У тваіх сценах!
І хлопчык зноѓ міжволі здрыгануѓся. Яго адразу ж павялі ѓ катавальны склеп. Каты, як вядома, не церпяць прастою. Ды і праца ѓ іх нялёгкая, часам даводзіцца ѓкалываць круглыя суткі.
Ды і гледзячы каго катаваць. Не заѓсёды ж трапляюцца прыгожыя дзяѓчыны і прыгожыя хлопчыкі.
Галоѓны стражнік перадаѓ Юлія галоѓнаму кату. Судзячы па стогнах і выю, ішла вельмі інтэнсіѓная праца.
Галоѓны кат паглядзеѓ на Юлія і адзначыѓ:
- Добры! Ну, завошта цябе да нас?
Хлопчык адказаѓ:
- Ні за што!
Галоѓны стражнік паведаміѓ:
- Ён выдаваѓ сябе за графа...
Юлій перабіѓ:
- За маркіза!
Буйны воін кіѓнуѓ:
- Тым больш! І мы падазраём, што гэта шпіён! Трэба выбіць у яго прызнанне і імёны саѓдзельнікаѓ.
Кат паводле кіѓнуѓ:
- Зразумела! Але ѓ нас пакуль дыбкі занятыя. Зрэшты, паспрабуем іспанскія боты.
Галоѓны стражнік пацвердзіѓ:
-Я веру ѓ ваш прафесіяналізм.
Старэйшы кат заѓважыѓ:
- Іспанскі бот, гэта вельмі балючае катаванне. Можа, і так нам раскажаш, хто цябе накіраваѓ сюды і з якой мэтай?
Юлій заявіѓ:
- Ніхто мяне не накіроѓваѓ. Я сам па сабе.
Галоѓны катаваѓ кіѓнуѓ:
- Прыступайце!
Памочнікі ката схапілі хлапчука і пацягнулі яго да сталёвага ѓ шыпах крэсла. Паколькі Юлій ужо б басанож, то яму крыху вышэй паднялі закатаную штаніну і падцягнулі прыбор. Ён павінен быѓ пры павароце кола паступова здушваць нагу.
Старанна замацаваѓшы, кат пажадліва ѓхмыльнуѓся.
У зале сядзелі пісцы, і яны запісвалі ѓсе паказанні. А таксама стаяла нечалавечае выццё, што вырывалася з глыток катуемых. Двое з пісцоѓ падрыхтаваліся запісваць усё, што скажа Юлій.
Хлапчук з прыкрасцю спытаѓ:
- А вам самім не брыдка тое, што вы робіце?
Кат лагічна заѓважыѓ:
- У кожнага свая праца. Залатарам таксама не падабаецца тое, што яны робяць, але іх праца таксама па-свойму карысная. Вось і мы, напрыклад, таксама прыносім карысць, выкрываючы такіх шпіёнаѓ, як ты!
Юлій упэѓнена вымавіѓ:
- Я не шпіён!
Каты кіѓнуѓ:
- Вось гэта мы зараз і высветлім. Правядзем з табой допыт з прыхільнасцю, і ты нам усё раскажаш.
Да іх падышла жанчына з вогненна-рудай шавялюрай і, паставіѓшы пясочны гадзіннік, вымавіла:
- Паколькі яму яшчэ няма пятнаццаці - узросту паѓналецця, то катаваць яго можна толькі той час, калі сыплецца пясок у гадзінах.
Кат заѓважыѓ:
- А можа яму ѓжо ёсць пятнаццаць. Мускулы то літыя!
Рудая кіѓнула:
- Цалкам магчыма! Але ѓ дадзеным выпадку, хай будзе зберагалы рэжым. Я сама буду круціць кола, каб не зламаць дзіцяці косці.
Кат пацвердзіѓ:
- Так, ты вялікі спецыяліст па катаваннях смаркачоѓ. Але ѓсё ж, практыка паказвае - жорсткі метад, і ёсць самы эфектыѓны!
Рудая жанчына, замест адказу, крутанула валік іспанскага бота. Юлій адчуѓ, як метал сціснуѓ ступню. Акрамя таго, яшчэ і шыпы крэсла праз тонкую кашулю непрыемна калолі спіну.
Жанчына кат ласкава спытала:
- Табе балюча, мой хлопчык?
Юлій шчыра адказаѓ:
- Трохі!
Рудая яхідна ѓсміхнулася:
- Зараз будзе балючай!
І зноѓ крутанула валік. Боль узмацнілася. Здушыла куды мацней.
Юлій рашуча адказаѓ:
- Так, вы ад мяне нічога не даможацеся!
Жанчына-кат паглядзела хлапчуку ѓ вочы і заѓважыла:
- Магчыма! - І ѓсміхнуѓшыся, дадала. - А ведаеш, я думаю, што ты напэѓна нядрэнна ѓмееш біцца.
Хлопчык кіѓнуѓ:
- Паняцце ёсць.
Рудая прапанавала:
- Давай, я табе прапаную бой з такім жа дзецюком, як і ты. Калі пераможаш, то сёння цябе катаваць не будуць.
Юлій усміхнуѓся:
