Vi vane dirus, ke diabloj tute

Ignoras la justecon absolute.

Ne, konas mi ekzemplojn pri afer'.

Okazis foje en infer',

Dum marsh' parada sub la ter',

Kalumniulo kun Serpent' kverelis,

Unuan lokon en marsheto celis.

Estighis tiam bruo kaj tumult',

Pretendis ambau kun insult'

Pri sia malutil', supera lau rezult'.

Kaj en disput' pri sia malutilo

Kalumniulo en kverel-ekstrem'

La langon montris kun mokem'.

Responde la Serpent' minacis per pikilo

Kaj siblis ghi proteste al ofend'.

Unuan lokon strebis la Serpent', —

Kaj baldau al Serpent' la homo cedis

Sed ne konsentis tion la Satan',

Li intervenis mem al bruo kaj chikan'.

La homan rajton la Satano pledis,

Dirinte al Serpent':

Meritas vi per via akra dent',

Sed tamen hom' superas en talent'.

Per la pikil' pereon vi minacas,

Dangheras vi sendube en proksim',

Perfidan frapon ofte vi audacas, —

Sed multe pli dangheras al viktim'

La kalumni' per sia fush-esprim',

Char kontrau ghi defendas nek montaro,

Nek largha maro!

Superas hom' en malutil-talent'.

Do sekvu lin, — humile, en silent'."

Triumfis Kalumni' per sia eminent'.