЯ НАДПИСЬ
1 Здесь Ежи Пласковицкий [267] сложил свои кости, Просит, вздохни за него к Богу, моля о милости. Убит разбойниками, воскресения ждет, Ах, не минует жестокая смерть ни одного человека. 2 Ежи Пласковицкий здесь погребен, Разбойнически убит, шляхтичем урожденный, Просит вас молиться о спасении души, Говоря: живите здравы, я ж должен гнить в гробе. 3 Родом, славой, положением хорошо известный, Разбоем под смертную косу причтен. Георгий Пласковицкий положен в том гробе, Моли Бога за него, а о гробе думай своем. 4 Кто не рожден, не умрет, а я убит, Георгий Пласковицкий, шляхтич родовитый, Здесь телом лежу, душой жажду быть в небе, Прошу, молись за меня, а я буду ждать тебя к себе. 5 Кто бы ты ни был, смерть всегда при тебе. Меня, который лежит в сем гробе, свалила она разбоем. Георгием Пласковицким был я наречен, Ныне же — прах, земля, молись за меня, дабы был я спасен. 6 Где крест стоит, я лег, разбойнически убитый. Георгий Пласковицкий, человек, как и ты. Сам-девят с иереем сотвори ты приношение, Моли за меня Бога, а сам помни о призраке смертном. 7 Восемь овечек с пастухом здесь разбой осилил, Георгий Пласковицкий первым из них скончался. Скажите: «Господи, смилуйся над их душами!» А о гробе неизбежном помните сами. 8 Стань, кто бежит, прочитай, почему крест поставлен: «Георгий Пласковицкий, от разбоя усопший»,— Сам-девят с иереем моли Бога за него И памятуй о конце жизни твоей. NAGROBEK KAZNODZIEJI 1 Z ambony słuchaczom niedawno wołałem, Ze człowiek jest robak, rzeczą sam doznałem, Robakiem stałem się sprośnym w ciemnym grobie, Kto czytacz, tym będziesz, opowiadam tobie. Milcząc usty, ale wszystkie ciało woła, Ze człowiek jest robak y gnój sprośny zgoła. Nie wierzysz? W grob wejzrzy а у wspoznaj siebie, A za mną módl Boga, abym był na niebie. 2 Z człowieka robak, niemek z kaznodzieję, Nie z ambon woła, z groba, gdzie truchleję. Rzeczą mię usty milcząc obwoływa, Ze pospolicie z człeka robak bywa. Jużem ja tako rzkąć: toż będzie tobie, Gdy, czytelniko, złożon będziesz w grobie. Spomoż mię modły, drudzy cię wspomogą, Byś w niebo trafił tą śmiertelną drogą. 3 Ja leżę, który na ambonie stałem Wczora, у na śmierć dużo narzekałem. Grzeszyłem, bo nie tak ona surowa, Jako więc lata między ludźmi mowa. Prawda że morzy, lecz ciało — nie duszę, Ożywia raczej przyznać jej to muszę. Do Boga ducha szle, a nędzne ciało Gnoi, by na się nieśmiertelność wziało. Nie boj się onej, grzechu uwaruj się, Jako na gody do grobu gotuj się: On kończy biedy, nędzę y kłopoty, śmierć jest początkiem place wszelkiej cnoty. A mnie za radę wspomogaj modlitwą, By drudzy duszę równie wsparli y twą. вернуться Ежи Пласковицкий...— речь идет о некоем «именитом» дворянине Георгии Пласковицком, разбойнически убитом вместе с восемью отроками. Идентифицировать Пласковицкого с определенным историческим лицом пока не удается. |
