Будзем злых усіх забіваць!
Пасля чаго несмяротныя дзеці ѓзялі і як засвісталі. І аглушаныя вароны заваліліся ѓ прытомнасць падаючы ѓніз, і прабіваючы дзюбамі чэрапа надыходзячым войскам арды.
Даѓлет Гірай сабраѓ вялізную раць. У паходзе практычна ѓсе мужчыны Крыскага ханства і яшчэ шмат нагаяѓ і турак. Так што бой мае быць вельмі сур'ёзны.
Наташка дзяѓчына вельмі прыгожая і мускулістая. Яна ѓ адным толькі бікіні, і яе валасы блакітнага колеру.
Яна сячэ ардынцаѓ мячамі, і яе босыя пальчыкі дзявочых ножак кідаюць дыскі якія зразаюць галовы.
А вось голая, загарэлая каленка ѓрэзала хану ѓ падбародак. І сківіца паляцела.
Наташка праспявала:
- Будуць новыя перамогі,
Устануць новыя паліцы!
Зоя таксама ваюе, нібы самы баявы і агрэсіѓны тэрмінатар. І яе босыя пальчыкі дзявочых ножак кідаюць атрутныя іголкі. А таксама мячы сякуць без усялякіх праблем галавы.
Зоя прачырыкала, скалячы зубкі:
- У нашым войску ѓсё крута,
Будзем злосных перамагаць...
У цара слуга Малюта,
Каб здраду раскрываць!
Аѓгустына таксама змагаецца з вельмі вялікім размахам мячоѓ. І яе зброя проста смяротная і вельмі разбуральная. А босыя пальчыкі ножак кідаюць іголкі, якія забіваюць масу татарскіх ваяроѓ.
Аѓгустына праспявала:
- Малюта, Малюта, Малюта,
Вялікі і слаѓны кат...
Дзяѓчынку на дыбе павесілі крута -
Пугай атрымлівай, але не плач!
І медна-чырвоныя валасы ѓ дзяѓчыны веюць па ветры, нібы пралетарскі сцяг, з якім штурмуюць Зімовы палац.
Святлана таксама мячамі ваюе, і ссякае галовы нукераѓ. І яе босыя пальчыкі ножак шпурляюць выбухны пакет з разбурэннем. І маса нукераѓ падае разадраных і забітых.
Святлана прабуркавала:
- За Рускіх Багоѓ-дэміургаѓ - слава!
І зноѓ босымі пальчыкамі ножак як возьме і шпурне на гэты раз вострыя зорачкі.
Шасцёрка ваяѓнікоѓ узялася за войска Даѓлет Гірая вельмі моцна. І зразумела босыя ножкі дзяцей і дзяѓчын, капітальна знішчаюць арду.
І мячы ѓ руках таксама надзвычай эфектыѓныя.
Але Алег Рыбачэнка разумее сваім розумам вечнага хлопчыка, што гэтага мала.
І вось ён разам з Маргарытай свішча, і зноѓ атрымліваюць сардэчны прыступ тысячы крумкачоѓ. І яны падаюць аглушаныя і прабіваюць дзюбамі голеныя галовы татарам.
А Наташка секанула мячамі. Босымі пальчыкамі ножак шпурнула гарошынкі з узрыѓчаткай.
І разарвала масу нукераѓ.
Затым скінула станік, і як з пунсовага соску лупанет маланкай. Так праляціць і масу нукераѓ спаліць.
І так што застануцца толькі шкілеты на конях.
Наташка праспявала:
- Я наймацнейшая краля,
Ворагаѓ да канца разарву!
Зоя таксама ваюе з вялізным размахам. І яе мячы сякуць, нібы гэта лопасці культыватара. І вельмі рэзкія робяць узмахі.
І босыя пальчыкі ножак кідаюць ляза бумеранга ѓ выглядзе свастык або зорак.
А потым яе станік зляцеѓ з грудзей, агаліѓшы малінавыя соску.
Пасля чаго дзяѓчына прапішчала:
- Мая каласальная сіла,
Сусвет я пакарыла!
Аѓгусціна б'ецца з вялікім энтузіязмам. І яе кладцы паказваюць хуткія абарачэнні. І махае дзеѓка імі нібы лопасці млына падчас урагану.
А медна-чырвоныя валасы лунаюць, нібы нешта ад Леніна. А калі голая пятка падкіне выбухны пакет і ѓсіх раздзірае.
А дзяѓчынка яшчэ і станік скіне. І яе лалавы сасок як стрэліѓ агністым пульсарам, і вякне:
- За баявыя парывы!
Святлана ваюе з вельмі вялікім напорам. Вось яна мячамі правяла прыём, які ѓзяѓ і знёс галовы тузіну нумароѓ.
Потым босымі пальчыкамі ножак дзяѓчынка ѓзяла і запусціла нешта падобнае на лятаючага змея. І столькі качэѓнікаѓ зараз пазабівала і несла.
А затым яе станік лопнуѓ, і агаліліся клубнічныя соску. І вось маланкі возьмуць і так дзяѓбуць.
І стала вельмі балюча.
Святлана праспявала:
Якраз за Божы дар,
Атрымаѓ ксёндз ганарар...
У Падмаскоѓі цэлы коксу гектар,
Але вось хапіѓ яго ѓдар,
І каб пазбегнуць суровых аѓтамабіляѓ,
