Хлопчык закрычаѓ ад жудаснага болю і страціѓ прытомнасць. Пасля чаго хлапчука прывялі ѓ сябе. І заціснулі яго босыя, яшчэ амаль дзіцячыя ножкі ѓ калодку. І сталі на крукі ѓ калодцы вешаць гіры. І гэта было вельмі балюча. Юнае цела хлапчукі моцна расцягнулася, і дзяцюк літаральна сышоѓся стогнам.

  Рускага хлопчыка працягвалі катаваць. Вышмаравалі босыя падэшвы ножак алеем. А потым распалілі пад імі вогнішча.

  І як дзяцюк пасля гэтага дзіка крычаѓ. Ды гэта было надзвычай балюча.

  Хлапчук працягваѓ гарлапаніць і яго білі бізуном талібы.

  Потым узялі паддзелі пацана за рэбры крукамі. І зноѓ капітальна вывернулі.

  Пасля чаго талібы заспявалі:

  Усіх няверных вынішчым,

  Няхай яны падлеткі...

  Вось над намі херувім,

  Усіх загонім у дошкі!

  Пасля чаго хлапчуку з Расіі зламалі распаленымі абцугамі, усе пальцы на босых нагах. І рабілі гэта талібы павольна, каб прычыніць кам мага больш прыгожаму хлапчуку болю. А затым сталі распаленымі да бела абцугамі ламаць юнаму ваяру і рэбры.

  Так яны яму зламалі іх так, што не засталося ѓ хлопчыка ніводнага цэлага рабрынкі. І хлопчык памёр ад болевага шоку.

  Перад смерцю, маджахеды адціснулі падлетку і яйкі. І было гэта вельмі балюча.

  А тым часам Анастасія Ведзьмаком наносіла ѓдары па талібах са штурмавікоѓ. Яна пры гэтым выкарыстоѓвала рэактыѓныя ракеты. Націскала на кнопкі джойсціка пры дапамозе босых пальчыкаѓ ножак і напявала:

  Усё вышэй і вышэй і вышэй,

  Задраѓ фюрар свой качкі нос...

  Часам у нас зносіць дахі,

  Аднак таліб не дарос!

  Акуліна Арлова таксама наносіць удары па суперніку. Робіць гэта вельмі нават дакладна, і выкарыстоѓвае для націску на кнопку свой пунсовы сасок грудзей. А побач узрываецца расійскі штурмавік. А яму дагадзіѓ забойны падарунак талібаѓ. Магчыма нешта кітайскай вытворчасці. І так капітальна дзюбне.

  Акуліна праспявала:

  - Калі мужчына адразу ѓ труну,

  Захоѓваючы жыццё каб...

  Будзьце вы дзяѓчынкі босымі!

  І ваяѓніца як возьме і засмяецца. Ножкі ѓ дзяѓчыны зразумела нягледзячы на зіму абутку не ведаюць. І пяткі ѓ яе круглыя і літаральна блішчаць. Вось гэта дзяѓчына - проста супер.

  А соску грудзей у яе пунсовыя, і зіхацяць, нібы верхавіна цэркваѓ. Вось гэта баявая так скажам дзяѓчына.

  Ды мужчын яна не кахае. Хоць і з задавальненнем выкарыстоѓвае сваю мову для ѓцехі. На самай справе як прыемна датыкацца сваімі пунсовымі саскамі, з клубнічнымі саскамі іншай дзяѓчыны. Каб гэта было выдатна.

  Акуліна ѓзяла і праспявала:

  Аб гэтай дзяѓчыне босы,

  Я забыць ніяк не мог...

  Здавалася камяні маставой,

  Раздзіраюць скуру далікатных ног!

  І Акуліна як возьме і згорне свае сапфіравымі вочкамі.

  Вось яна дзяѓчынка вышэйшага ѓзроѓню і класа.

  А Маргарыта Магнітная таксама лётчыца. Абедзве дзяѓчыны вельмі любяць ляжаць адзін насупраць сябар і датыкацца саскамі зіготкімі як рубіны.

  Зрэшты, і мужчынамі яны не грэбуюць.

  Ну, а пакуль што Маргарыта возьме i дзюбне па маджахедах з вялiкай, забойнай сiлай.

  Пасля чаго заспявае:

  Ах якія ножкі,

  Якія добрыя...

  Ты не бойся дробка,

  Тэлефон запішы!

  І Маргарыта як возьме і пакажа сваю мову. Яна дзяѓчынка надзвычай баявая.

  І яе босыя пальчыкі ножак, дасылаюць забойныя прэзенты смерці.

  Акуліна Арлова праспявала са смяшком:

  - Маргарыта, акно адчынена,

  Маргарыта ты памятаеш, як усё гэта было!

  Анастасія Вядзьмакова кіѓнула:

  - Ды бабы! Мы ѓсе можам і ворагаѓ капітальна сатрэм!

  І дзяѓчынкі хорам заспявалі:

  Наша войска моцнае,

  Ахоѓвае свет яна...

  Няхай талібы наступаюць,

  Іх дзяѓчынка забіваюць!

  Вось напрыклад Фёдара таксама б'ецца. Яна з мінамёта па маджахедах садзіць. І калі ѓжо дзюбне, то мала не здасца нікому. Хай нават у таліба доѓгая барада, і голеная галава.

  Фёдара тупае босымі ножкамі па гразі і напявае:

  Бачыш у небе зацьменне,