- На славу найноѓшай эпохі камунізму!
Вось гэта дзяѓчаты на супертанцы!
Вось гэта баі тут з ардынцамі і выдатная каманда.
А вось яшчэ ѓ небе ваююць прыгожыя і агрэсіѓныя дзяѓчынкі.
Анастасія Вядзьмакова таксама змагаецца ѓ знішчальніку-штурмавіку. І лупіць па ардынцаѓ з паветра.
І б'е забойнымі ракетамі. Тыя ляцяць і выбухаюць.
Дзяѓчына выкарыстоѓвае босыя, точаныя ножкі для стральбы, дзівіць суперніка вельмі трапна.
Хоць конных мэт вельмі шмат. Зразумела, і страты каласальныя. І адрываюць цэлыя кавалкі ад конскіх ордаѓ.
Анастасія Вядзьмакова засмяялася і адказала:
- За вялікі, рускі дух!
Мірабела Магнітная таксама ѓступіла ѓ бой. І давай знішчаць супернікаѓ.
Вось гэтая Мірабела дзяѓчына з залацістымі валасамі. І босымі пальчыкамі ножак рэзае праціѓніка.
Пасля чаго праваркавала:
- За магутны падарунак!
І дзяѓчына зноѓ паказала язык.
Акуліна Арлова ѓзяла і зноѓ дзюбнула па непрыяцелю. І вельмі моцна дзюбнула па нукерах рэактыѓнымі ракетамі.
Дзяѓчына таксама страляла пры дапамозе босых, точаных ножак і напявала:
- Раз, два, тры, чатыры, пяць,
Усіх ардынцаѓ - забіваць!
Вось гэты трыумвірат ладзіць велічэзнае знішчэнне супернікаѓ.
Акуліна Арлова праспявала:
- Будуць новыя перамогі,
Стануць новыя паліцы...
Вось уваскрэснуць нашы дзяды,
Нам баяцца не з рукі!
Анастасія Вядзьмакова таксама лупіць і пры гэтым выкарыстоѓваючы пунсовыя саскі грудзей, націскаючы імі на кнопкі.
Дзяѓчына-ведзьма праспявала:
- Я не анёл, але для краіны,
Але для краіны, я стала святой!
І блісне сваімі смарагдавымі вачамі.
Затым дзюбнула Акуліна Арлова. І таксама дзяѓчынкі ѓжыла пры націску на кнопку клубнічныя соску грудзей. І паднялася цэлая хмара пылу, раздзіраючы цэлых эскадрон нукераѓ на часткі.
Акуліна прагарлапаніла:
- За цара Гароху!
Анастасія са здзіѓленнем спытала:
- А навошта нам цар Гарох?
Пасля чаго дзяѓчына пальнула пры дапамозе босых пальчыкаѓ ножак, наводзячы забойную ракету. Якая падняла масу пылу і сталі і агню.
Мірабела Магнітная таксама вырашыла не адставаць ад сябровак. І ѓжыла лалавы сасок свайго пышнага бюста.
І абрынула каласальнай сілы моц на ардынцаѓ. І столькі ѓ раз труну, і ці разарваць на асобныя запчасткі.
А затым дзяѓчына голай пяткай націсне. І падыме шквал агню.
І столькі крыві распырскалася па полі.
Мірабела ѓ захапленні праспявала:
- Я анёлу служу, я анёлу служу,
І войска вялікае ѓдала парашу!
Анастасія Вядзьмакова таксама выпусціла забойнае, сваімі ножкамі якія такія голыя, загарэлыя і панадлівыя. Ад іх не адарвацца, ну ніяк!
Анастасія піскнула:
- Анёлы, анёлы, анёлы,
Будзе перамога за намі!
Вось так ужо дзяѓчынка засмяялася ва ѓсе жамчужныя зубкі. Не выстаяць супраць такой бліскучай кралі.
А ведзьма Анастасія мае медна-чырвоныя валасы. І кахае мужчын. Вельмі кахае, і нават перад кожным вылетам дорыць адразу некалькім самцам адначасова сваё цела. Таму Настасся якой даѓно ѓжо пераваліла за сто гадоѓ выглядае як дзяѓчына. І ніхто з ёй не справіцца.
Анастасія ваявала ѓ і першую сусветную вайну, і грамадзянскую, і Іспанскую і Вялікую Айчынную. І ѓ многіх іншых войнах.
Гэта жанчына, якую нельга не пакахаць.
Анастасія ѓзяла і праспявала:
- У космасе я лётала як анёл,
А атрымаѓся як...
І тут рудая перапынілася - у галаву не прыйшла падыходная рыфма.
Анастасія зноѓ голай, круглай, ружовай, дзявочай пяткай на педаль націсне і такую моц пашле.
Акуліна Арлова адзначыла, дзяѓбаючы баевікоѓ з крымскага ханства. І колькі іх ужо перабіта.
Алег Рыбачэнка і Маргарыта Коршунава ѓзялі і зноѓ кінулі атрутныя іголкі босымі пальчыкамі дзіцячых ножак, дзівячы нукераѓ.
