Maar als je eenmaal over iets aan 't prakkizeeren raakte kwam je er zoo makkelijk niet weer af. (Ale kiedy raz zacząłeś o czymś myśleć, trudno było się od tego oderwać; Maar als je eenmaal over iets aan 't prakkizeeren raakte kwam je er zoo makkelijk niet weer af – Ale kiedy raz zacząłeś o czymś myśleć, trudno było się od tego oderwać).

Nu i er eenmaal op lette, zag i honderde, duizende van die meisjes, telkens weer anderen en telkens weer dezelfden. (Teraz, kiedy już zwrócił na to uwagę, widział setki, tysiące tych dziewcząt, ciągle inne i ciągle te same; Nu i er eenmaal op lette, zag i honderde, duizende van die meisjes, telkens weer anderen en telkens weer dezelfden – Teraz, kiedy już zwrócił na to uwagę, widział setki, tysiące tych dziewcząt, ciągle inne i ciągle te same).

Zoodat i soms niet meer wist of i er tienduizend had gezien of één, tienduizendmaal. (Tak że czasami nie wiedział, czy widział ich dziesięć tysięcy, czy jedną, dziesięć tysięcy razy; Zoodat i soms niet meer wist of i er tienduizend had gezien of één, tienduizendmaal – Tak że czasami nie wiedział, czy widział ich dziesięć tysięcy, czy jedną, dziesięć tysięcy razy).

"Heer in den hemel had hij al die meisjes geschapen? Of was 't een grapje van den duivel, al die wetende oogen?" (Czy Pan w niebie stworzył te wszystkie dziewczęta? Czy to był żart diabła, te wszystkie wiedzące oczy?; "Heer in den hemel had hij al die meisjes geschapen? Of was 't een grapje van den duivel, al die wetende oogen?" – Czy Pan w niebie stworzył te wszystkie dziewczęta? Czy to był żart diabła, te wszystkie wiedzące oczy?).

Kijk, daar gaat 't dichtertje. (Spójrz, tam idzie poeta; Kijk, daar gaat 't dichtertje – Spójrz, tam idzie poeta).

Toch wel een knap, jong ventje, zoo slank, zoo'n aardig gladgeschoren jongensgezicht, alleen een paar stutten voor de ooren, en zoo verbrand door de zon. (Całkiem przystojny, młody chłopak, tak szczupły, z tak miłą gładko ogoloną twarzą chłopca, tylko kilka włosków przed uszami i tak opalony przez słońce; Toch wel een knap, jong ventje, zoo slank, zoo'n aardig gladgeschoren jongensgezicht, alleen een paar stutten voor de ooren, en zoo verbrand door de zon – Całkiem przystojny, młody chłopak, tak szczupły, z tak miłą gładko ogoloną twarzą chłopca, tylko kilka włosków przed uszami i tak opalony przez słońce).

Hij groet iemand. (Wita się z kimś; Hij groet iemand – Wita się z kimś).

Z'n strooien hoedje lichtten-i even op van zijn kort geknipte haren. (Jego słomkowy kapelusz uniósł się lekko z jego krótko przyciętych włosów; Z'n strooien hoedje lichtten-i even op van zijn kort geknipte haren – Jego słomkowy kapelusz uniósł się lekko z jego krótko przyciętych włosów).

Raar toch, zoo kaal, maar 't was toch vast wel een dichtertje, want God begreep niets van 'm en Potgieter ook niet. (Dziwne, tak łysy, ale to z pewnością był poeta, bo Bóg nic z niego nie rozumiał, a Potgieter też nie; Raar toch, zoo kaal, maar 't was toch vast wel een dichtertje, want God begreep niets van 'm en Potgieter ook niet – Dziwne, tak łysy, ale to z pewnością był poeta, bo Bóg nic z niego nie rozumiał, a Potgieter też nie).

En professor Volmer verachttenem. (A profesor Volmer go gardził; En professor Volmer verachttenem – A profesor Volmer go gardził).

En hij leed ijselijk van die wetende oogen, zooals geen rechtschapen mensch. (I cierpiał strasznie z powodu tych wiedzących oczu, jak żaden prawy człowiek; En hij leed ijselijk van die wetende oogen, zooals geen rechtschapen mensch – I cierpiał strasznie z powodu tych wiedzących oczu, jak żaden prawy człowiek).

De duivel hattem leelijk te pakken. (Diabeł miał go w swoich szponach; De duivel hattem leelijk te pakken – Diabeł miał go w swoich szponach).

Hij was een zwak dichtertje, kindsch werti er van. (Był słabym poetą, dziecinnym w tym wszystkim; Hij was een zwak dichtertje, kindsch werti er van – Był słabym poetą, dziecinnym w tym wszystkim).

Hij bleef fatsoenlijk van zwakte. (Pozostawał przyzwoity z powodu swojej słabości; Hij bleef fatsoenlijk van zwakte – Pozostawał przyzwoity z powodu swojej słabości).

Dat was weer zoo iets raars, waar God vroeger nooit over gedacht had, fatsoenlijk was fatsoenlijk en daarmee uit. (To było znowu coś dziwnego, o czym Bóg nigdy wcześniej nie myślał, przyzwoitość była przyzwoitością i koniec; Dat was weer zoo iets raars, waar God vroeger nooit over gedacht had, fatsoenlijk was fatsoenlijk en daarmee uit – To było znowu coś dziwnego, o czym Bóg nigdy wcześniej nie myślał, przyzwoitość była przyzwoitością i koniec).

't Dichtertje wist niet op wie hij verliefd moest worden. (Poeta nie wiedział, w kim się zakochać; 't Dichtertje wist niet op wie hij verliefd moest worden – Poeta nie wiedział, w kim się zakochać).

Als hij in twee wetende oogen had gekeken, zag hij er dadelijk weer twee. (Gdy spojrzał w dwa wiedzące oczy, od razu widział kolejne dwa; Als hij in twee wetende oogen had gekeken, zag hij er dadelijk weer twee – Gdy spojrzał w dwa wiedzące oczy, od razu widział kolejne dwa).

Hij was zoo zwak, zoo lekker zwak. (Był tak słaby, tak przyjemnie słaby; Hij was zoo zwak, zoo lekker zwak – Był tak słaby, tak przyjemnie słaby).

Maar als i 't vijfentwintigste meisje zag, voeldeni zoo iets raars in z'n hersens. (Ale kiedy zobaczył dwudziestą piątą dziewczynę, poczuł coś dziwnego w swoich mózgach; Maar als i 't vijfentwintigste meisje zag, voeldeni zoo iets raars in z'n hersens – Ale kiedy zobaczył dwudziestą piątą dziewczynę, poczuł coś dziwnego w swoich mózgach).

Hij had al eens in 't voorbijloopen op 't terras van een café een stoeltje omgeschopt van kwaadaardigheid. (Kiedyś, przechodząc obok tarasu kawiarni, kopnął krzesło złośliwości; Hij had al eens in 't voorbijloopen op 't terras van een café een stoeltje omgeschopt van kwaadaardigheid – Kiedyś, przechodząc obok tarasu kawiarni, kopnął krzesło złośliwości).

Want hij wist wel, dat ze niets wisten, dat ze dom giggelden, alleen al als i z'n hoed voor hen af nam, of strak keken, omdat ze stonken van burgerjuffrouwen-ingebeeldheid. (Bo wiedział, że nic nie wiedziały, że głupio chichotały, tylko wtedy, gdy zdejmował przed nimi kapelusz, albo patrzyły sztywno, bo śmierdziały mieszczańską zarozumiałością; Want hij wist wel, dat ze niets wisten, dat ze dom giggelden, alleen al als i z'n hoed voor hen af nam, of strak keken, omdat ze stonken van burgerjuffrouwen-ingebeeldheid – Bo wiedział, że nic nie wiedziały, że głupio chichotały, tylko wtedy, gdy zdejmował przed nimi kapelusz, albo patrzyły sztywno, bo śmierdziały mieszczańską zarozumiałością).