- А калі адарве?

  Жанчына-рэферы ѓпэѓнена адказала:

  - Тады, ты яго ѓдарыш яшчэ раз, каб не тузаѓся!

  Хлопчык паставіѓ сваю босую, моцную нагу на грудзі зрынутым дзяцюк. Яна была з татуіроѓкай ката, потная, загарэлая, мускулістая і цяжка ѓздымалася ѓ дыханні.

  Бландынка-жанчына пачала біць. Пры трэцім удары, хлопчык тузануѓся і адарваѓ лапатку ад шчыльнага жвіру.

  Тая паглядзела на хлопчыка і адзначыла:

  - Няма ѓтрымання. Дабі яго!

  Публіка зараѓло ва ѓсё горла:

  - Дабі яго! Дабі!

  Юлій узяѓ і зноѓ падняѓ няшчасна юнага гладыятара, зноѓ перавярнуѓ яго і ѓжо, нават падскочыѓшы, рушыѓ галавой таго па шчыльным жвіру. І ледзь не зламаѓ шыю. Потым шпурнуѓ, куды грубей, чым раней. І перавярнуѓ на спіну. З ноздраѓ кроѓ хлынула куды больш багатая. Юлій вымачыѓ у яе сваю нагу і пакінуѓ пунсовы, босы, хупавы адбітак на жвіры. А потым яшчэ пару.

  Потым паставіѓ сваю акрываѓленую ступню на грудзі.

  Рэферы-бландынка не спяшаючыся нанесла тры ѓдары каля левага вуха страцілага прытомнасць хлопчыка і абвясціла:

  - Аѓт! Перамога накаѓтам!

  І падняла рэзка ѓверх мускулістую руку пацана-гладыятара!

  Юлій усклікнуѓ:

  - Вікторыя!