Кызым, безнең исемнән.
– Кайтып килермен тиздән.
Әнкәй, суземне бирәм!
IV
Чабуын башлап җибәрде
Шул көннән бирле сәгать;
Көне-төне йөгерүләр:
Тренерлары канәгать.
Нәтиҗәләре яхшырак
Кызларның көннән көнгә,
Җил белән куылган яфрак
Сыман алар йөгерә.
Иртәнге тугызка килеп
Кичке дүртләргә кадәр
Йолдыз, җайланмалар биреп,
Көтә ераклы сәфәр;
Атна уза, тагын берсе:
Пуля сыбызгы сыман!
Шулай төзелгән кешесе,
Ашыгабыз без һаман.
Эшеннән каршы алырга
Килә кара машина.
Утырган ир-ат алдында,
Кепка кигән башына.
Кара күзлек борынында,
Зур маңгай акыл ия;
Йолдызны назлый янында,
Чәчәкләр бүләк итә:
– Сагындым сине, сөеклем!
Кил әле кочагыма!
Үбим әле иренеңне,
Кеше күрми, борчылма!
Ләкин Йолдыз каты караш
Анарга багышлады:
– Хакан! Онытылма, якташ?! –
Диеп усал ташлады.
– Түзергә хәлем калмады!
Сагындым сине, Йолдыз!
Танышуыбызга бер ел,
Ә синең йөрәгең – боз!
Кайчан кияүгә чыгасың
Син миңа хатын булып?
Кайчан баласын табасың,
Күпме көтергә сузып?
– Хакан, тынычлан, иптәшем;
Ачуланма тик миңа.
Үз үземә дә өндәшәм…
Ардым кылырга зина.
Сабыр итик әле бергә:
Узып беткәч ярышлар,
Калдырмыйча бер көнгә дә,
Никахлашырбыз… Ярар?
V
Әй, төрекләр! Татарлар!
Башкортлар һәм якутлар!
Бер агач ботаклары,
Бер юлның адымнары!
Баку! Ташкент! Чебоксар!
Уйгурны аңлар татар!
Кара кашлы батырлар
Булып туган ир-атлар!
Ә нинди кыз-хатыннар
Табалар бу халыклар! –
Матурлыгы сүзгә сыймый,
Сокланып каләмем туймый!
Тамагыбызны назлар
Сузык, тартык авазлар!
Нинди баллы җимеш-тел:
Дустым, син дә тәмен бел!
Шигъри романны язам
Шикәр тел белән; Дәвам!
VI
Фатирга кайтып, Йолдыз
Урнаштыра чәчәген;
Суга сала кашык тоз,
Уйлый мөнәсәбәтен…
– Ай-һай, нинди матурлык!
Хакан буләк итте ме?
Мондый бәйләм – горурлык!
Кермичә дә китте ме?
– Әйе, әти; Вакыты аз.
Эшләре күп аның да.
Сөйләшеп утырдык бераз
Хакан машинасында.
Әни өйдә тугел әллә?
Кайларга китеп барган?
– Базарга барасы иде,
Әле кайтмады һаман.
Йолдыз, кияүгә чыгасы:
Кып иткән дигән малай.
Күпме сузырга буласы?
Карт кыз калырсың болай!
Акыллы, затлы, эшмәкәр…
Тагын нәрсә җитмәгән?
– Борчылуың авыр әгәр,
Әткәм, чыгармын тиздән.
Сүземне дә биреп куйдым
Хаканга бүген генә.
Ышанычымны да җуйдым,
Йөрәгем дә үкенә…
Син, әткәй, дөрес әйтәсең:
Акыллы, җиткен ир-ат.
Ләкин күңелне сизмәссең…
Без мәхәбәттән ерак.
Тартылмый аңа йөрәгем;
Нәрсәдер җаным сизә…
Хисләремнең күбәләгем
Аны күрүгә бизә.
Үзем дә аңлап бетермим,
Ничек еракка китте;
Нәрсә әйтергә дә белмим…
Кыюлык миндә бетте…
Ни язганы – шул булсын:
Агым буенча йөзәм.
Тормышым тик тиз узсын –
Озак сузылса, түзмәм…
– Юк сүз сөйлисең кызым син!
Сез – кызхатыннар – шундый…
Ата күзенә күрәм мин:
Хаканда бәхет сулый!
Баш катырып йөрмә бүтән:
Биргән вәгъдәңне үтә.
Үзеннән яратыла…
Ул, кызым, тора-бара.
Ошан минем хисемә,
Тәмамы шул: сүз дәшмә;
Өченче бүлек.
I
– Хәерле көн, хезмәттәшләр! –
Миңнеханов сүз тота –
Уеннар ачылуына
Икәүләп атна кала.
Дулкынландыргыч, әлбәттә…
Һәм шул бәйле рәвештә
Президент каршында киңәш
Җыелды дүшәмбедә;
Алда зур вакыйга көтә:
Ясалган инде күп эш.
Вакыты да килеп җитә,
Тәмамланды төзелеш.
Ләкин вак-төяк сораулар
Калды көн тәртибендә.
Тырышлык бераз куегыз
Ярышлар рәвешендә.
Кунакханәләр әзер ме?
Транспорт? Аэропортлар? –
Фикерегезне белермен,
Тыңлап алам сораулар.
Ярдәм кирәксә сорагыз,
Игътибарлы: оялмагыз;
Тяп-ляп гына эшләмәгез! –
Елмаеп әйтеп куйды. –
Башлап җибәрик, әйдәгез:
Аның сүзе шул булды.
II
Утырган соңгы рәттә,
Дәфтәрен кулда тотып,
Вафин Марат, әлбәттә,
Киңәштә түрә булып.
Игътибар белән тыңлый
Һәрбер чыгыш сүзләрен,
Әһәмиятен аңлый
Киләчәк мизгелләрнең.
Күрше булып утырган
Җилкәсенә кагыла:
Хезмәттәше Айтуган
Гозерен әйтеп ала:
– Шалтыраттылар, Марат,
Миңа төрек дусларым.
Йомышым сиңа азат,
Вакытыңны алмамын.
Тренер кызы бераз алдан
Казанга очып килә.
Нәрсәдер аңа Болгарда
Барып күрәсе килә.
Төгәл белеп бетермәдем,
Ләкин ярдәм сорыйлар.
Исемен дә бит белмәдем,
Мәшәкатләр сайрыйлар:
Командировка Әлмәттә,
Уеннар киләчәктә…
Балам авыртып китте –
Бу йомыш башка тиде.
Марат, дускаем, коткар,
Үтенеп сорыйм, зинһар:
Бир кызга шоферыңны,
Илтеп килсен шушыны…
– Янма эшеңдә, егет! –
Өндәшә Марат, көлеп. –
Кайчан була Казанда?
– Бу атна җомгасында.
– Пәнҗешәмбе Матакка
Кайтам мин бу арада.
Аннары вакыт булмый,
Казанда бәйрәм уйный.
Шофер белән генә кайтам,
Мине калдырып китер…
Җомга көне аэропорттан
Тренерыңны китерер.
Кире юлда авыл аша
Мине дә кереп алыр:
Болгар бит безгә янәшә,
Шоферым минем – давыл;
– Әй, рәхмәт сиңа, Марат!
– Зур үс син дә, иптәш-зат!
III
Урта Идел табигате
Нинди матур һәм гаҗәп!
Татарлардай матур бите:
Җаным соклана күзләп.
Назлы күктә оча кошлар,
Кырларда алтын үсә.
Рухландыра ап-ак кышлар,
Җәйге җил иркен исә.
Бәясез байлык булып
Татарларга бирелгән
Урман җанлылык тулып,
Сөрүлек дә игелгән.
Балык белән тутырылган
Ага бөек елгалар,
Муллыклар сыйпап сузылган
Юл буенда болыннар;
Хәзинәңне сакла, халкым!
Табигать нурын якла!
Бу вәгазем – шагыйрь хакым:
Аның кадерен аңла!
Раббым ихтыяры белән
Илемә яусын савап;
Шигырь догасы бирелгән
Сезгә бәрәкәт сорап.
IV
Борыңгы Болгар җирендә
Динебезнең эзләре…
Урнашкан елга ярында
Манаралар йөзләре;
Куып бара шофер юлдан,
Артта Йолдыз утырган.
Максатына ирешергә
Өч чакрым гына калган.
Машинаның тәрәзеннән
Сокланып карап бара:
Җәлеп итә күренешләр,
Ошый аңа саф һава;
Зират табып озакламый
Башка яулык бәйләгән:
Тамыры үскән җирләргә
Баскан аягы белән.
Бабалар каберен табып,
Үскән чүптән чистарта.
Берәр сәгать эшләп алып,
Мәчеткә юлын тота.
Җомга намазы беткәнли
Имамга хәлен сөйли:
Сәдака биреп калдыра
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «Литрес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на Литрес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
