Паміж пустак, балот беларускай зямлі,

дзе бароняць звяры сваіх нораў;

дзе рахманыя пчолы бароняць вуллі,

пазабыўшы пра мірны свой нораў;

дзе пра голаў тваю гільятына пяе,

дзе бароніць пятля тваю шыю,

птушкі гнёзды зацята бароняць свае

й беларусы бароняць чужыя;

дзе Заслонава прывід стаіўся ў траве

і штовечар паненак лякае –

памяркоўная нацыя ціха жыве,

толькі гутарка ходзіць такая:

Раство на “Раствора-Бетонным”.

Снежань за часам мясцовым.

Цяжка брысці мадоннам

у зімным святле месяцовым

ходзішчам незнаёмым

з ліпамі паабапал.

Вось Каспар пакрыёма,

нібы кульгавы д’ябал,

вось Бальтазар з батонам,

вось Мельхіёр з бітонам –

на пацеху мадоннам

крочаць “Раствора-Бетонным”.

Слота вечная наша,

звыклы голад і холад.

Вецер made in Russia,

вецер made in Poland.

Паўзе апошні тралейбус.

Наступны прыпынак “Раствора-

Бетонны”. Падпіты бэйбус

глядзiць на мадоннаў сувора.

Дзеўкі – ведзьма на ведзьме –

бавяцца ў тамагочы.

Месцаў мадоннам з дзецьмі

ніхто саступаць не хоча.

На мёрзлых шыбах узоры –

лотаць, канвалі, ружа –

банальна звялі – І’m sorry –

ад рыфмы банальнай “сцюжа”.

Зімна крохкім бутонам.

Парай плыве гаворка.

Над “Раствора-Бетонным”

у небе спыняецца зорка.

Дж. К. Роўлінг. Гары Потэр і Ордэн Фенікса

Гары Потэр, выдатнік у гуманітарным ліцэі,

пераможца на алімпіядах па бел-чырвона-

белай магіі, зноўку ў пошуках панацэі:

дух закону ці – па традыцыі – зуб дракона?

Бо ў газетах вусаты гоблін з кілішкам жытняй,

над мяжою ў паветры вісяць птушыныя коркі,

пошту з выраю рэквізуюць ужо на мытні

то шалёныя тролі, то оркі з Мар’інай Горкі;

бо дарога даўгая й рэклама задарагая,

бо сышлі ў шоў-біз настаўнікі ды сяброўкі,

бо чырвона-зялёная магія перамагае

й цуда-зёлкі ідуць на экспарт у складзе зуброўкі;

бо чароўнаю палачкай стаўся дручок гумовы

й барада тэрарыста-джына прамокла да ніткі,

бо ў астатніх школах не вучаць птушынай мовы,

а палёты на памяле спыняюць зеніткі;

галасы аднадумцаў гучаць з кожным днём ахвярней,

і штодня складаней трымацца нейтралітэту,

жлукціць безалкагольнае піва ў таннай кавярні

ў атачэнні занудаў з варожага факультэту…

Закаркоўвае пляшку й выходзіць на ліпеньскі водар.

Сквер Марата Казея, а ў пляшцы – кактэйль для цвярозых.

Ён, вядома, ізноў пераможа, бо ён Гары Потэр,

ратавальнік вялікіх дзяцей і маленькіх дарослых.

ажываюць персанажы анекдотаў

з падсвядомасьці выходзяць на пленэр

зноў матросаў закрывае дзіркі дотаў

зноўку бацьку падстаўляе піянер

льецца песня на далёкім паграніччы

у чальцоў кпсс пайшоў працэс

мудры чукча запалярны паляўнічы

стаў на лыжы з групенфюрэрам эсэс

падрывае партызан цягнік варожы

ў акупантаў перманентны пераляк

іх чакаюць ваяры на раздарожжы

тры танкісты рускі немец і паляк

прыхадзіце сёння ў танку будуць танцы

баявік ужо ўзышоў на бранявік

пралятае на тачанцы-растаўчанцы

кат катоўскі энергічны сілавік

камікадзэ супраць шашкі скача боса

куля дура камандарма не чапай

ардынарац пецька тройчы выдаў боса

крыкнуў певень і на дно пайшоў чапай

але прывід камунізму тут не вымер

ён глядзіць з чырвоных зорак п’яны ў дым

і ваван валодзя вовачка ўладзімір

назаўсёды застанецца маладым

арляняты гэй шыхтуйся ў шчыльны шэраг

паляцім куды не ходзіць наш цягнік

як не згубімся? элементарна шэрлак

нас чакае дасканалы праваднік

верным шляхам запаветамі дэ сада

верным шлюхам не застацца сёння збоч

па вальпургіевай ночы шахразада

будзе вам варфаламееўская ноч

хто ідзе? штандартэнфюрэр са штандарам

прапар з прапарам выходзіць на прасцяг

шпаркім крокам проста ў будучыню шпарым

па кастрышчах па касцёлах па касцях

ананасы із шампанскім будуць нашы

хто не з намі пасмяротна стане наш

ажываюць персанажы персанажы

трыюмфуе неўміручы персанаж