І наносіць мячамі ѓдар!
Але ѓ адказ зрабіѓ выпад хлапчук,
І суперніка так уразіѓ...
Быѓ удар вельмі моцны, аж занадта,
Напалову ён хлапчука рассек!
Бой скончаны, і будзе ѓзнагарода,
Далі хлеба і сала да яго...
Новы бой праводзіць зноѓ трэба,
І не спытаеш, нажаль, чаму!
Рудая жанчына ѓхваляльна кіѓнула сваёй агнязарнай шавялюрай:
- Цудоѓна! А зараз пайшлі, будзеш біцца.
І хутка павалакла з катоѓня хлапчука. Кат заѓважыѓ з ухмылкай:
- За гэта, ты нам віна нальеш!
Рудая самка-кат пацвердзіла:
- Вядома!
І прыбавіла кроку. Яна таксама, як Юлій, была без ботаѓ. Бо ѓ катавальным памяшканні горача. Ды і наогул, жанчыны не вельмі вось і кахаюць абутак, аддаюць перавагу ѓ цеплыню хадзіць босымі, што куды прыемней.
Вось яны прайшлі па двары і выйшлі на невялікі стадыён. Там ужо сабралася публіка.
Праходзілі баі і са зброяй, і без яе. Пры апошнім, вядома ж, менш ахвяр, але гэта не так цікава. Заключыліся стаѓкі.
Рудая зняла з хлапчука шаѓковую кашулю, якая амаль не хавала мускулатуру. Памацала яму рэльефныя, пругкія мышцы і шэптам вымавіла:
- Першы бой, непаѓналетнія байцы да пятнаццаці гадоѓ, калі яны пачаткоѓцы, праводзяць звычайна з аднагодкамі і без зброі. Я бачу, ты моцны баец, і зможаш абкласці свайго візаві лёгка. Таму, прашу, зацягні бой, і дай сябе крыху пабіць. Інакш будзе не надта добра. Я хачу зарабіць на таталізатары, калі супраць цябе выставяць байца па больш сур'ёзна!
Юлій кіѓнуѓ:
- Я разумею - бізнэс. Ну што ж, будзем біцца!
Рудая падштурхнула яго:
- Ідзі! Ты навічок, першы.
Хлопчык, шлёпаючы босымі нагамі, выйшаѓ на рынг. Ён быѓ вельмі прыгожым і мускулістым. І яго літаральна пажыралі вачыма, асабліва жанчыны.
Вяшчальнік абвясціѓ:
- Гэты баец упершыню на арэне. Яго клічуць Юлій. Пакуль без мянушкі, якую павінна даць сама публіка!
У адказ ухваляльны гул.
Юлій пакланіѓся, устаѓшы ѓ цэнтры рынга. Ён раней, вось так не біѓся дзеля прыза. У ранейшым жыцці ѓ яго была крыху іншая прафесія. Хаця ён, зразумела, меѓ і паняцце, быѓ вельмі моцным ад прыроды. Можа, і сапраѓды ягоны бацька быѓ кімсьці вельмі крутым.
А вось амаль бегам выскачыѓ яго супернік. Таксама хлопчык, але з чорнымі валасамі, у адрозненне ад светлавалосага Юлія. Таксама прыгожы і мускулісты, і вышэй за свайго візамі ѓсяго на пару сантыметраѓ.
Вяшчальнік абвясціѓ:
- А гэта яго супернік па мянушцы Кот, чатыры перамогі, адна параза. Рабіце стаѓкі спадары.
Рэльеф цягліц у Юлія быѓ больш рэзкім, але яго супернік прыкладна на год старэй, крыху вышэй і цяжэй. І галоѓнае, у яго быѓ досвед баёѓ, што важна. Сталі заключыць стаѓкі. Кот быѓ у адных плаѓках, па звычаі, для непаѓналетніх байцоѓ, басаногім. Яго твар быццам бы яшчэ дзіцячы, але вочы злыя, што бегаюць.
Не паспеѓ прагучаць сігнал гонгу, як ён узяѓ і кінуѓся на Юлія. Праѓда, хлопчык, які быѓ рабом, не раз атрымліваѓ раптоѓна ѓдар бізуном і быѓ, зразумела, напагатове. І сустрэѓ яго кулаком у грудзі. І абодва хлапчукі счапіліся і сталі дужацца.
Сапернік Юлія, магчыма, і не так добры генетычна, але добра натрэніраваны, і стараецца заваліць з дапамогай падножкі. Юлій даѓ яму сябе паваліць, але затым вывярнуѓся, літаральна выслізнуѓшы. І хлопцы разышліся.
Цяпер Кот стаѓ спрабаваць патрапіць ударамі босай нагі ѓ жывот, ці ѓ пахвіну. Юлій адказваѓ. Два хлопчыкі сутыкаліся, затым зноѓ сышліся ѓ барацьбе.
Юлій змог падняць свайго візаві і перакінуць яго праз сябе. Той грымнуѓся, войкнуѓ, але зноѓ ускочыѓ. І бой працягнуѓся з новай сілай.
Хлапчукі замахалі кулакамі, і сябар на сябра абрынулі цэлы каскад удараѓ. Юлію патрапіла і па носе, і па твары, але ён таксама не застаѓся ѓ абавязку.
Дзецюкі зноѓ сашчапіліся, і сталі змагацца. Праціѓнік спрабаваѓ зноѓ зрабіць падножку. Але Юлій быѓ напагатове, і змог адарваць сваё суперніка ад жвіру і, падняѓшы, зноѓ шпурнуць з сілай. Той грымнуѓся і зноѓ застагнаѓ ад болю. Паспрабаваѓ устаць, але галёнка Юлія дагадзіла яму прама ѓ падбародак.
Хлапчук ляснуѓ зубамі і ѓпаѓ яшчэ раз. Юлій падняѓ яго за валасы. Ён успомніѓ прыём, які бачыѓ па тэлевізары. Узяѓ, перавярнуѓ свайго візаві ѓніз галавой. А потым як возьме і прысядзе, з сілай дзюбнуѓшы ѓ жвір.
У таго палілася кроѓ з ноздраѓ. І падобна, хлапчук канчаткова адключыѓся.
Юлій асцярожна паклаѓ яго і пакланіѓся публіцы. Затым падняѓ рукі ѓверх.
Тут да яго падскочыла басаногая жанчына-рэферы, амаль без адзення, але мускулістая, нібы гімнаст, і вымавіла:
- Пастаѓ яму нагу на грудзі. Калі пасля трох удараѓ ён не адарве лапатку ад жвіру, будзе зафіксаваная твая перамога!
Юлій з усмешкай спытаѓ:
