Zij had een beetje geld en hij had een beetje geld en hij had in Amsterdam een baantje gevonden, datti niet al te slecht waarnam en ze waren ten naaste bij gelukkig. (Ona miała trochę pieniędzy i on miał trochę pieniędzy i znalazł w Amsterdamie posadę, którą nieźle wykonywał i byli prawie szczęśliwi; Zij had een beetje geld en hij had een beetje geld – ona miała trochę pieniędzy i on miał trochę pieniędzy, en hij had in Amsterdam een baantje gevonden, datti niet al te slecht waarnam – i znalazł w Amsterdamie posadę, którą nieźle wykonywał, en ze waren ten naaste bij gelukkig – i byli prawie szczęśliwi).

Maar daar i een echt dichtertje was, moest hem iets ontbreken. (Ale ponieważ był prawdziwym poetą, musiało mu czegoś brakować; Maar daar i een echt dichtertje was – ale ponieważ był prawdziwym poetą, moest hem iets ontbreken – musiało mu czegoś brakować).

Wat is voor een dichtertje iets dat hij heeft? (Co to jest dla poety coś, co posiada?; Wat is voor een dichtertje iets dat hij heeft? – co to jest dla poety coś, co posiada?).

Datti zoo maar heeft, dag in, dag uit. (Co ma tak po prostu, dzień po dniu; Datti zoo maar heeft – co ma tak po prostu, dag in, dag uit – dzień po dniu).

Al die dagen. (Wszystkie te dni; Al die dagen – wszystkie te dni).

En altijd getrouwd is zoo erg lang. (I być zawsze żonatym to tak długo; En altijd getrouwd is zoo erg lang – i być zawsze żonatym to tak długo).

En een heel lief, jong, levendig en natuurlijk vrouwtje, dat veel van haar man houdt en zijn manuscripten in 't net schrijft, maar tweeduizend nachten naast 'm heeft geslapen en weet datti niet tegen tocht kan en 's morgens niet uit zijn bed kan komen en niet van de jam af kan blijven, al is i een dichter, dat is nu echt iets voor den Duivel. (I bardzo miła, młoda, żywa i naturalna kobietka, która bardzo kocha swojego męża i przepisuje jego rękopisy na czysto, ale spała obok niego przez dwa tysiące nocy i wie, że nie znosi przeciągów i rano nie może wstać z łóżka, i nie może się powstrzymać od jedzenia dżemu, nawet jeśli jest poetą, to naprawdę coś dla Diabła; En een heel lief, jong, levendig en natuurlijk vrouwtje – i bardzo miła, młoda, żywa i naturalna kobietka, dat veel van haar man houdt en zijn manuscripten in 't net schrijft – która bardzo kocha swojego męża i przepisuje jego rękopisy na czysto, maar tweeduizend nachten naast 'm heeft geslapen en weet datti niet tegen tocht kan en 's morgens niet uit zijn bed kan komen en niet van de jam af kan blijven – ale spała obok niego przez dwa tysiące nocy i wie, że nie znosi przeciągów i rano nie może wstać z łóżka, i nie może się powstrzymać od jedzenia dżemu, al is i een dichter, dat is nu echt iets voor den Duivel – nawet jeśli jest poetą, to naprawdę coś dla Diabła).

III. Familiale conflicten – Konflikty rodzinne (Familiale conflicten – konflikty rodzinne, Konflikty rodzinne – Konflikty rodzinne)

Een groot dichter zijn en dan te vallen. Maar er kwam nooit wat van, want als je een dichtertje bent, dan loopen de mooiste meisjes altijd aan den overkant van de gracht. (Być wielkim poetą i wtedy upaść. Ale nigdy nic z tego nie wychodziło, bo jeśli jesteś małym poetą, to najpiękniejsze dziewczyny zawsze chodzą po drugiej stronie kanału; Een groot dichter zijn en dan te vallen – być wielkim poetą i wtedy upaść, Maar er kwam nooit wat van – ale nigdy nic z tego nie wychodziło, want als je een dichtertje bent – bo jeśli jesteś małym poetą, dan loopen de mooiste meisjes altijd aan den overkant van de gracht – to najpiękniejsze dziewczyny zawsze chodzą po drugiej stronie kanału).

En zoo werd z'n heele leven één gedicht, wat ook vervelend wordt. (I tak całe jego życie stało się jednym wierszem, co też staje się nudne; En zoo werd z'n heele leven één gedicht – i tak całe jego życie stało się jednym wierszem, wat ook vervelend wordt – co też staje się nudne).

In de tram zat hij en dichtte zoo stilletjes voor zich heen, met z'n twee handen op den knop van z'n wandelstok zatti te staren en onderwijl te denken, datti zulke mooie blanke, fijne en slanke handen had, zooals dichtertjes dat doen. (Siedział w tramwaju i cicho pisał wiersze dla siebie, trzymając obie ręce na gałce laski, gapił się i myślał, że ma takie piękne, białe, delikatne i smukłe dłonie, jak to robią poeci; In de tram zat hij en dichtte zoo stilletjes voor zich heen – siedział w tramwaju i cicho pisał wiersze dla siebie, met z'n twee handen op den knop van z'n wandelstok zatti te staren – trzymając obie ręce na gałce laski, gapił się, en onderwijl te denken, datti zulke mooie blanke, fijne en slanke handen had – i myślał, że ma takie piękne, białe, delikatne i smukłe dłonie, zooals dichtertjes dat doen – jak to robią poeci).

't Was Zondagavond in November tegen zessen, de straten waren donker en verlaten. (Był niedzielny wieczór w listopadzie około szóstej, ulice były ciemne i opuszczone; 't Was Zondagavond in November tegen zessen – był niedzielny wieczór w listopadzie około szóstej, de straten waren donker en verlaten – ulice były ciemne i opuszczone).

Een dame van een jaar of zes en twintig kwam de tram binnen, statiglijk, rijzig in haar bruine mantelpak, de opstaande kraag, manchetten en onderkant van mantel en rok afgezet met zwart bont, de handen in een groote, afhangende mof van 't zelfde bruine laken met 't zelfde bont bezet, klein bruin hoedje met zwart bont op 't fijne gezichtje. (Do tramwaju weszła dama w wieku około dwudziestu sześciu lat, dostojna, wysoka w brązowym płaszczu, stojący kołnierz, mankiety i dół płaszcza i spódnicy obszyte czarnym futrem, ręce w dużym, zwisającym mufce z tego samego brązowego materiału z tym samym futrem, mały brązowy kapelusz z czarnym futrem na delikatnej twarzy; Een dame van een jaar of zes en twintig kwam de tram binnen – do tramwaju weszła dama w wieku około dwudziestu sześciu lat, statiglijk, rijzig in haar bruine mantelpak – dostojna, wysoka w brązowym płaszczu, de opstaande kraag, manchetten en onderkant van mantel en rok afgezet met zwart bont – stojący kołnierz, mankiety i dół płaszcza i spódnicy obszyte czarnym futrem, de handen in een groote, afhangende mof van 't zelfde bruine laken met 't zelfde bont bezet – ręce w dużym, zwisającym mufce z tego samego brązowego materiału z tym samym futrem, klein bruin hoedje met zwart bont op 't fijne gezichtje – mały brązowy kapelusz z czarnym futrem na delikatnej twarzy).