ў сонечных промнях:

на парэчках зіхацяць

кроплі грыбнога дажджу.

* * *

Сарваны ветрам

з вясельнага картэжу

паветраны шар

па бетоне паскакаў,

а на газоне… лопнуў!

* * *

Па-над кар’ерам

пры Валоўшчыне Малой

скавыча вецер.

Замаркочаны пясок

струменіцца між пальцаў.

* * *

Заслаўскі кірмаш

віруе гаманліва.

Дзесь непадалёк

сном тысячагадовым

забылася Рагнеда.

Восень

* * *

Імжысты ранак...

Зноўку пішу краявід

на пустым пляжы.

* * *

Густа чмель гудзе

ў медунічным водары.

Вечар верасня.

* * *

Можа прачнешся,

станеш спадарожнікам,

сонны матылёк?

* * *

Занядбаны сад

суседняга лецішча…

Бабця хварэе.

* * *

Збуцвелі кветкі.

Ападае насенне,

нібыта слёзы.

* * *

Асенні вечар.

Засунуў юшку ў печы.

Адпачываю…

* * *

Калючы ржэўнік.

Мусібыць да лецішчаў

палёўкі імкнуць.

* * *

Амаль нячутны

далёкі гул ад шашы…

Позняя восень.

* * *

Сёння болей на

гадзіну спацьмем – пера-

ход на зімні час!

* * *

Зграбаю лісце

пад слівай зашэрхлае

ў восеньскім садзе…

* * *

Іржэўнік колкі,

як зваротны шлях пакут.

Нудны краявід.

* * *

Паркан фарбую.

Саспелай вішні колер

заспакойвае.

* * *

Як і пазалетась

песціць маю далонь

глянец каштана.

* * *

Кінуў жалудоў

у фантан з жабоцькамі

старасвецкі дуб.

* * *

Дочкі шукаюць

каштаны ў лістоце

ў парку Купалы.

* * *

Згалелі клёны.

Вусцішнасць пануе зноў

ля сцен Каложы.

* * *

Крачаць вароны

па-над садам згалелым.

Восеньскі вецер.

* * *

Лысая гара…

Праглядаю пры печы

тоўсты часопіс.

* * *

Ветразь-парасон

мяне ўпотай штурхануў.

Стылая слата.

* * *

Венера-зорка,

напэўна ж, дзесьці й сёння

дзеці слёзы льюць?

* * *

Прывідным ранкам

прасакоча сарока

над лісцем глогу.

* * *

Кубак забыты

на цыраце ў альтанцы.

Мжака цярусіць.

* * *