Piękny jest ludzki rozum i niezwyciężony.

Ani krata, ni drut, ni oddanie książek na przemiał,

Ani wyrok banicji nie mogą nic przeciw niemu.

On ustanawia w języku powszechne idee

I prowadzi nam rękę, więc piszemy z wielkiej litery

Prawda i Sprawiedliwość, a z małej kłamstwo i krzywda.

On ponad to, co jest, wynosi, co być powinno,

Nieprzyjaciel rozpaczy, przyjaciel nadziei.

On nie zna Żyda ni Greka, niewolnika ni pana,

W zarząd oddając nam wspólne gospodarstwo świata.

On z plugawego zgiełku dręczonych wyrazów

Ocala zdania surowe i jasne.

On mówi nam, że wszystko jest ciągle nowe pod słońcem,

Otwiera dłoń zakrzepłą tego, co już było

Piękna i bardzo młoda jest Filo-Sofija

I sprzymierzona z nią poezja w służbie Dobrego.

Natura ledwo wczoraj święciła ich narodziny,

Wieść o tym górom przyniosły jednorożec i echo.

Sławna będzie ich przyjażń, ich czas nie ma granic.

Ich wrogowie wydali siebie na zniszczenie.