Παραδόξως, αλλά η απουσία πολέμου στον Καύκασο ωφέλησε τον Βλαντιμίρ Ζιρινόφσκι. Το LDPR παρέμεινε η κύρια και πιο δημοφιλής αντιπολιτευτική δύναμη στη Ρωσία. Και ο κύριος αγώνας στις προεδρικές εκλογές εκτυλίχθηκε μεταξύ Ζιρινόφσκι και Γέλτσιν. Κατ' αρχήν, αυτό θα μπορούσε να είχε συμβεί στην πραγματική ιστορία, εάν ο Βλαντιμίρ Βόλφοβιτς δεν είχε υποστηρίξει τον πόλεμο στην Τσετσενία και, ως εκ τούτου, να χάσει ένα σημαντικό μέρος του εκλογικού σώματος διαμαρτυρίας.

  Ναι, και τα μέσα ενημέρωσης προώθησαν ενεργά την αντιπαράθεση μεταξύ Γέλτσιν και Ζιρινόφσκι. Υπήρχε πολύ PR, πολλή προπαγάνδα. Ωστόσο, σε αντίθεση με την πραγματική αντιπαράθεση: τους κομμουνιστές εναντίον του Γέλτσιν, όπου ορισμένα ατού της προπαγάνδας ήταν στην εξουσία, αποδείχθηκε ότι ήταν πιο δύσκολο με τον Ζιρινόφσκι. Αν και του έκαναν φασίστα.

  Αλλά στις συνθήκες της ανεξέλεγκτης εγκληματικότητας, του χάους, της διαφθοράς και της μαφίας, πολλοί Ρώσοι δεν θεωρούσαν τον φασισμό τόσο μεγάλο κακό. Άλλωστε, ο Μεγάλος Πατριωτικός Πόλεμος ήταν πολύ καιρό πριν, και αυτοί δεν ήταν καθόλου οι ίδιοι φασίστες. Τότε υπήρχαν κακοί γερμανοί φασίστες και τώρα μάλλον θα υπάρχουν και οι καλύτεροι Ρώσοι τους. Και από οικονομική άποψη, ο Αδόλφος Χίτλερ έκανε πράγματι ένα θαύμα στη Γερμανία.

  Έτσι, ο Βλαντιμίρ Βόλφοβιτς ήταν ακόμη και κατά κάποιο τρόπο περήφανος που τον συγκρίνουν με τον Χίτλερ και προσπάθησε να παίξει σε αυτό.

  Οι κομμουνιστές είχαν επίσης ένα μεγάλο μειονέκτημα. Ο κόσμος θυμόταν ακόμα πολύ καλά - άδεια ράφια, ολικές ελλείψεις, κάρτες και κουπόνια, ειδικά από την εποχή του Γκορμπατσόφ. Και η εποχή του Γκορμπατσόφ είναι σαν την κυριαρχία των κομμουνιστών.

  Οι άνθρωποι, ιδιαίτερα οι γυναίκες, που στάθηκαν στην ουρά για να επιστρέψουν στην παλιά, κομμουνιστική εποχή, δεν ήθελαν. Και έπαιξε εναντίον του Zyuganov. Και επί Χίτλερ, ειδικά πριν τον πόλεμο, υπήρχε καπιταλισμός, που σημαίνει ότι δεν υπήρχαν άδεια ράφια. Ναι, και ο ίδιος ο Ζιρινόφσκι, αν και έκανε πολλές λαϊκιστικές δηλώσεις, δεν υποσχέθηκε επιστροφή στα παλιά. Και υποσχέθηκε, πρώτα απ' όλα, τάξη, να καταπνίξει το έγκλημα, να βάλει τέλος στην ανεργία. Αλλά ο Χίτλερ στη Γερμανία και το έγκλημα στραγγάλισε, και έβαλε τέλος στην ανεργία και έβαλε τα πράγματα σε τάξη.

  Επιπλέον, σε δύο μήνες κατέκτησε όλη την Ευρώπη. Δηλαδή, παίζοντας και ταράζοντας επιδέξια, μπορείτε να μετατρέψετε τη σύγκριση σας με τον Χίτλερ προς όφελός σας. Ο Γιέλτσιν λοιπόν πέρασε πολύ πιο δύσκολα από ό,τι με τον Ζιουγκάνοφ. Αν το τελευταίο προκάλεσε αντιπάθεια σε πολλούς ήδη σε επίπεδο γονιδίων - έλλειψη και άδεια ράφια, ακόμη και σταλινικές καταστολές. Αυτός ο φασισμός, ακόμη και μεταξύ των βετεράνων του πολέμου, ήταν πολύ μακριά από το να τον αρνηθούν όλοι.

  Επιπλέον, ήταν, λες, ο ρωσικός μας φασισμός. Η οικονομία δεν πήγαινε καλά. Και ακόμη και χωρίς την Τσετσενία, ο Γέλτσιν είχε χαμηλή βαθμολογία. Και η χώρα έσβηνε, και υπήρχε ανεξέλεγκτη ληστεία και εγκληματικότητα. Και μάλιστα περισσότερο από ό,τι στην πραγματική ιστορία. Έτσι, ο πόλεμος στην Τσετσενία οδήγησε σε ορισμένους περιορισμούς στις ελευθερίες που μείωσαν το έγκλημα, αλλά η απουσία του με ποινικούς όρους το χειροτέρευε.

  Ο Ζιρινόφσκι λοιπόν αποδείχθηκε ότι είχε πολύ περισσότερα ατού από τον Ζιουγκάνοφ.

  Ας σημειωθεί ότι στην πραγματική ιστορία, ο Ζιρινόφσκι απέτυχε παταγωδώς στις εκλογές του 1996. Όμως ο κύριος λόγος της αποτυχίας του ήταν η έλλειψη έμπνευσης και πίστης στην τελική νίκη. Και εδώ είναι όλη η αντιπαράθεση ανάμεσα σε αυτόν και τον Γέλτσιν, τον αμυδρό Ζιουγκάνοφ στη σκιά και τον Ζιρινόφσκι στα καλύτερά του. Και αυτός ο πολιτικός, όταν βρίσκεται σε σοκ, είναι πραγματικά ικανός να κάνει θαύματα. Επιπλέον, ο Ζιρινόφσκι είναι ακόμα νέος και γεμάτος ενέργεια.

  Και δεν ξεφεύγει από τις τηλεοπτικές συζητήσεις, σε αντίθεση με τον Zyuganov, ο οποίος ήδη φοβόταν να εμφανιστεί στην οθόνη.

  Επιπλέον, ο Ζιρινόφσκι φαινόταν ακόμη και εξωτερικά νεότερος, και όχι φαλακρός όπως ο Zyuganov και όχι γκριζομάλλης όπως ο Yeltsin. Και αυτό λειτούργησε προς όφελός του επίσης.

  Αν και ο Zyuganov ήταν δεκατρία χρόνια νεότερος από τον Yeltsin, εξωτερικά δεν έδινε την εντύπωση ενός νέου και φρέσκου ηγέτη. Αλλά ο Ζιρινόφσκι, όντας δεκαπέντε χρόνια νεότερος από τον Γέλτσιν, και εξωτερικά, με την ξέφρενη ενέργειά του, φαινόταν πολύ πιο ενεργητικός και δυνατότερος από αυτόν τον οδηγημένο γέρο.

  Και αυτό επηρέασε την πορεία των εκλογών.

  Παρ 'όλα αυτά, αποδείχθηκε ότι ο Zyuganov θα ήταν ο τρίτος. Ποιον όμως να στηρίξει στον δεύτερο γύρο; Με τον Γέλτσιν η αντιπαράθεση πήγε πολύ μακριά. Και παρόλο που ο Ζιρινόφσκι δεν είναι κομμουνιστής, είναι αριστερός και όχι αντικομμουνιστής. Και υπόσχεται χαρτοφυλάκια στους κομμουνιστές.

  Και ο Κύκνος είναι γλωσσοδέτη και ηλίθιος, και δεν έχει ξεδιπλωθεί. Οι εκλογές λοιπόν έγιναν με διαφορετικό σκηνικό. Ο Ζιρινόφσκι έλαβε περισσότερες ψήφους στον πρώτο γύρο από τον Γέλτσιν και στον δεύτερο έλαβε την υποστήριξη του Ζιουγκάνοφ. Και ως αποτέλεσμα, ο Γέλτσιν έπληξε τον δεύτερο γύρο με τεράστια διαφορά. Επιπλέον, στον δεύτερο γύρο ψηφίστηκαν λιγότερες ψήφοι υπέρ του Γέλτσιν από ό,τι στον πρώτο. Και ο Βλαντιμίρ Ζιρινόφσκι έγινε ο νέος πρόεδρος της Ρωσίας. Και αυτό αποδείχθηκε θρίαμβος για τον Βλαντιμίρ Βόλφοβιτς.

  Ωστόσο, αντίθετα με τις προσδοκίες, η πορεία της Ρωσίας δεν έχει αλλάξει πολύ. Ο Ζιρινόφσκι δεν επιδείνωσε τις σχέσεις με τη Δύση. Συνέχισε με μικρές τροποποιήσεις στις προηγούμενες μεταρρυθμίσεις. Και ακόμη και οι κομμουνιστές στην κυβέρνηση δεν τον ενόχλησαν πολύ σε αυτό.

  Είναι αλήθεια, ωστόσο, ότι κάτι έχει αλλάξει. Υπήρχαν περισσότερες πολιτοφυλακές, που μετονομάστηκαν σε αστυνομία, και σκληρότερος αγώνας κατά του εγκλήματος.

  Στο τέλος, το 1999, οι μαχητές εξαπέλυσαν εισβολή στο Νταγκεστάν και ο Ζιρινόφσκι αναγκάστηκε να ξεκινήσει τον πόλεμο του Καυκάσου. Παρόλο που δεν ήθελε.

  Ακόμη και με τη Γιουγκοσλαβία, ο Ζιρινόφσκι ήταν αυτός που έπεισε τον Μιλόσεβιτς να μην φέρει τα πράγματα στο σημείο του βομβαρδισμού, αλλά να αποδεχτεί τους όρους της Δύσης.

  Η οικονομία άρχισε, αν και δειλή ανάπτυξη, και η τιμή του πετρελαίου άρχισε να αυξάνεται.

  Ο πόλεμος στην Τσετσενία ήταν μια ευκαιρία να ανεβάσετε τη βαθμολογία σας και να επανεκλεγείτε για δεύτερη θητεία. Όχι μόνο αυτό, ο Βλαντιμίρ Ζιρινόφσκι ετοίμασε επίσης δημοψήφισμα για την κατάργηση του ορίου των δύο θητειών. Και αυτό ήταν το σχέδιό του για αυταρχική διακυβέρνηση. Και ο πόλεμος κατά της Τσετσενίας πήγε βάναυσα. Επιπλέον, σημειώθηκαν τρομοκρατικές επιθέσεις στη Μόσχα και το Βολγκοντόνσκ. Αυτό που εκμεταλλεύτηκε συνετά και κυνικά ο Ζιρινόφσκι.