Пепеляев армиятыгар соҕотох да генерал буолбатах ээ, элбэхтэр: генерал Ракитин, генерал Вишневскэй, полковниктар Леонов, Андерс, Рейнгардт, Шнапперман, Иванов, Варгасов… Эчи, киһи ааҕан сиппэт. Саха сирэ айыллыаҕыттан итинник улахан байыаннай чыыннары харахтыы илик. Итиччэ баһырхай чыыннаах-хааннаах дьон дьэ ама хайдах быстах дьыалаҕа турунуохтарай? Пепеляев кыайарыгар кытаанахтык эрэнэр, кыайарын бэркэ диэн билэр, ол иһин саарбаҕа суох: “Саха сирин кэскилэ бу эһиги буолаҕыт”, – диэн этэр буоллаҕа дии. Уонна кини итинэн Саха сирин дьаһабылын эһиги илиигитигэр туттарыам диэн этэр. Онон, аҕаа, бигэтик эрэниэххэ. Эрэнэр диэн өссө кыра – бары күүһүнэн-кыаҕынан көмөлөһүөххэ наада. Оттон генерал биһиэхэ эрэннин. Биһиги кинини түһэн биэриэхпит суоҕа!”
Халлаан биллэ сырдаата. Хаар үрдэ боруоран көстөн кэллэ. Үрдүк хордоҕой сир буолан ото-маһа сэдэхсийэн барда. Суол мантан адьас чугас буолуохтаах. Валерий, муоһатын чиккэччи тардан, атын аргыый хаамтарда уонна сонно тута арҕааттан биэс-алта ат сиэлэн чыбырҕатар туйахтарын тыаһын иһиттэ. “Кыһыллар патруллара быһыылаах, кэлбиттэрэ тугун ырааҕай”, – диэн муодаргыы санаан эрдэҕинэ, өлүү түбэлтэлээх, ата тыбыыран тарылатта. Валерий винтовкатын харбаабытынан сыарҕаттан ыстанан түстэ уонна, ойон тиийэн, атын муннун сиэҕинэн саба тутта.
Туйахтар тыастара чугаһаата.
– Доҕоттоор, ат тыбыырар дуу, тугуй? – диэтэ эдэр саха саҥата. – Эһиги истибэтигит дуо?
– Нет… – хойуу куолас нууччалыы көөҕүнээтэ.
– Ээ, кэннибитигэр Ерема хаалан иһэр, кини ата тыбыырбыта буолуо, – диэтэ атын саҥа.
Бэттэх омоон суол төрдүгэр кэллилэр.
– Доҕоттоор, бу суолунан бара сылдьабыт дуо? – били эдэр саха чаҕаарыйда.
Валерий тарбаҕын саатын чыыбыһыгар чугаһатта. Сымыһаҕын быһа ытыран ибир да гыммакка иһийэн турда. Ата, тыаһа суох ньимийэр наадатын билбиттии, төбөтүн иччитин хонноҕор умса анньан, биллэ-биллибэттик тыынан сурдурҕатта. Валерий хараҕын кырыытынан икки өттүн көрөн баран: “Кыбычыын да сиргэ киирэн хаалбыппын, суол чугаһыгар эрдэттэн сэрэниэххэ баар эбит”, – диэн бэйэтин мөҥүтүннэ. Ол эрээри эргиллэн төннөр баараа. Төннөрө сатаммат. Төнүннэҕинэ дьэ өлөр. Ханна да гыммакка, быччаччы тутан ылыахтара. Иннин диэки мүччү көттөҕүнэ эрэ быыһанар. Суолтан бу диэки таҕысталлар эрэ, ытыалаан субурутан биирдэрин-иккилэрин охторуохха уонна бу арыый сэндэҥэ сиринэн быһа ойутан улахан суолга көтүтэн киирэн тэптэрэ туруохха. Итинник быһаарыныы Валерий өйүгэр начаас иккэрдигэр күлүм гынна.
– Туох эмэ суола баар дуо? – көөҕүнэс куолас ыйытта.
Аттан түһэр тыас иһилиннэ. Этэрбэстээх атах омоон суол диэки кэллэ.
– Саҥа суол суох.
– Ээ, оччоҕо барыаҕыҥ, – дэстилэр саҥалар.
Туйахтар тыастара илин диэки чыбырҕаһа турдулар. Сотору атын аттаах киһи кэлэн ааста. “Били хаалбыт Еремалара буоллаҕа”.
Валерий тымныы сиэҕинэн кырыарбыт кыламанын туора соттон кэбистэ, дириҥник эҕирийтэлээн үөһэ тыыммахтаата уонна, атын сүүһүн имэрийэ-имэрийэ, сиэлин силэйэн, сылаас моонньугар сирэйинэн саба түстэ. Ол курдук турбахтаан тыын ылан баран, сыарҕатыттан от аҕалан атын хабыалатта. Онтон, улахан суолга киллэрэн арҕаа хайыһыннараат, муоһатынан быһа биэрдэ.
Соҕуруулуу илин тииттэр быыстарынан кыһыҥҥы күн кытара дьэлтэйэн тахсыыта Валерий улахан айан суолуттан туораата. Туораабыт суолунан өтөрүнэн тыынар тыыннаах сылдьыбатах, бүтэйэ оһон хаалбыт. “Үчүгэй эбит, – Валерий үөрэ көрдө. – Оҕонньордоох бэйэлэрэ эрэ бүгэн олордохторо”. Өр гыммата, от үрэх сүнньүгэр сыстыбыт кыракый чоҥолох алааска айаннатан сирилэтэн кэллэ. Уҥуоргу тыа саҕатыгар турар туруору балаҕаҥҥа чугаһаан иһэн хайдах эрэ дьиибэргии көрдө. Балаҕан үөлэһиттэн буруо тахсыбат. Далга сүөһү-ас чинчитэ биллибэт. Тэлгэһэ хаара күрдьүллүбэтэҕэ ырааппыт.
Валерий, атын көнтөһүн сэргэҕэ эрийэ быраҕаат, балаҕаҥҥа барда. Ааны аспытыгар халҕан хаахынас тыаһа иччитэх тоҥ дьиэ түгэҕэр тиийэ эҥсилиннэ. Валерий ааны ыһыктан кэбистэ, тула көрүннэ. Оҕонньордоох кыстаан иһэннэр сэрииттэн дьаадьыйан көстөхтөрө. Кыс мастара турар. Кыбыыга от тобоҕо көстөр. “Туй-сиэ! Ичигэскэ сынньана түһүөм диэбитим бу баар!” Валерий кыһыйан сиргэ силлээтэ. Утуйбатаҕа иккис түүнэ. Кыратык нуктаан ыллаҕына сатаныыһы. Ата даҕаны илиһиннэҕэ. Билигин, бачча күрүлүүр күнүс, айанныыра табыллыбат. Киэһэ хараҥа буолуор диэри манна тохтууругар тиийэр. Итинник санаат, Валерий атын дьиэ күлүгэр, тилийэ хотон аанын чугаһыгар тартарда. Булгуппата, хомуутун, сэдиэлкэтин быаларын эрэ холкутатта. Туох билэр, баҕар, эмискэччи тэбиннэрэр кыһалҕата тириэҕэ…
Хаһыапка сыарҕатын дьааһыгын аһаат: “Оо, оҕонньор барахсаны!” – диэн үөрэн саҥа аллайда. Бу аһы-үөлү: лэппиэскэни, алаадьыны, арыыны, эти – ийэтэ укпут буолуохтаах этэ да, тоҕо эрэ ийэтин ахтыбата, аҕатыгар махтанна.
Мас көтөҕөн киллэрэн, көмүлүөгү күөдүччү отунна. Чаанньыгын оргута уурда. Бэйэтэ уокка сыламнаан, халтаһалара силбэһэллэрин кыатана сатыы олордо. Кэнникинэн нухарыйан барда. Оһохтон кыһыл чох ыстанан ытыһын көхсүн аһыппытыттан уһугунна. Чэйэ оргуйан күрэҥ паарынан аҕыластаабыт. Сылыта уурбут алаадьыта, буспут этэ онон-манан кэриэртэлээбиттэр. Чэй куттунан аһаан барда. Куруускаттан хойуу чэйи омурдан иһэн: “Били дьэдьэннээх сүөгэйи ылбаккабын, сыарҕаҕа сытыа этэ буоллаҕа”, – диэн кэмсинэ санаата. Тотон, ирэн-хорон таһырдьа таҕыста. Кыбыыттан от көтөҕөн аҕалан атыгар биэрдэ. Анньыыга маарынныыры көрдөөн булбата, инньэ гынан эргэ туос ыаҕайалары, былыргы үйэтинээҕи мас кэлиини булан киллэрэн холумтаҥҥа кэккэлэтэн хаар уулаата: барарыгар атын уулатаары. Итиэннэ аанын хатанан, саатын кыбынан оһох иннигэр мас адарайга сытта. Сытта да төбөтө туймааран барда… Ол туймаархай уутун быыһынан: “Кыһыллар кэллэхтэринэ, ааммын аспакка эрэ, хотонунан аппар ыстаныам”, – дии санаан аһарда.
Киэһэ хараҥарыыта эмиэ айаҥҥа турунна. Иккилии көс кэриҥэ бара-бара, атын хаптарда. Бэйэтэ эмиэ тоҥ буспут этинэн, алаадьытын тобоҕунан үссэннэ, хаары уобалаан тамаҕын илитинэ истэ. Аара сыккырыыр тыыннааҕы көрсүбэтэ. Арай айанын тухары төйүөрэ тоҥмут иччитэх хара тыа суолу кыһарыйа хараҥа истиэнэ буолан субуллар. Хаһан эмэ от үрэхтэр толоонноругар, алаастар сыһыыларыгар киирдэҕинэ эрэ икки өттө арыый кэҥии түһэн ылар.
Түүнү быһа тугу да көрсүбэккэ айаннаан, Валерий устунан холкутуйан барда. Бэҕэһээ түүн ыгылыйбыта ааһан хаалла, ханна эрэ дьоннор бааллар, кыргыһаллар эҥин диэн киһи соччо итэҕэйиэ да суоҕун курдук буолла. Кэннэ, иннэ, тулата бүтүннүүтэ кураанах, иччитэх. Ыбылы тоҥон хайыта барар сиртэн, дэлбэритэ ыстанар мутуктан ураты туох да дорҕоон иһиллибэт. Им-ньим. Онон Валерий наҕылыйа быһыытыйда. Онуоха эбии иллэрээ түүнтэн булгутуллубакка айаннаабыт ата сылайбыта билиннэ.
Валерий түүн үөһэ лаппа ааспытын кэннэ суол кытыытыгар турар иччитэх өтөххө тохтоон, бэйэтэ чэйдээн, атын сынньатан ааһарга быһаарынна. Сэрии буолан, суол атта иччитэхсийбитэ эмиэ да үчүгэйгэ, эмиэ да куһаҕаҥҥа дылы. Валерий эмиэ хаар анныттан мас хомуйан оһох оттунарга, тоҥ хаартан ууланарга тиийдэ. Сыарҕатын отун, биирдэ хабыалатыыны эрэ хаалларан баран, барытын атыгар биэрдэ. Бүгүн тиийэн тохтуохтаах сирэ мантан түөрт көстөн эрэ ордук. Онуоха сынньаммыт ат биирдэ эмэтэ хабыалаттахха да тиийэр ини.
Валерий оһоҕун тигинэччи отунна, чэйэ оргуйарын көһүтэн, уокка сыламнаан мас кыстыыр баҕанаҕа көхсүнэн өйөнөн олордо. Олордо да, мунна хаччыгынаабытынан барда.
Кини төһө өр утуйбутун бэйэтэ да билбэтэ, тоҥон, титирээн уһугунна. Көмүлүөк хардаҕастара умайан бүтэн, чохторо онон-манан кыламнаан, холумтан күрэҥ күлүнэн бүрүллэ сытар. Валерий, таһырдьаны өҥөс гынан көрөөт, ыксаата: халлаан хайыы-үйэ үөл-дьүөл буола сырдаан эрэр эбит. Хойутаабыт да хайыаҕай, манна, суол ортотугар олорон хаалыа дуо, бардаҕына эрэ сатанар. Кини, онтун-мантын тиэтэлинэн хомунаат, таһырдьа тилигирэйэн таҕыста.
Валерий көс кэриҥин барыыта адьас сырдаата. Эрдэ турар ыал күнүскү аһылыктара чугаһаан эрдэҕэ. Кини, аара ханна да тохтообокко, аҕатын үөлээннээҕэ Уордаах Уоһук оҕонньордооххо быһа тиийэргэ быһаарынна. Уордаах олоҕо мантан үс көс кэриҥэ. Бу диэкинэн кыһыллар суох буолуохтаахтар. Соҕуруу диэки, Майаҕа Павловскайга ордууланар сурахтаахтар. Ол да буоллар Валерий күн сырдыгар түбэһэн хаалан, наҕылыйбакка, суһаллык айаннатан дьигиһиттэ.
