Lin ekobsedis maltrankvilo,
neretenebla vojaĝem'
(turmenta, vere, vivostilo,
ne multaj ĝin elektas mem).
Do li forlasis la bienon,
de kampoj kaj arbar' serenon —
kun sanga ombro en imag',
hantinta lin je ĉiu tag',
kaj ekvojaĝis li sencele,
kun sola sento en obsed';
sed ankaŭ pro vojaĝoj ted'
subpremis baldaŭ lin kruele;
samkiel Ĉackij, por final'
revenis li — de ŝip' al bal'.