Накіраваѓшы лазерныя аѓтаматы, грозныя воіны-стэлзаны запатрабавалі пакінуць арэну зорнага Калізея. Хістаючыся, юнак пакінуѓ поле бітвы. Пакалечаныя босыя ногі пакідалі крывавыя сляды на гіперпластыкавым пакрыцці рынга. Кожны крок як па распаленым вуглях, выбухае болем, звязкі расцягнуты, пакутліва ныюць усе костачкі і жылкі. Леѓ ціха шапнуѓ:
- Жыццё - засяроджванне пакут, смерць збавенне ад іх, але знойдзе задавальненне ѓ пакуце барацьбы - заслужыць неѓміручасць!
Імкнучыся трымацца прама, ён прайшоѓ па доѓгім выкладзеным з ракавін калідоры, і шматлікія самкі, падобныя на зямных дзяѓчат, кідалі каляровыя шарыкі і рознакаляровыя люмінесцэнтныя кветкі яму пад ногі. Жанчыны расы стэлзанаѓ, як правіла, вельмі прыгожыя, высокія, фігурыстыя, з моднымі прычоскамі, прыбранымі шпількамі ѓ выглядзе розных іншапланетных стварэнняѓ абсыпаных каштоѓнымі камянямі. Некаторыя з іх адпускалі гуллівыя кампліменты, пайшло жартавалі і нават зрывалі з сябе адзенне, нахабна падлашчваючыся і дэманструючы панадлівыя часткі свайго цела. Без усялякага сораму, выконваючы адкрыта клічучыя рухі цела або, выпускалі жахлівага галаграмы з камп-бранзалетаѓ або забяспечанай электронікай завушніц. Бессаромныя тыгрыцы, начыста пазбаѓленыя маральных прынцыпаѓ, дзеці лімітава разбэшчанай цывілізацыі. Эраскандэр хмурыцца, ён нібы ѓ звярынцы, ніводнага чалавечага погляду. Ён нават не ѓздрыгваѓ, калі на яго накідваліся віртуальныя пачвары, а псеѓдарэальныя ѓ некалькі шэрагаѓ іклы стульваліся на тулава або шыі. Ад галаграм аддае азонам і толькі злёгку б'е слабым электрычным разрадам. Самцам і самкам Стэлзаната прыкра, што чалавек не звяртае ѓвагі на жудасныя праекцыі, і яны пускалі ѓ ход пагрозы і абразы. Ад таго, каб накінуцца на ганарлівага юнака, іх утрымліваѓ толькі моцнай бар'ер які забяспечвае бяспеку публіцы. Толькі адна бялявая дзяѓчынка проста ѓсміхнулася, ветліва памахаѓшы рукой. Леѓ здзівіѓся, убачыѓшы ѓ позірку іншапланетнага дзіцяці нешта чалавечае, на душы стала цяплей.
Ды былі дні, калі бацькі дарылі радасць дзецям, а яны ѓ адказ смяяліся, скалячы зубкі, да таго моманту, калі стэлзаны (яшчэ як яны сябе называюць імперыя Пурпурнога сузор'я - Стэлзанат) нахабна і па-езуіцку акупавалі Зямлю. Зрэшты, моцны вольны і ѓ турме; слабы раб на троне!
На выхадзе Льва сустрэѓ Джовер Гермес, адзін з памочнікаѓ губернатара Сонечнай сістэмы, якая называецца, як зорка Лакер-іѓ-10001133 ПС-3 (ПС-3 абазначае кіслароднае-азатыстую атмасферу, самую распаѓсюджаную і прыдатную, як для людзей, так і для стэлзанаѓ) . Ён усміхаецца, яго раб перасягнуѓ усе чаканні. А вось іншага чалавечка - Дулю Урліка - літаральна трасе ад злосці. Ён пасадзіѓ шмат грошай, як апошні ідыёт. У лютасьці ён скамандаваѓ:
- Дабіце неадкладна гэтага вакуумнагалавога пацука.
Яго азызлая фізіяномія затрэслася, нягледзячы на ѓсе дасягненні медыцыны, пасля згонкі вагі Урлік зноѓ страшна патаѓсцеѓ, з-за сваёй паталагічнай цягі да тоѓстай і салодкай ежы. Хоць Джовер Гермес і не рызыкнуѓ паставіць грошы на свайго раба, але ён, вядома ж, не аддасць юнака гэтаму бараву:
- Ты забыѓся, Урлік, што зараз гэта мая ѓласнасць, і мне вырашаць - жыць яму ці сысці анігіляцыю!
Урлік захрыпеѓ, чатыры тлустыя падбародкі, дрыжалі як жэле, у якое трапіла бойкая муха:
- Ён небяспечны, як гиперлазер з термопреонновой (звыштэрмаядзерная рэакцыя на аснове зліцця преонов) напампоѓкай. Дзе гэты зямны блашчыца мог так добра навучыцца біцца? Напэѓна ён з ліку чальцоѓ партызанскага падполля. - Бароѓ-стэлзан растапырыѓ слізкія ад масла (ад і падчас бітвы бесперапынна жраѓ), павысіѓ тон. - І ты будзеш вазіць яго па сусвеце?
Гермес рашуча кіѓнуѓ, яго коратка стрыжаныя валасы, злёгку змянілі свой колер:
- Так, гэта маё права. У яго выдатныя задаткі вялікага байца, на ім можна зарабіць бездань грошай. Адзінаборствы гэта такі бізнэс, дзе залатыя яйкі нясуць менавіта пеѓні! - Стэлзан-гаспадар хітра падміргнуѓ і тут жа загадаѓ ахове. - А цяпер няхай яго абезрухаюць!
Адзін з узгорыстых ад жахліва развітых цягліц бамбіза, стрэліѓ воблачкам пены. Юнак быѓ маментальна аблытаны, біяпена душыла і душыла нібы кальмар. Хлапчук, задыхаючыся, упаѓ, але быѓ тут жа груба падхоплены робатамі.
- Адвязіце яго ѓ медыцынскі цэнтр і пастаѓце на ногі, не падымаючы з каленаѓ! - Агідна хіхікнуѓ сваім жарце Гермес.
Хлапчука груба, нібы палена ѓ печ закінулі ѓ капсулу. Кібернетычныя пачвары піскнулі:
- Жывёла пэѓнай каштоѓнасці пагружана!
Урлік, прытупваючы ботамі, хрыпла рыкнуѓ:
- Прэч адсюль, прымат смярдзіць! Чалавек стварэнне, на якога нават шкада анігіляцыйнага імпульсу!
Робаты-санітары разам з медыцынскай каробкай бясшумна адышлі.
Гермес ухмыльнуѓся, на яго арліным твары застыла драпежная ѓсмешка:
- Я заѓсёды думаѓ, што людзі - нікуды не вартыя байцы, а цяпер проста ѓражаны. Нават нашы хлопчыкі, народжаныя па натуральным працэсе, без гарманальнай стымуляцыі ѓ яго ѓзросце не такія моцныя. Можа, ён і не чалавек зусім?
Урлік выскаліѓся, ён ціха свіснуѓ і з задавальненнем крэкнуѓ, адчуѓшы ѓ далоні раптоѓна трансфармаваную зброю. Рыхлы дзік адразу ж стаѓ крутым дзіком; трымаючы ѓ руках пяціствольны прамянемет:
- Ты ведаеш, ёсць закон аб чысціні расы. Паѓкровак трэба забіваць, каб не апаганьвалі наш выгляд. Кроѓ лёгка праліць, яшчэ лягчэй сапсаваць, але амаль немагчыма спыніць кровапраліцце, калі закрануты гонар нацыі!
Гермес пстрыкнуѓ пальцамі, у іх узнікла падобная на плямістую кобру цыгара. Калі ѓ бліскучай папяросы-змеі раскрывалася пашча, з яе выляталі колцы ці нават васьмёркі шызага дыму:
- Фагірам Шам ведае, што робіць. Можна, вядома, праверыць яго генетычны код, але гэта нам ні да чаго. Давай так, прыбытак дзелім напалову. Ён просты чалавек: раб-гладыятар. Так і будзем аб'яѓляць, зарабляючы вялікія грошы. І нікому ні кванта інфармацыі.
- Кантакт да кантакту! - Урлік тут паспяшаѓся пагадзіцца, крутасць садзьмулася, нібы мячык пад колам. І ён ужо разгарнуѓся, каб згуляць рэтыраду, а раптам замёр мімаволі прыгнуѓшыся ад струменя ветра.
Прама над галовамі праляцеѓ выкананы ѓ форме шасцікутнай піраміды са злёгку выцягнутай лабавой часткай, бліскучы прамяняметамі фланер каланіяльнай паліцыі. За ім яшчэ тры кінэтычныя гравіяцыклы ѓ выглядзе піранняѓ з чатырма выпраменьвальнікамі-коламі замест плаѓнікоѓ. Яны імчаліся гэтак нізка, што ледзь не ѓчапілі камерсантаѓ Імперыі Пурпурнага сузор'я. Гермес, зрэшты, толькі рыкнуѓ. - Пульсарная флора. Затым схіліѓся бліжэй да вуха Урліка, што тырчыць, як лакатар:
