Ford wind star. Zakreślił kolejne kółko.

Teraz, po tych wszystkich latach, Perlmutter prowadził sprawę obejmującą usiłowanie zabójstwa, ciężkie uszkodzenie ciała, brutalny napad, i podejrzewał, że jeszcze więcej. Znów zaczął gryzmolić, W górnym lewym rogu kartki napisał „Jack Lawson”. W górnym prawym wpisał nazwisko Rocky Copwell.

Obaj ci mężczyźni, prawdopodobnie zaginieni, niemal jednocześnie przejechali przez punkt kontrolny w sąsiednim stanie.

Połączył kreską oba nazwiska.

Pierwsze powiązanie.

W dolnym lewym rogu kartki Perlmutter napisał nazwisko Freddy'ego Sykesa. Ofiary brutalnego napadu. Obok, po prawej, wpisał „Mike Swain”. Postrzał, próba zabójstwa. Powiązanie numer dwa, łączące tych dwóch mężczyzn, było oczywiste.

Żona Swaina widziała sprawcę obu przestępstw, krępego Chińczyka, który, wnioskując z opisu, był specem od mokrej roboty ze starego filmu z Jamesem Bondem.

Jednak między wszystkimi czterema przypadkami nie było wyraźnego powiązania. Nic nie łączy tych dwóch zaginionych z poszkodowanymi przez speca od mokrej roboty. Może z wyjątkiem jednego: Ford windstar.

Zanim znikł, Jack Lawson prowadził niebieskiego forda windstara. Krępy Chińczyk jechał niebieskim fordem wind-starem, kiedy opuścił dom Sykesa i postrzelił Swaina.

Oczywiście, było to w najlepszym razie wątłe powiązanie. Ford windstar jest na przedmieściach taką samą rzadkością, co silikonowe piersi w klubie go-go. Słaby trop, ale jeśli wziąć pod uwagę, historię tego miasteczka, fakt, że stateczni ojcowie nie znikają tu tak sobie, że w Kasselton po prostu nie dzieją się takie rzeczy… Nie, to nie jest wyraźna poszlaka, ale wystarczająca, żeby Perlmutter mógł wyciągnąć wniosek:

Te cztery wątki są ze sobą powiązane.

Nie miał pojęcia, w jaki sposób, i w tym momencie nawet nie chciał jeszcze się nad tym zastanawiać. Najpierw niech zrobią swoje technicy i ludzie z laboratorium. Niech poszukają w domu Sykesa odcisków palców i włosów. Niech rysownik sporządzi portret pamięciowy. Niech Veronique Bałtrus, geniusz komputerowy i prawdziwa piękność, przejrzy zawartość komputera Sykesa. Na razie jest po prostu za wcześnie, żeby zgadywać.

– Kapitanie? Daley.

– Co jest?

– Znaleźliśmy samochód Rocky'ego Conwella.

– Gdzie?

– Zna pan parking przy drodze numer siedemnaście? Perlmutter zdjął okulary.

– Ten przy naszej ulicy? Daley skinął głową.

– Wiem. To nie ma sensu. Przecież wiemy, że on opuścił stan, prawda?

– Kto znalazł ten wóz?

– Pepe i Pashaian.

– Powiedz im, żeby zabezpieczyli teren – rzekł, wstając. – Sami sprawdzimy pojazd.