Ktoś dostał kulkę.

A wiecie kto?

Lipinski.

Na mojej twarzy musiał się uwidocznić szok wywołany tą informacją, ponieważ mężczyzna spytał:

Znała go pani? Pokręciłam głową przecząco.

Nie. Przyjechałam uregulować rachunek ciotki. Jak to się stało?

Samobójstwo – wyjaśnił inny z mężczyzn. – To ja go znalazłem. Przyjechałem wcześnie i wszedłem do biura odebrać pensję. A on tam leżał z przestrzeloną glową. Musiał sobie wsadzić broń w usta. Chryste, wszędzie była krew i kawałki mózgu. Nigdy bym nie pomyślał, że miał tyle rozumu.

Jest pan pewien, że to było samobójstwo?

Zostawił notatkę, przeczytałem ją. Napisał, że to on załatwił Marthę Deeter. Że pokłócili się o jakieś rachunki i zastrzelił ją. A potem próbował upozorować rabunek. Napisał, że nie może z czymś takim żyć, więc zabiera się z tego świata.

Jezu Chryste.

Bujda – oświadczył Mokry. – Śmierdzi z daleka.

Pokręciłam się jeszcze trochę. Fotograf policyjny odjechał. I większość gliniarzy. Ludzie z RGC też urywali się jeden za drugim. W końcu i ja się stamtąd zabrałam, wlokąc za sobą Mokrego. Zamilkł po swoim oświadczeniu, że to wszystko bujda. I bardzo spoważniał.

Dwaj pracownicy RGC nie żyją – zwróciłam się do niego. – Dlaczego?

Patrzyliśmy sobie przez chwilę w oczy. Pokiwał głową i oddalił się.

Wzięłam szybki prysznic, wysuszyłam włosy i włożyłam krótką dżinsową spódniczkę i czerwony T-shirt. Zerknęłam na włosy i zdecydowałam, że wymagają nieco zabiegów, przyniosłam więc sobie lokówkę. Niewiele im to pomogło, więc podmalowałam oczy i nałożyłam trochę tuszu na rzęsy. Stephanie Plum, mistrzyni kamuflażu. Jeśli masz fryzurę do niczego, skróć sobie spódniczkę i przy-czernij rzęsy.

Przed wyjściem zajrzałam do książki telefonicznej i wybrałam nową firmę śmieciarską dla Mabel.

Kiedy zeszłam do holu, Mokry już czekał. Opierał się o ścianę i wciąż wyglądał poważnie. A może był tylko zmęczony.

Ładnie wyglądasz – pochwalił. – Naprawdę ładnie, ale masz za gruby makijaż.

Babka stała w drzwiach, kiedy przyjechałam.

Słyszałaś o tym facecie z firmy śmieciarskiej? Strzelił sobie w łeb. Dzwoniła Lavern Stankowski i powiedziała, że jej syn Joey jeździ na śmieciarce. Mówił, że nigdy nie widział czegoś takiego. Mózg był wszędzie. Cała potylica tego faceta przykleiła się do ściany biura. – Babka ożywiła się wyraźnie. – Lavern powiedziała, że zmarłego wystawili u Stivy. Wyobraź sobie, ile będzie miał z tym delikwentem roboty. Pewnie zużyje z kilogram kitu, żeby zakleić wszystkie dziury. Pamiętasz Rite Gunt?

Rita Gunt miała dziewięćdziesiąt dwa lata, kiedy zmarła. W ostatnich latach życia bardzo schudła i rodzina poprosiła Stivę, żeby nieco ożywił nieboszczkę przed ostatnim publicznym występem. Stiva użył całej swej sztuki, ale Rita poszła do ziemi, wyglądając jak spęczniały kartofel.

Gdyby ktoś miał mnie zabić, to nie chciałabym, żeby pakował mi kulkę w głowę – oświadczyła babka.

Ojciec siedział w salonie, na swoim ulubionym fotelu. Dostrzegłam kątem oka, że wyjrzał ciekawie zza gazety.

Chcę zostać otruta – wyznała babka. – Dzięki temu nie ucierpi moja fryzura.

Hm – mruknął w zamyśleniu ojciec.

W drzwiach kuchni pojawiła się matka. Pachniała jag-nięciną i czerwoną kapustą, a twarz miała zarumienioną od żaru piecyka.

Jakieś wiadomości o Fredzie?

Nic nowego – odparłam.

Uważam, że z tymi śmieciarzami dzieje się coś zabawnego – oświadczyła babka. – Ktoś ich zabija i mogę się założyć, że ten ktoś zabił też Freda.

Lany LJpinski przyznał się do samobójstwa. Zostawił notatkę – przypomniałam jej.

Mogła być sfałszowana – orzekła babka. – Spreparowana, żeby zmylić wszystkich.

Zdaje się, że Precla mieli uprowadzić kosmici – zauważył zza gazety ojciec.

To tłumaczyłoby wiele rzeczy – powiedziała babka. -Jak i to, że tych ludzi z firmy śmieciarskiej nie załatwili kosmici.

Matka posłała ojcu ostrzegawcze spojrzenie i wróciła do kuchni.

Wszyscy do stołu, nim mięso wystygnie – powiedziała. – I nie chcę słyszeć więcej o zabójstwach i kosmitach.

To menopauza – szepnęła mi na ucho babka. – Twoja matka zrobiła się od tego czasu bardzo zgryźliwa.

Słyszałam – oznajmiła matka. -1 nie jestem zgryźliwa.

Cały czas jej powtarzam, że powinna brać pigułki hormonalne – powiedziała babka. – Sama się zastanawiam, czy ich nie zażywać. Mary Jo Klick zaczęła je łykać i mówiła, że w niektórych miejscach, tam gdzie była kompletnie wychudła, po tygodniu zażywania tych tabletek znów się wypulchniła. – Babka popatrzyła po sobie. – Nie miałabym nic przeciwko temu, żeby i mnie się coś wy-pulchniło.

Zbliżyliśmy się wszyscy do stołu i zajęliśmy miejsca. Modlitwę odmawialiśmy przy okazji Bożego Narodzenia i Wielkanocy. A ponieważ nie był to akurat czas Bożego Narodzenia ani Wielkanocy, ojciec od razu zgarnął jedzenie na talerz i skupił się ze spuszczoną nisko głową na aktualnym zadaniu.

Jak myślisz, co się stało z wujem Fredem? – spytałam, zaprzątając jego uwagę między jedną porcją jagnięcia i ziemniaków na widelcu a drugą.

Zaskoczony, podniósł wzrok. Nikt nigdy nie pytał go o zdanie.

Mafia – orzekł. – Kiedy ktoś znika bez śladu, musi to być robota mafii. Mają swoje sposoby.

Dlaczego mafia miałaby zabijać wuja Freda?

Nie wiem – odparł ojciec. – Wiem tylko, że wygląda to na mafię.

Pośpieszmy się lepiej – wtrąciła babka. – Nie chcę się spóźnić na wystawienie zwłok. Muszę zająć dobre miejsce w pierwszym rzędzie, a będzie tam pewnie cały tłum, skoro zmarłą zastrzelono. Wiecie, jak ciekawscy bywają w takich okolicznościach niektórzy ludzie.

Przy stole zapadła cisza, nikt nie śmiał skomentować tych słów.

No, myślę, że mam prawo do odrobiny wścibstwa -powiedziała w końcu babka.

Kiedy skończyliśmy, zgarnęłam trochę mięsa, ziemniaków i warzyw na aluminiową tackę.

Po co to? – zainteresowała się babka. Dorzuciłam jeszcze plastikowy nóż i widelec.

Bezdomny pies przy sklepie Kernera.

Jada nożem i widelcem?

Nie pytaj – powiedziałam.