Tarot Verniera jest talią wymyśloną specjalnie na potrzeby powieści. Namalował go Finn Campbell-Notman, na podstawie klasycznej talii Ridera-Waite'a.

Znawcy nie potrafią się porozumieć w kwestii pochodzenia tarota. Znajdują jego korzenie w Persji, w Chinach, w starożytnym Egipcie, Turcji lub Indiach – każdy z tych krajów dowodzi swoich praw do pierwszeństwa. W jednym tylko wszyscy się zgadzają: talia, którą dzisiaj znamy jako karty tarota, zyskała swój kształt w połowie piętnastego wieku, we Włoszech.

Istnieją na świecie setki wzorów talii tarota i co roku powstają nowe. Najpopularniejsze są jednak dwie: tarot marsylski, o charakterystycznych jasnożołtych koszulkach oraz ilustracjach w błękicie i czerwieni, a także opisowa uniwersalna talia Waite'a, stworzona w roku tysiąc dziewięćset dziesiątym przez angielskiego okultystę, Arthura Edwarda Waite'a. Zilustrowała ją amerykańska artystka, Pamela Colman Smith. Z takiej właśnie talii korzystała Solitaire w filmie z serii przygód Jamesa Bonda, zatytułowanym „Żyj i pozwól umrzeć".

Osoby, które chciałyby się dowiedzieć o tarocie czegoś więcej, mają do dyspozycji ogromną liczbę książek i stron w sieci. Ja polecam wszechstronny przewodnik Rachel Pollack, zatytułowany „The Complete Illustrated Guide to Tarot", opublikowany przez Element (1999).