— Буруу гээ хадаа, мүнөө үдэшэ гараад, тоолоод үзэгты, энээндэ эрэд тудаха, — гэбэ.

Хааниинь тэрээндэнь торошно.

— Ойндоо юу һанаабиб, таагайт? — гэнэ.

— Таагааб, — гэнэ "монахань". — Та намайе монах гэжэ һа-наныт? — гэжэ һурана.

— Тиинэ, — гэбэ.

— Би мельнигэльби, — гээд монахынхияа (хубсаһыень) тайлажа хаяад, һандархай хүртөөмхэтэй, сагаан талхан боло-шоһон мельник байба.

30. НЯД-НЯД

Нэгэ баян хүүндэ бишяахан хүбүүн хонь-харажайнабшидаа, тиигээд хорин

хонин убэй болшоно. Тиихэдэн хэлээ:

— Хониһы хараа убэйт? — гээд нэгэ үбгэнһөө.

Аа, хорин сагаан* хонин баруун жалгайн толгойдо байна

һэнээ, — гэнэ.

— Мэни хонид, — гээд гуйшэнэ. Ошоод абаад ерэнэ.

Тиихэдэ тэрэ убгэниин хэлэнэ:

— Үбэй болхобэй түлөө "няд-няд" гээтьха. Тиихэдэ ябажа

шадахаяа болёотьхо. "Сообор-сообор" гэтьхэдэш баран па-

лаад арлиха.

Тиихэдээ тэрэ хубуун наадахаяа һанаад, "няд-няд" гээд пуха няалдуулшхоод байгаабшидаа хонёо. Хонипын муураа. Тарган хонидтэй байгаа баян хун. Тарган хонёо алхам гээд,

алхадан хонин муу байшоо., 1

— Юундэ хонинш. муудааб? — гээд- пурна, — пайса хара,-

гэнэ.

Төрэнһээ хойшо пайса хараад байгаа. Ш Тиигээд баян хуни памганиин убэднэ. лүүлнэ. Бөөлүүлхэдэн:

— Няд-няд, — гэшхэнэ. Баран няалдашана, худэлхэёо болишоо.

— Юун болооб, хун болооб? Ошоод. лама тэрэ хубуундэ. """п* гэшхэнэ. Бапа няал-

Лама асаржа угэнэ. Ламайе Щ^^^Ш Дашхана. Бөөшкэ няалдаад, ламашкэ нядлдаад. Амьтан-зоноо асар, — гэнэ sY^Y"^

Бее асараад

ОӨӨ-

асара, — гэнэ

Ошоод асарна. Барни "няд-няд" гэшхэнэ. Баран няалдащ. кэнэ. Ябажа ядаад, баран баи^ооб? Ямар һониимээ болш0. -Энэ юун 00Лн00"'эҮүбгэн ожирнэ, тэрэ пургаагаашан.

Н°СГ9Э*э б'ишиаханхубуунпээ болжо байна, — гэнэ тэрэш.

— Бишяахан хүбүүе аргадагты! — гэнэ.

^Би^нсэеэ абаһани барни үхэб!

Ламан: —*s

_ Би олоһоноо хуу үхэб, — гэнэ.

Баянхүүниин: Щ

7ий!эД" б>"*" ВДР-ьтиба.

Тиигээд үнеэтэй, моритой, мүнгэтэи болоод, тэрэ хүбүүн баяжишаба.

31. НЯ-НЯ ХҮ6ҮҮН

райхада унэшэн урөөһэн хубуун байна. Эхэ, эсэгэһээн табатайдаа таһаршаһан байна. Табатайһаа хойшо нэгэ баян хундэ уубэй худэлгэдэг байна. Долоотой болохоһоон хойшо бури баян хундэ хониһнищ харана. Юһэн елдэ харахадаа, нэгэш хони ухуулээбэй, нэгэш хурьга ухуулээбэй байна.

, Нэгэтэ тиижэ ябажа ябахадань, гурбан хоног соо забхан болоно. Тэрэ забханда хорин табан хоннһнин лалажа бойбол-шоно. Тэрэ хубуун гурба хоноги дотор соо бэдэржэ оложо ядажа ябахадаа, удэр, пуни уйлажа, дуулжа ябана. "Бишай-ханпаан эхэ, эсэгэһээн таһаршаһиим, энэ баян хундЗ иижэ ухэсээ зобожо, наһаа бархымаам даа" гэжэ уйлажа ябана.

, — Миниидэр хун хорин табан толгой хаанапаа олохо бэ-лээои, — гэнэ. Тиижэ ябажа ябаад, абар табар хупан соогуур] яоахадань, нэгэ сагаан толгойтой убэгэн хун тармуури эшэ отолжо гультхажа һууна. Тэрэ убгэн хараад:

Яахадаа иижэ уйлжа дуулжа ябанабши, — гэнэ. Тиихэ-Дэньтэрэ хубуун хэлэбэ:

һиим ~йлаабэй яахымби. Эхэ, эсэгэһээн унэшэ-урөоһэн таһарш-м. знэ баян хундэ юһэн ел соо хониһиинь харахадаа, нэ-

хоио °НИ үхуУлээб9Й "нэгэш хони бойболгообойм. Энэ гурбан

жа б йа° ехэ забхан-задан болоод, хорин табан толгойм Ьала-

Эиэй -00л' ТэРээни миниидэ хун уе соогоо тулхимииб?

даа — И Хундэ зоб° зобоһоор тули-тулиһаар наһаа бархымаам ' PH3, Тиихэдэн тэрэ убэгэн тэрэ хубууе хайрлажа: ~ ^Убуүн, ехэ бу һанаашарха, — гэнэ. — Хорин табан хо-

хонһ холбо° ялгайн толгойдо бэлшэжэ байна, — гэнэ. Тэрэ.

дэх л абаашааД ниилуулхэдэшни хайш хайшаа һалаад гуйл-3 0иизэ- Гуйлдэхэдэи, хусэжэ ядахадаа "ня-ня" гээрээлаа,—

гэиэ. — Тиихэдэшни газартаа няалдаха бэзэ. Тэдэнээ бодхоод, идеэллэхэдээ "сообор, сообор" гээрээлаа, — гэнэ. — Тиихэдэшни

бодоод бэлшэхэ, — гэнэ.

Үнэшэн хубуун убгэнэй хуурээр холбоо ялгайн толгойдо ошоходон, хорин табан хониниинь бэлшэжэ ябана. Тэрэ хо-ниһоо абаашажа нүгөө хониһоороо ниилуүлнэ. Тэдэнь ниилхэш бэшэ, убээш бэшэ. Хайш хайшаа һалажа гуйлдэнэ. Тэрэ хубуун хоннһоо хойноһоо уйлажа дуулажа ябаад суглуулжа ядажа ябана. Тиижэ ябахадаа, тэрэ убгэнэй хуур. ойндоо шэбшэнэ. Тиижэ ябажа ябаһаар, хониһоо хусэжэ ядаад "ня-ня" гэнэ. Хониһиинь баран хэбтэ хэбтэһээр газартаа няалдашана. Ошоод нэгэ хоёрынь татаад үзэн гэһээнь, бухэ байна. Халуудаад, модони һүүдэртэ ороод унташана. Бодоходонь хониһиинь баран хэбтэнэ.

Бодоод, тэрэ хониһоо "сообор, сообор" гэхэдэнь, хониһиинь бодоод хуу бэлшэжэ ябана. Тэрээнһээ хойшо үнэшэн хүбүүн дуратайдаа хониһоо газартаа няалгашхоод, наадахадаа наа-даад, унтахадаа унтаад ябана. Ехэ амар болоод ябана. Нэгэтэ хониһоо туугаад, голдоо озирходонь баян хүниин хэлэнэ:

— Энтьхэ малаан толгойтой хонимнай угаа ехээр тарга-лааһиим, нажари халуунда үбшэн ерэжэ муудаханьһиим, — гэнэ. — Тэрээнээ энэ таргандань алажа эдье.

Тэрэ хүбүүниин малаан толгойтой хониёо абаашажа ороно.

Баян хүнэйнь алаха*да, ялайхаш' үүхэн үбэй байна. Баян хун тэрэ унэшэн үрөөһэн хүбүүгээ угаа ехээр хашана, хараана: "Нэгэш толгой хони үхүүлшхөө хадаа намда үедөө хүдэлхэш, хониһоо хээрэ абаашаад, идеэлээбэй хаанаш" — гэнэ. "Нажари һайн ногоондо хонид яахадаа муудхиим?" — гэнэ.

Тэрээнһээ хойшо үнэшэн хүбүүн хониһоо Каира харадаг болоно. Нэгэтэ, хониһоо туугаад голдоо озирходон, баян хүниин хэлэнэ:

— Ошолаа хүбүүн, эндэси найжа баабайдаа ошоод ерлаа, — гэнэ. Тэрэ хүбүүн:

— Хүни үлдэһэн даарһаниш мэдхэбэй, энэ баян хүн намай тушаабар зараха, амаруулхабэй, — гэнэ. Ехэ дурта дурабьеэр

ошоно.

Найжа баабайдаа ошоходон, тэрэнь гэртээ һууна.

— Тани эжэмнай ерхэ гэжэ хэлээл, — гэнэ. Тэрэ бөө хүн, баян хуни хатуу арсиинь, тарган мяхайнь эдьхэм гэжэ, ехэ һусөөтьеэр ерэбэ. Ерээд, баян хүнээдэ ороходон, баян хүни хугшэн орон дээрээ хэбтээд, бүтуү ёолжо, ёкшожо хэбтэнэ. Баян хүн боөдөө хэлэбэ:

— Хүгшэм ойрной эбэшэнтэй болоол, хаража үгыт. Тэрэ бөень үүхэ харахадаа:

— Үтэр шангалыш, — гэнэ — Нэгэ дурбэ-табан тогоонн архи бии? Ехэ бурхан эрээтэй болоол, — гэнэ.

Баян хүндэ арсиш, мяханш бии байна. Гурбан туйсэ соо дүүрэн архи асараад табина. Баян хун алаапси дээрэ хуле© забалжа һууба, гурбан түйсэ арсиһаан бөөдеө хээд угэнэ. Беөнь шагаабартаа байгаад, тагшатай арсияа баряад, "сэк!" — гэжэ байгаад, арсияа хаяжа байна.

Тиихэдээ тэрэ унэшэн хүбүүн хаяадань һуугаад, хара хэлеэ-мэ, хара у па уужа һууна. Тиижэ һуухадаа шэбшэнэ: "Хониһин "ня-ня" гэхэдэ газарта няалдана һиим. Энэ бөөинь, эжээ, баян хуни хүгшэ "ня-ня" гэхэдэ неужэль няалдахабоймааб", — гэнэ. Тиижэ һуухадаа, аман соогоо: "Бөөнь шагаабартаа няалда, — гэнэ, — баян хуииииь гурбан түйсэ арсияа тэбэрһээр алаапси-даа няалда, — гэнэ, — баян хүни хугшэн орондоо няалда", — гэнэ. Тиихэдэнь бөөнь шагаабартаа тагшаяа барьһаар няал-дашана. Баян хүниинь гурбан түйсэ арсияа тэбэрһээр алаапси-даа няалдашана. Хугшэниинь ёолжо хэбтэпээр ороидоо няал-дашана. Тэрэ баян хүн бөөдөө хэлэнэ:

— Али, найжа баабай, ягаабши? Юундаа дурдахаа бөөлэ-хэеэ больбобши? Тиихэдэнь беень хэлэнэ:

— Ямар хубилһан ебэлһэн бурхандаа дуһаагаабди? һарюу дурдашхобь, ягааби? Шагаабартаа хүдэлхэеө больсоороо няал-дашоольбй, — гэнэ.

Баян хун и инь хугшэн хэлэнэ: — 'Щ

— Найжа баабай, намаяа абарха гэжэ һанаһам, намаяа алахашни? Орондоо хүдэлхөө больсоороо н я алда шоо льб и, — гэнэ.

Баян хүниинь хэлэнэ:

— Иихэдэй арга һубэмнай хайшааимтеэ? Тиихэдэн найжан хэлэнэ:

' Бишни юуш хэхэ арга бойльби, эндэ ехэ лама бии гэхы, луулааһам. Энэ хүбүүгээ лама асархынь эльгээлаа, — гэнэ.77-.. Тэрэ ерэжэ мани гаргахаабии, ном уншажа, тэрэнһээ наагуур шүүбэри үбэй байна, — гэнэ. Баян хүн тэрэ хүбүүгээ хэлэнэ: