пра стылую ноч.

* * *

Зябкая вада.

Заснуць не можа мэва –

гайдаюць хвалі.

* * *

Паліклініка...

У стомленых паглядах –

цяжар чакання.

* * *

Гартаю альбом

на лецішчы пры грубцы.

Снежаньскі вечар.

* * *

Золкам марозным

гатую па-ўсходняму

каву з карыцай.

* * *

Жорсткая шэрань.

Па-за мною – доўгі цень.

Стаю самотны.

* * *

Малако з мёдам –

найсаладзейшы ўспамін

пасля прастуды.

* * *

Цень таго смутку

на плечы апусціўся

адліжным ранкам.

* * *

Няўжо й сёлета

сустракацьмем Новы год

зусім без снегу?!

* * *

Ва ўтульным крэсле

высцягнулася котка,

вурчыць ва ўнісон

са старою лядоўняй --

электрастатычны джаз.

* * *

Зноў не патрапіў

у ігольнае вушка

з першага разу!

Акуляры здымаю –

ніцавокасць мінае.

* * *

Дыхтавы шкробат

рыдлёвак на асфальце

пабудзіў мяне

сутонлівай раніцай.

Пэўна – ноччу выпаў снег!

* * *

Даўняя стужка

З-пад аўтаадказчыка.

Гукаюць да мяне

тыя, што ўжо адышлі –

Уладзімір Жыжэнка…

* * *

Лёгкі перастук

колаў на стыках рэек,

свіст электрычкі

чуваць марозным ранкам

з паўстанка “Зялёнае”.

Пра аўтара

Уладзімір Сіўчыкаў (Мінск, Беларусь)

Нарадзіўся ў 1958 годзе ў Жодзіне.

Мае адукацыі мастака і філолага.

Настаўнічаў, працаваў мастаком-афармляльнікам, журналістам, выдавецкім рэдактарам. Цяпер займаецца выдавецкай справаю.

Выступае ў друку з 1982 года як паэт, празаік, перакладчык і драматург.

Хоку і танка Уладзіміра Сіўчыкава друкаваліся ў газетах “Літаратура і Мастацтва”, “Наша ніва”, “Чырвоная змена”, у часопісах “Беларусь”, “Бярозка”, “Дзеяслоў”, у паэтычных зборніках “Круглы год”, “Лагодны промень раніцы”.

Uladzimir Siŭchykaŭ (Minsk, Belarus)

Born in 1958, in Zhodzina, Mіnsk Region. An artist and a philologist by education. Worked as teacher, designer, journalist and editor in publishing house.

Publishes his poetry, prose, translations and drama plays since 1982.