Литмир - Электронная Библиотека

Олдермены и мудрейшие, ныне пребывающие в Новгороде.

An de ersamen heren Borgermester und rad to Revel, myt vlite d(etur) l(itter).

Unsen vruntliken grote myt heilsamer gunst. Ersamen leven heren, wy bidden jw to wetende, also jw de kopman wol er ghescr(even) hevet van der beschattinge, de hir schut jo mer und mer, dat meste, dat uns schut, dat schut uns ute sunte Michaels strete. Sunderges was to jar eyn herteghe, de het Juwane Luke, de richtet de dudesschen vele geldes aff to Unrechte, also jw wol er ghescr(even) is. Vortmer so gevellet sick, dat Munstede leit eyne porten setten up de Gotten hove vor sunte Michaels strate; so weren de oldrlude ute sunte Michaels strate do dar by wol to dren offte to ver tyden und segghen, also de olden poste worden ut ghegraven; hir worden nyghe poste weder inghesat, de weren grover wan de olden. Also hadden se ere brugghen by den olden posten in ghevoget to hove wert in; also en künde men de nyghen in dat rum nicht gesetten, dar de olden to voren ghestan hadden, umme der dicke willen; also wart wat van der brugghen aff ghehouwen, wol eyne hande bret eynen ort van eyner bolen. Also de poste stonden und de porte ingehangen was, de genghen de ute sunte Michaels strate und halden borgermester und hertige und genghen Sitten teghen de porte vor sunte Michaels kerke und hadden dar eyne grote vorsamelinghe van loser partyghe und quemen do und sanden des hoves knechte boden. Do he vor se quam vor de kerke, do stonden de olderlude ute sunte Michaeles strate und hadden eynen span ghehouwen ute eynem poste und spreken des hoves knechte an, dat he en ere erde aff ghestolen hedde myt den posten, und wolden do dar voit eyn recht Sitten und menden, se wolden des hoves knecht an de porten hanghen myt dem spane, den se uth dem poste howen. So wart dit vorantwort, dat des hoves knecht de hove nicht en dechte to vorlesen myt rechte to gande, wente et en were em van synen oldesten nicht bovolen; dar stonden de poste und porte, dat se dar by genghen und besegen se; weret dat de olderlude ute sunte Michaeles strate wolden segghen by der kruskussinge, wu ver offte wu luttick dat de poste up erer erden stonden, men solde se aff setten und ander nicht; der gheliken solden se weder de gene, de an de planken umme der Gotten hoff ghebouwet hadden, wente se de planken boven inte den hove dringen, dat se nicht recht up en stan; wan men den hoff planken solde, dat solde wol eynen halven vaden schelen und mer. Do mende Juwane Luke to segghen, de was do borgermester, wy en hidden ene dar nicht gheladen, he wolde et erst ut richten myt der porten; wan dat gheendiget were, lode wy ene dan war to den planken to beseynde, so queme he noch tide noch in dessem affscheide sede he, he woldet bringhen vor No(we)rden und vor den bisschop. Also ghevollet sick na vake, war de Juwane Luke dem hovesknechte untmotte, so sede he em to alien tyden, he solde poste torugghesetten. Dus en wolde he nicht don, se en solden em segghen by der kruskussinghe wu ver, und voit dat se weder aff boweden, wat se umme de hove hadden ghebouwet an den planken. Also steit dit noch in drote. Und de russe, de se satte, den schatteden de ut sunte Michaels strate und hebben em vorboden, dat he se nicht vort mach reide maken; also steit se noch, dat se boven nicht up ghevullet en is myt breden und ungedecket, wente des en dor sick numment underwinden vortan reide to maken. Voit so genck des hoves knecht myt den vorstenders vor den olderman ute sunte Michaeles strate und dede eyne vorwaringhe, wert sake dat wy bestolen worden ut dem hove, also van der porten weghen, so sollen sick unse oldesten bowetten myt Grote No(we)rden umme den schaden. Also steit dit noch. Aldus so weren se noch gisteren dar by myt Allexanderen Lotescowen; wu se et vorhebben, des en wete wy nicht, alzo en kunne wy ju vorder nyn boscheit scryven, wu et sch noch endigen wil dar mede. Ok so wert eyn to jw körnen vor bode vorwis, de het Ananye Smonivitse, de was do to der tid hertighe, de was do mede by der porten, dem is al dinck wol witlick, wu desse worgescr(even) sake ghevallen syn, wente he stont over jar vor hertigen und by synen tyden en wart nu dudessche boschattet, he vogedet alle tyd to den besten.

Hir so weset ynne vordacht, dat ghy hir umme spreken und vordedinghen de hove und den kopman, wente ghy des dar bet macht hebben dan wy hir. Isset dat ghy des nicht en don, so syn wy des bosorgen, dat de kopman dar eyn ergher ane sut, wente des wol behoff is myt den planken und ok myt der boschattinge, dat gy dar vor spreken.

Vortmer so hefft de kopman grote clacht van dage to daghe, also van körte wegen der laken, der hir vele is ghewest van dessen sommer, de an den enden aff ghesneden weren und de egge dar weder an ghestoppet und allikewol beloyget weren, ock vele, de dar bynnen ghereten weren an dren offte an ver enden und weren vris weder to gesteken und worden vor verssche laken vorkoff. Also weren hir twe halveken Ipesche, de weren an eyner siden van den laken dat gantze laken ut und ut affgereten, wol eyne halve eie inte dem lakene, und weren vort to ghesteken up eyne egge. Vort beclagen se sick ock, dat se vele Engelschen in den steden ghekofft hebben vor Ipersche. Darumm so dot wol und sit hir ane vorseyn, künde ghy des eyn wandel maken, wente de kopman hir grote smaheit und vorwit van liden mot, wente wy bevruchten hir, dat dar noch wol in groteren schaden van komen mochte. Desse laken hebben se dat meste part ut den steden ghebrot.

Vortmer so wetet, dat wy hir grote besweringhe hebben van den dregers, also myt allerleyghe gude uptoscheppen und uttoschepende; wes se uns vorsegghen, dat mote wy en gheven, solle wy de guder up den hoff schepen offte van dem hove in de lodigen, und syn so vele nicht mechtich, dat wy eyne spisekarpe up offte affdreghen van dem hove in de lodige offte uter lodighen, wy en moten en dar gelt aff geven. Kunde ghi dit gewandelen, dat wy so vele redelicheit mochten hebben hir, also se in den steden hebben, hir ramet des besten ynne, wente des wol behoff is.

Vortmer so wetet, dat wy hir grote besweringe hebben van borgermester und hertigen. Also vor also dar eyn nyghe borgermester off hertighe upgheworpen wert, so willen se giffte und gave hebben und segghen, et sy er plicht. Solde wy se alle begifftegen, so behovede sunte Peter vele geldes, wente se werpen se up und aff by der gisse. Dot wol und spreket hirumme myt dessen boden, de to jw körnende werden, off scryvedet an grote No(we)rden, so kryghe wy des lichte wol eyn wandel. Nicht mer up desse tyd, sit gode bevollen und ramet in allen dinghen des besten, also wy wol weten, dat ghy doch gerne don. Ghescr(even) to No(we)rden int jar xxxix in der kinder daghe.

Olderlude unde wisesten nu tor tyd to No(we)rden etc.

57

Купцы с Немецкого подворья сообщают городскому совету Ревеля об уменьшении жалования священника церкви святого Петра ввиду скудости имеющихся у них денежных средств.

29 января 1440 года.

Опубл.: LEKUB 1. Bd. 9. № 557. S. 409–410.

Почтенным бургомистрам и совету города Ревеля следует [вручить] это письмо.

Наш дружеский привет и добрые пожелания. Почтенные, любезные господа, да узнает ваше почтенство, что священник, ныне здесь пребывающий, прислал к нам на общее собрание трех приказчиков и жаловался, что ему не выплачивают его жалование. В связи с этим знайте, любезные господа, что, когда священник прибыл сюда, купцы созвали общее собрание и зачитали письмо, которое ему предоставил магистрат Любека. Так вот купцы посовещались и решили, что от подворий требуется слишком много, послали к нему двух приказчиков и велели спросить, желает ли он получать такое же жалование, как господин Гервин, его предшественник, которого присылал сюда совет Дерпта и чье жалование составляло 5 гривен, и сказали ему, чтобы он поразмыслил над этим и дал купцам ответ; и как бы это не претило ему, купцы пожелали платить ему полторы гривны за пределами страны и полторы гривны в стране, как бы он не рассчитывал зарабатывать свыше 5 гривен. На это он вскоре ответил, что прибыл сюда, чтобы послужить купцам, и то, что ему дали купцы за время, что он отслужил, ему явно недостаточно. На это он и жаловался, как мы сообщили вашему почтенству в этом письме. Мы запросили [ганзейские] города о том, следует ли выплатить ему полное жалование или нет; в ответ на это города снова предложили написать городам внутри страны [Ливонии] о том, что [жалование], которое они ему обещали, не по душе купцам. А потому, почтенные, любезные господа, примите к сведению, что подворья сильно задолжали, купцов ныне прибывает сюда мало, подворья год от года приходят в упадок, и ежели надо выплачивать жалование, то не могли бы вы этим заняться и позаботиться о том, чтобы деньги поступили от вас, поскольку святой Петр весь в долгах и такое за пределами его возможностей. Также знайте, любезные господа, что господин Гервин здесь дорого обходился купцам, а получается, что любой священник, что прибудет после него, станет получать даже больше, чем платили ему, потому-то купцы ему заплатили то, что тот должен получать и что получал [предшественник]. В связи с этим, любезные господа, мы просим поскорей прислать нам ответ, и да пошлет Господь вам благость и здоровье. Писано в Новгороде в пятницу перед днем Тела Господня в год Господа нашего 1440.

34
{"b":"938820","o":1}