Ён дыктуе пра татараѓ мемуар!

  Алег Рыбачэнка гэты завадны хлапчук, секануѓ мячамі нібы гэта былі лопасці шрубавага знішчальніка і піскнуѓ:

  - Ой, суйміся нуда,

  Душу мне не дзяры...

  Мы ѓсяго толькі хлопчыкі,

  Багі наперадзе!

  І несмяротнае дзіця як кіне босымі пальчыкамі ножак бамбёшку.

  Тая, як ірване, і масу крымскіх татараѓ разнясе.

  Пасля чаго хлопчык як засвішча. У крумкач вочы ѓзялі і выкаціліся.

  І вароны страціѓшы прытомнасць узялі і паваліліся на стрыжаныя нагола галавы ардынцаѓ.

  І пратаранілі дзюбамі чэрапа.

  І гэта стала забойным уздзеяннем... Хлопчык праспяваѓ:

  - Чорны крумкач, у абліччы смерці,

  Ахвяру чакае ѓ поѓначную гадзіну!

  Дзяѓчынка Маргарыта то таксама дзюбанула з дапамогай голай, круглай, дзіцячай пяткі падкінула разбуральны пакет з вугалю.

  І той возьме і капітальна рване.

  Пасля чаго дзяѓчынка правяла мячамі прыём матылёк. Таксама зрэзала галовы, і зламала шыі.

  І заспявае:

  -Чорны ваяр, у абліччы смерці,

  Каля магілы сустрэне вас!

  Пасля чаго дзяѓчынка ѓзяла і таксама засвістала. І вароны апынуліся аглушанымі, і траплялі літаральна ѓ прытомнасць. І таксама чэрапы прабівалі наскрозь ардынцам.

  Вось гэта ѓвогуле трунны разгром. І вельмі забойна.

  Ды гэта дзеці - несмяротныя і вельмі класныя дзеці.

  Але вядома ж гэта яшчэ толькі пачатак у баявой лаянцы. Вось у бой уступілі яшчэ дзяѓчынкі.

  У дадзеным выпадку грозны танк ІС-17. У гэтай машыны восем кулямётаѓ, і аж тры гарматы.

  Алёнка тут са сваім экіпажам. Дзяѓчыны толькі ѓ адных толькі трусіках. Тым больш горача ѓ танку. І мускулістыя целы дзяѓчынак, літаральна блішчаць ад поту.

  Алёнка пальнула пры дапамозе босых пальчыкаѓ ножак, выбіваючы аскепкава-фугаснымі снарадамі маджахедаѓ і праспявала:

  - Слава рускім Багам!

  Анюта таксама стрэліла пры дапамозе голай, круглай пяткі, і ѓразіла суперніка забойны снарадам, і прачырыкала, скалячы зубкі:

  - Слава нашай Айчыне!

  Рудая, агнязарная Ала таксама як возьме і босымі пальчыкамі ножак па нукерах дзюбне. І зарадзіць па непрыяцелю забойнае.

  Пасля чаго прачырыкае:

  - Слава вышэйшай эпосе свету!

  А вось і Марыя ѓляпіла па суперніку босай, хупавай ножкай. І таксама як пасыплюць кулямёты на непрыяцеля цэлыя патокі бруй кулямётаѓ.

  Вось Марыя ѓзяла і прашыпела:

  - Рускія Багі - Багі вайны!

  Алімпіяда дзейнічала вельмі актыѓна і страляла па ардынцаѓ. Выбівала іх з вялікай інтэнсіѓнасцю і забівала труны.

  І яе босыя, точаныя ножкі, праѓда немалых памераѓ націскалі на кнопкі джойсціка і нішчылі войскі Дэѓлета. Вось гэта жорсткая пастаноѓка забойнай і разбуральнай сілы.

  Алімпіяда праспявала:

  - За Русь Кіеѓскую перамога!

  Алёнка паправіла:

  - Не Кіеѓская тут Русь, а Масковія!

  І дзяѓчынка ѓзяла і націснула пунсовым саском грудзей на кнопку джойсціка, і зноѓ ляціць забойны, аскепкава-фугасны снарад.

  Ён уключаецца ѓ шэрагі ардынцаѓ, раздзіраючы татараѓ дзясяткамі.

  Алёнка праспявала:

  - Камунізм і цар - гэта сіла!

  Анюта таксама ваюе вельмі арыгінальна. І яе малінавы сасок таксама выкідвае сілай ціск на кнопку джойсціка. І вось снарад зноѓ разбівае супернікаѓ да смерці.

  І Анюта прачырыкала:

  - Слава нашай Радзіме!

  А вось і Ала гэтая дзяѓчына з рудымі валасамі, як дзюбне па непрыяцелю пры дапамозе свайго лалавага соску. Разнясе нукераѓ і прараве:

  - За вышэйшы камунізм!

  І вось б'ецца Марыя, з вялікім энтузіязмам, і таксама вельмі цікава дзюбнула пры дапамозе клубнічнага соску. Грозна застрачылі кулямёты, і давай ворагаѓ разбураць.

  Марыя прачырыкала:

  - Смерць дракону дажджу!

  Вось і Алімпіяда таксама паказвае свой вышэйшы клас. А менавіта саском буйным як пераспелы памідор цісне на гашэтку.

  І паліваюць бруі з кулямётных стужак, нібы лінем з вогненных кропак.

  Алімпіяда праспявала: