Мен нағыз бақытты ерлі-зайыптылардың бірін-бірі жақсы көретін көп балалы отбасында ғана байқадым; балалар көшеде емес, отбасылық махаббат атмосферасында өскенде. Бұл атмосфера əр баланың туылуымен бірге артып, тығызырақ болады. Егер екі адамның – ер мен əйелдің – жақсы, иманды, еңбекқор балалары болса, онда олар жер бетіндегі барлық басқа бақыттардан асып түсетін бақытқа ие болады. Бұл бақыт ешқандай сыртқы жағдайларға байланысты емес. Бақытты нұрландырған отбасы мен балалар сізді осы бақытпен үнемі жүктейді. Соған шомыласың… Адам өз бақытын өзі құрғысы келсе, отбасын құруы керек деген тұжырымға келдім». Ағайынды Стругацкийлердің «Дүйсенбі сенбіде басталады» атты əзіл əңгімесінде бақытқа келесі анықтамалар берілген]: … ең қарапайым жағымсыз анықтамалар («Ақша бақытты сатып алмайды»), ең қарапайым позитивті анықтамалар («Ең жоғары қанағаттану, толық қанағаттану, сəттілік»), казуистикалық анықтамалар («Бақыт – бақытсыздықтың болмауы») жəне парадоксикалық («Ең бақыттысы – əзілкештер, ақымақтар, олар ақымақ жəне немқұрайлы, өйткені олар ар-ожданды білмейді, олар аруақтардан жəне басқа да өлмейтін нəрселерден қорықпайды, болашақ апаттардан қорқудан азап шекпейді»).
Бақыт – бұл қанағаттанудан қарқынды қуанышқа дейін созылатын жағымды эмоция. Бақытты сəттерді жағымды өмірлік тəжірибелер немесе ойлар тудыруы мүмкін, бірақ кейде олар ешқандай себепсіз пайда болуы мүмкін. Ұзақ уақыт кезеңіндегі бақыт деңгейлері өмірге қанағаттану, субъективті əл-ауқат, гүлдену жəне эвдаймония деңгейлерімен көбірек байланысты. Жалпы қолданыста «бақытты» сөзі осы көрсеткіштердің өзін бағалау немесе бақыттың «көзінің» стенографиясы болуы мүмкін (мысалы, «өмірде бақыт табу», өмірдің мəнін табу сияқты). Кез келген эмоция сияқты, бақыттың нақты анықтамасы философияда үнемі пікірталас тақырыбы болды. Бақыт мəдениеттер арасындағы түсінудегі мүмкін айырмашылықтар туралы пікірталас тақырыбы. Бұл сөз негізінен екі факторға байланысты қолданылады: Лəззат немесе қуаныш сияқты эмоцияның (аффекттің) қазіргі тəжірибесі немесе «жалпы эмоционалды жағдайдың» жалпы сезімі. Мысалы, Дэниел Каннеман бақытты «мен осы жерде жəне қазір сезінемін» деп анықтады. Бақыттың сөздік анықтамаларында бұл қолданыс өмір сапасы сияқты өмірге қанағаттануды бағалауды білдіреді. Мысалы, Рут Веенховен бақытты «адамның жалпы өміріне баға беру, өмір сапасын анықтайды» деді. Каннеман бұл адамдар үшін қазіргі тəжірибеден маңыздырақ екенін айтты. Кейбір пайдалану жағдайлары осы факторлардың екеуін де қамтуы мүмкін. Субъективті əл-ауқат ағымдағы тəжірибе (эмоциялар, көңіл-күй жəне сезімдер) жəне өмірге қанағаттану өлшемдерін қамтиды. Соня Любомирский бақытты «адамның өмірі жақсы, мағыналы жəне құнды екенін сезінумен біріктірілген қуаныш, қанағат немесе жағымды əл-ауқат тəжірибесі» деп сипаттады. Эвдаймонизм – өркендеу, бақыт, бақытқа жетуге ұмтылудың адамгершіліктің критерийі жəне адам мінез-құлқының негізі ретінде танитын этикалық бағыт. Ксавье Ландес бақыт субъективті əл-ауқат, көңіл-күй жəне эвдаймония сияқты көрсеткіштерді қамтиды деп ұсынды. Біздің өмірдегі асыл құндылықтарды пайдалану əртүрлі нəтижелерге əкелуі мүмкін. Соның бірі – бақыт. Скандинавиялық елдерді ең бақытты елдер дейді. Əр ойшыл бақытты көп мағыналы ұғымға айналдырады. АҚШ-тың Тəуелсіздік Декларациясында бақытқа ұмтылу құқығы халықтың саяси құқығы ретінде қарастырылады. Ал егер бұл саяси құқық шынымен халыққа тиесілі болса, онда əрбір азаматтың бақытқа ұмтылу құқығы жəне оны саяси құралдар арқылы жүзеге асыру мүмкіндігі болуы керек.
Адамдар ғасырлар бойы бақытты өлшеуге тырысты. 1780 жылы ағылшын утилитарлы (мінез-құлық немесе əрекеттің моральдық құндылығы оның пайдалылығымен анықталады) философы Джереми Бентам бақыт адамдардың басты мақсаты болғандықтан, оны үкіметтің қаншалықты жақсы жұмыс істейтінін анықтау əдісі ретінде өлшеу керек деп ұсынды. Бүгінгі таңда бақыт əдетте өзіне-өзі есеп беру сауалнамасы арқылы өлшенеді. Өзіне-өзі есеп беру когнитивтік ауытқуларға жəне ережеден ауытқу сияқты қате көздерінен сақ болу керек. Алайда Зерттеулер көрсеткендей, тəжірибелі эмоциялар туралы естеліктер дұрыс емес болуы мүмкін. Аффективті болжау бойынша зерттеулер адамдар өздерінің болашақ эмоцияларын, соның ішінде олардың қаншалықты бақытты болатынын нашар болжайтынын көрсетеді. Бақыт экономистері философиялық жəне əдістемелік мəселелермен тым көп айналыспайды жəне халық бақытының орташа деңгейін өлшеу үшін сауалнаманы пайдаланбайды. Бақытты өлшеу үшін бірнеше шкала қолдануға болады: бақытты немесе бақытсыз адамдар ретінде сипаттау үшін, жеке қасиеттер мен оң немесе теріс əсер ету арасындағы байланысты бағалау. Респонденттерге олардың ең жақсы өмір сүруі 10, ал ең нашар өмірі 0 болатын баспалдақты елестету ұсынылады. Содан кейін олардан қазіргі өмірін 0-ден 10-ға дейінгі шкала бойынша бағалау ұсынылады. Адамдардың осы күнге дейін лəззат алғанын, көп күлгенін немесе қуанғанын, жақсы дем алғанын, құрметпен қарағанын жəне қызықты нəрсе үйренгенін немесе істегенін сұрайды. 2018 жылғы үздік 10 елдің тоғызы Парагвай мен Панама бастаған Оңтүстік Америка болды. Елдің ұпайлары 85 пен 43 аралығында. Бақытты елдер ішінде Қазақстан 2023 жылы 45-ші орында 138 мемлекеттен. ТМД бойынша бірінші орындамыз. Тамаша нəтиже. Барлығы елдің – тыныштығының, бейбітшілік пен ынтымақтастықтың арқасы.
World Happiness Report 2012 жылдан бері жарияланып келеді. «Жалпы өміріңізге қаншалықты қанағаттанасыз?» арқылы бағаланады. «Сіз қазір қаншалықты бақыттысыз?» деген сияқты адамдардан ауызша жауап алынады. Осы көрсеткіштерді пайдалана отырып, есеп авторлары бақыт деңгейі ең жоғары елдерді анықтайды. Салауаттылықтың субъективті өлшемдерінде басты айырмашылық өмірді когнитивтік бағалауда жəне эмоционалды есептерде жатыр. Экономикалық ғалымдар мен халықаралық экономикалық ұйымдар адамның əл-ауқатын неғұрлым тікелей жəне нақты бағалауды қамтамасыз ету үшін субъективті жəне объективті шараларды біріктіретін көп өлшемді бақылау тақталарын қолдап, əзірлеуде. Ересектердің əл-ауқатына əсер ететін көптеген əртүрлі факторлар бар, мысалы, бақыт туралы пайымдаулар ішінара маңызды шектеулердің болуын көрсетеді жəне əділдік, автономия (тұлғаның өзін-өзі жүзеге асыруға, өзін-өзі реттеуге жəне өзін-өзі анықтауға, өз бетінше əрекет ету, шешім қабылдау жəне тəуелсіздік қабілеттерін ашуға ұмтылуын сипаттайтын тұлғаның сапасы ретінде түсініледі), қоғамдастық жəне инклюзивтілік (физикалық дамуында қиындықтары бар, оның ішінде мүгедек немесе психикалық ерекшеліктері бар адамдардың қоғамның белсенді өміріне нақты қосылу процесі) өмір бойы бақыт пен əл-ауқаттың негізгі аспектілері болып табылады. Бұл факторлар бақытта рөл атқарса да, адамның бақытқа жетуіне көмектесу үшін олардың барлығы бір уақытта жақсаруы керек. Уақыт өте келе бақыттың тұрақты екені анықталды.
Бақыттың болмысы, табиғаты жəне оған жетуі туралы философиялық ғылым бар. Кейбір философтар бақытты өмірдің моральдық мақсаты немесе кездейсоқтық аспектісі ретінде түсінуге болады деп санайды; Шынында да, көптеген еуропалық тілдерде «бақыт» термині сəттіліктің синонимі болып табылады.
Осылайша, философтар əдетте бақыт дегеніміз не жақсы көңіл күй, адамға жақсы нəтиже беретін өмір деп түсіндіреді. Бақытқа жетудегі прагматикалық (ақиқат пен семантикалық мəннің критерийі ретінде практикаға негізделген философиялық ағым) алаңдаушылықты ескере отырып, психологиядағы зерттеулер көптеген заманауи философтарға өз теорияларын əзірлеуде басшылық етті. Демокрит (шамамен б. з. б. 460 – 370 ж.) «көңілділік» құндылығына ерекше мəн бергендіктен «күлкі философ» деген атпен танымал.
Бақытқа апаратын барлық нəрсені басқа адамдарға емес, өзіне байланысты ететін адам бақытты өмірдің ең жақсы жоспарын таңдаған. – Платон, «Республика»
Платон (шамамен б. д. д. 428 – 347 ж.) Республикада білім мен ізгілікке берілген өмір, бақыт пен өзін-өзі жүзеге асыруға əкеледі деп үйретеді. Бақытқа жету үшін адам материалдық дүниедегі өзгерістерге иммунитетке ие болып, идеялар патшалығында өмір сүретін мəңгілік, өзгермейтін формаларды білуге ұмтылуы керек. Федрдің күйме аллегориясы Платонның ішкі бақытқа қалай жетуге болатыны туралы ең маңызды ілімі болса керек. Платон əлеуметтік бақыт азаматтардың бір-біріне əділ қарым-қатынасынан, ізгі өмір сүруінен жəне əрқайсысы өзінің əлеуметтік функциясын адал орындауынан туындайды деп есептейді. Аристотель (б.з.д. 384 – 322 ж.) этика, метафизика, биология жəне ботаника пəндерінде ежелгі грек ғалымы болып саналды. Аристотель эвдаймонияны адамның ойы мен іс-əрекетінің мақсаты деп сипаттады. Eudaimonia жиі «бақыт» деп аударылады, бірақ кейбір ғалымдар «адамның гүлденуі» дəлірек аударма болуы мүмкін деп санайды. Нақтырақ айтқанда, eudaimonia адамзат белсенді түрде ұмтылып, қол жеткізе алатын болмыстың оң жəне құдайлық күйін білдіреді. Бұл күй адам үшін ең жағымды екенін ескере отырып, көбінесе бақыт сөзін жеңілдетеді. Дегенмен, Аристотельдің бұл терминді Никомахейлік этикадағы қолдануы бақыт деген жалпы ұғымның шеңберінен шығады. Никомахейлік этикада Аристотель көптеген мақсаттар шын мəнінде тек аралық мақсаттар болып табылатынын жəне олар жоғары мақсаттарға жетуге мүмкіндік беретіндіктен ғана қалағанын көрсетеді. Демек, байлық, ақыл-ой, батылдық сияқты нəрселер басқа нəрселерге қатысты ғана бағаланады, ал эвдаймония өз алдына жалғыз құнды нəрсе. Аристотель адамның бақытты болуы үшін ізгілік қажет деп есептеді жəне ізгілік болмаса, ең бастысы – қанағат пен разы болу деп есептеді. Аристотельдік этикада ізгілікке жету «не істеуім керек» дегеннен гөрі «мен қандай болуым керек» деген сұрақты қоюды қамтиды. Толық ізгі адам эвдаймонияға қол жеткізген адам ретінде сипатталады, сондықтан ол сөзсіз бақытты болады. Цинизмнің (Цинизм – бұл моральдық нормаларға, мəдени құндылықтарға жəне əдептілік туралы идеяларға ашық, немқұрайлы жəне менсінбейтін көзқарас, жалпы қабылданған нəрсеге теріс, нигилистік көзқарас) ізгілікке сай аскеттік өмірді жақтады. Ксенофонт Антисфеннің «жаннан келетін» қуанышты жоғары бағалағанын, ал Диоген Лаэрций Антисфеннің:
