Ён дыктуе пра татараѓ мемуар!
Алег Рыбачэнка гэты завадны хлапчук, секануѓ мячамі нібы гэта былі лопасці шрубавага знішчальніка і піскнуѓ:
- Ой, суйміся нуда,
Душу мне не дзяры...
Мы ѓсяго толькі хлопчыкі,
Багі наперадзе!
І несмяротнае дзіця як кіне босымі пальчыкамі ножак бамбёшку.
Тая, як ірване, і масу крымскіх татараѓ разнясе.
Пасля чаго хлопчык як засвішча. У крумкач вочы ѓзялі і выкаціліся.
І вароны страціѓшы прытомнасць узялі і паваліліся на стрыжаныя нагола галавы ардынцаѓ.
І пратаранілі дзюбамі чэрапа.
І гэта стала забойным уздзеяннем... Хлопчык праспяваѓ:
- Чорны крумкач, у абліччы смерці,
Ахвяру чакае ѓ поѓначную гадзіну!
Дзяѓчынка Маргарыта то таксама дзюбанула з дапамогай голай, круглай, дзіцячай пяткі падкінула разбуральны пакет з вугалю.
І той возьме і капітальна рване.
Пасля чаго дзяѓчынка правяла мячамі прыём матылёк. Таксама зрэзала галовы, і зламала шыі.
І заспявае:
-Чорны ваяр, у абліччы смерці,
Каля магілы сустрэне вас!
Пасля чаго дзяѓчынка ѓзяла і таксама засвістала. І вароны апынуліся аглушанымі, і траплялі літаральна ѓ прытомнасць. І таксама чэрапы прабівалі наскрозь ардынцам.
Вось гэта ѓвогуле трунны разгром. І вельмі забойна.
Ды гэта дзеці - несмяротныя і вельмі класныя дзеці.
Але вядома ж гэта яшчэ толькі пачатак у баявой лаянцы. Вось у бой уступілі яшчэ дзяѓчынкі.
У дадзеным выпадку грозны танк ІС-17. У гэтай машыны восем кулямётаѓ, і аж тры гарматы.
Алёнка тут са сваім экіпажам. Дзяѓчыны толькі ѓ адных толькі трусіках. Тым больш горача ѓ танку. І мускулістыя целы дзяѓчынак, літаральна блішчаць ад поту.
Алёнка пальнула пры дапамозе босых пальчыкаѓ ножак, выбіваючы аскепкава-фугаснымі снарадамі маджахедаѓ і праспявала:
- Слава рускім Багам!
Анюта таксама стрэліла пры дапамозе голай, круглай пяткі, і ѓразіла суперніка забойны снарадам, і прачырыкала, скалячы зубкі:
- Слава нашай Айчыне!
Рудая, агнязарная Ала таксама як возьме і босымі пальчыкамі ножак па нукерах дзюбне. І зарадзіць па непрыяцелю забойнае.
Пасля чаго прачырыкае:
- Слава вышэйшай эпосе свету!
А вось і Марыя ѓляпіла па суперніку босай, хупавай ножкай. І таксама як пасыплюць кулямёты на непрыяцеля цэлыя патокі бруй кулямётаѓ.
Вось Марыя ѓзяла і прашыпела:
- Рускія Багі - Багі вайны!
Алімпіяда дзейнічала вельмі актыѓна і страляла па ардынцаѓ. Выбівала іх з вялікай інтэнсіѓнасцю і забівала труны.
І яе босыя, точаныя ножкі, праѓда немалых памераѓ націскалі на кнопкі джойсціка і нішчылі войскі Дэѓлета. Вось гэта жорсткая пастаноѓка забойнай і разбуральнай сілы.
Алімпіяда праспявала:
- За Русь Кіеѓскую перамога!
Алёнка паправіла:
- Не Кіеѓская тут Русь, а Масковія!
І дзяѓчынка ѓзяла і націснула пунсовым саском грудзей на кнопку джойсціка, і зноѓ ляціць забойны, аскепкава-фугасны снарад.
Ён уключаецца ѓ шэрагі ардынцаѓ, раздзіраючы татараѓ дзясяткамі.
Алёнка праспявала:
- Камунізм і цар - гэта сіла!
Анюта таксама ваюе вельмі арыгінальна. І яе малінавы сасок таксама выкідвае сілай ціск на кнопку джойсціка. І вось снарад зноѓ разбівае супернікаѓ да смерці.
І Анюта прачырыкала:
- Слава нашай Радзіме!
А вось і Ала гэтая дзяѓчына з рудымі валасамі, як дзюбне па непрыяцелю пры дапамозе свайго лалавага соску. Разнясе нукераѓ і прараве:
- За вышэйшы камунізм!
І вось б'ецца Марыя, з вялікім энтузіязмам, і таксама вельмі цікава дзюбнула пры дапамозе клубнічнага соску. Грозна застрачылі кулямёты, і давай ворагаѓ разбураць.
Марыя прачырыкала:
- Смерць дракону дажджу!
Вось і Алімпіяда таксама паказвае свой вышэйшы клас. А менавіта саском буйным як пераспелы памідор цісне на гашэтку.
І паліваюць бруі з кулямётных стужак, нібы лінем з вогненных кропак.
Алімпіяда праспявала:
