Και αφήστε τον Χίτλερ να πνιγεί στην Ευρώπη. Είναι αλήθεια ότι αν δοθεί χρόνος, ο Φύρερ μπορεί να δημιουργήσει πυρηνικά όπλα.

  Να πώς να πεις δίκοπο μαχαίρι. Ναι, και αντενδείκνυται ο Βλαντιμίρ Πούτιν να ζήσει πολύ. Ίσως να οδηγήσει ακόμη και σε πυρηνικό πόλεμο. Στην Ουκρανία, ο Πούτιν δεν τα καταφέρνει, και ο δικτάτορας είναι νευρικός, η εξουσία του μεταξύ του λαού πέφτει. Και στην ελίτ έχει πέσει εδώ και πολύ καιρό. Ο αριθμός των δυσαρεστημένων αυξάνεται ραγδαία. Οι επόμενες προεδρικές εκλογές λοιπόν είναι υπό αμφισβήτηση.

  Είναι αλήθεια ότι δεν υπάρχουν ισχυροί ανταγωνιστές στον ορίζοντα. Ακόμα και οι παλιές φωτεινές προσωπικότητες έχουν φύγει. Ο Ζιρινόφσκι πέθανε, η Ksenia Sobchak έλαβε την ισραηλινή υπηκοότητα και τώρα δεν μπορεί να πάει στην προεδρία. Και το λαμπρό αστέρι της αριστεράς, ο Πάβελ Γκρουντίνιν, έπεσε επίσης και δεν του επέτρεψαν καν να μπει στην Κρατική Δούμα. Άρα οι προεδρικές εκλογές αναμένεται να είναι εξαιρετικά βαρετές. Ο Πούτιν, εξασθενημένος σωματικά και ηθικά, στον πόλεμο με την Ουκρανία ξεφλούδισε και ο κόσμος δεν θέλει να τον ψηφίσει, αλλά δεν υπάρχουν και ανταγωνιστές. Ο μόνος σοβαρός αντίπαλος είναι ο Ναβάλνι. Είναι όμως πολύ καιρό στη φυλακή.

  Οι πιο υποσχόμενοι αντιπολιτευόμενοι είναι οι κομμουνιστές. Αλλά ο ηλικιωμένος, άρρωστος και εξαθλιωμένος ηγέτης τους Zyuganov ήταν αδύναμος ακόμη και απέναντι στον Yeltsin. Και πού να ανέβει στην προεδρία της Ρωσίας στα ογδόντα του; Ένα άλλο θέμα είναι ότι οι προεδρικές εκλογές δεν θα διεξαχθούν με ειλικρίνεια. Θα υπάρξει ηλεκτρονική ψηφοφορία, διοικητικοί πόροι και εκτίναξη ψηφοδελτίων.

  Οπότε ο Πούτιν αν δεν πεθάνει και αν δεν σκοτωθεί θα τον σύρουν στην πέμπτη θητεία. Είναι απίθανο να εγκαταλείψει οικειοθελώς την εξουσία. Το παράδειγμα του Ναζαρμπάγιεφ δεν εμπνέει την πρόωρη συνταξιοδότηση. Μάλλον το αντίθετο. Ο Τοκάγιεφ πίεσε πρώτα τη φυλή Ναζαρμπάγιεφ και στη συνέχεια επέστρεψε το προηγούμενο όνομα στην Αστάνα.

  Όπως και να πει κανείς, τίποτα καλό δεν λάμπει στη Ρωσία του Πούτιν. Εάν ένας νεαρός Ρεπουμπλικανός έρθει στην εξουσία στις Ηνωμένες Πολιτείες αντί του ηλικιωμένου Μπάιντεν, τότε η Ρωσία και ο Πούτιν προσωπικά θα στριμωχτούν ακόμη περισσότερο. Επιπλέον, ο Νικόλαος Β' θα πρέπει να ξεκινήσει γρήγορα μια εισβολή κατά του Χίτλερ.

  Υπάρχει ακόμα κάποια ίντριγκα εδώ. Αν, παρόλα αυτά, ο Πούτιν χάσει τις προεδρικές εκλογές στη Ρωσία. Λοιπόν, ας πούμε ότι εμφανίζεται ο Ρώσος Ζελένσκι του ή ο Ραμζάν Καντίροφ τολμά να αμφισβητήσει τον προστάτη του, τότε τι γίνεται με τον Νικόλαο Β';

  Έχουν το ίδιο προσδόκιμο ζωής με τον Πούτιν; Τι γίνεται όμως αν ο Πούτιν χάσει την εξουσία αλλά είναι ακόμα ζωντανός;

  Πώς τότε ο Νικόλαος Β' θα χάσει την εξουσία ή όχι;

  Ίσως φύγει οικειοθελώς; Αλλά ο εγγονός-κληρονόμος είναι ακόμα πολύ μικρός. Καθώς ο Ταμερλάνος πέθανε σε ηλικία εξήντα οκτώ ετών και ο δισέγγονος του, ο άμεσος διάδοχος, ήταν ακόμα αγόρι, και η αυτοκρατορία διαλύθηκε πολύ γρήγορα.

  Ναι, μερικές φορές οι ιδιοφυΐες πρέπει να ζουν για πάντα. Αλλά πολύ πιο συχνά ένας άλλος ηγεμόνας θα πεθάνει νωρίς. Για παράδειγμα, όταν ο Βλαντιμίρ Πούτιν μετόπισε τις φιλοδοξίες του, ήταν τυχερός. Όταν όμως άρχισε να διεκδικεί πάρα πολλά... Αν και ο Πούτιν έχει ακόμα λίγη τύχη. Και ο ΟΠΕΚ μείωσε την παραγωγή πετρελαίου και η οικονομία δεν έχει καταρρεύσει ακόμη, και η αντίθεση στη Ρωσία είναι αδύναμη. Ο ίδιος Zyuganov είναι ένα pocket six, αλλά δεν πεθαίνει και οι ίδιοι οι κομμουνιστές δεν μπορούν να τον απομακρύνουν με κανέναν τρόπο. Και από το Suraikin ένα νέο αστέρι δεν λειτούργησε, αντίθετα, το κόμμα του διαλύθηκε και έχασε ακόμη και αυτό που είχε. Και στο Yabloko, ο νέος ηγέτης Rybakov δεν έγινε αστέρι. Και ο Σλούτσκι είναι ακόμα πιο πιστός από τον Ζιρινόφσκι. Και μέχρι στιγμής, η Κίνα δεν ασκεί πίεση στη Ρωσία, αν και θα μπορούσε να αποκλείσει πολλές παραχωρήσεις.

  Και οι Ταλιμπάν δεν σκαρφαλώνουν ακόμη στο Τατζικιστάν, αν και είναι καιρός, ενώ τα χέρια της Ρωσίας είναι δεμένα από έναν πόλεμο με την Ουκρανία. Και ο κύριος εχθρός του Μπάιντεν είναι ένας ηλικιωμένος και εξαθλιωμένος παππούς και οι Ρεπουμπλικάνοι και οι Δημοκρατικοί τσακώνονται.

  Η πιο σημαντική τύχη για τον Πούτιν είναι ότι δεν υπάρχει πρόσωπο για το οποίο ο κόσμος θα μπορούσε να πει: αν όχι Πούτιν, τότε αυτός! Εκτός κι αν εμφανιστεί το λαμπρό αστέρι του Ραμζάν Καντίροφ, που μπορεί να κινητοποιήσει όλους τους μουσουλμάνους στο εκλογικό του σώμα. Αλλά ο Καντίροφ είναι επίσης πολύ πιστός στον δικτάτορα. Έτσι, ενώ ο Πούτιν έχει τύχη.

  Και αν δεν κατέκτησε αμέσως την Ουκρανία με τους ρυθμούς ενός blitzkrieg, τότε γιατί ο ίδιος είναι ανόητος και ερασιτέχνης και μετριότητα στις στρατιωτικές υποθέσεις, που δεν ακούει τις συμβουλές των επαγγελματιών. Πώς και γιατί ο Πούτιν, έχοντας μια τέτοια εκπληκτική τύχη, δεν αποκατέστησε την ΕΣΣΔ. Πρώτον, δεν ήθελε, και δεύτερον, επειδή ήταν ανόητος και μέτριος. Το να είσαι τυχερός δεν είναι κακό, σίγουρα, αλλά πρέπει ακόμα να βράσεις τις μπάλες.

  Και ο Νικόλαος Β', ο Μεγαλύτερος, και η τύχη του Πούτιν φάνηκε εκπληκτική και οι μπάλες έχουν βράσει. Εδώ είναι τα αποτελέσματα, τόσο εντυπωσιακά και φανταστικά.

  Θα ήταν καλύτερα να μην δώσουμε στον Πούτιν καλή τύχη στην πραγματική ζωή. Και φροντίστε τουλάχιστον ο ναύαρχος Μακάροφ να μην πεθάνει τόσο γελοία και εντελώς τυχαία!

  . ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

  Ο Oleg Rybachenko ήταν λίγο κουρασμένος από τη σκληρή δουλειά και, έχοντας θαφτεί σε ένα χιόνι, έπεσε σε βαθύ ύπνο. Και ονειρευόταν.

  Στη Λευκορωσία, επίσης, όλα θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά. Εδώ ο Vyacheslav Kebich , ο de facto ηγεμόνας εκείνη την εποχή της Λευκορωσίας, πήρε και διέταξε να μπλοκάρει την εγγραφή του Alexander Lukashenko. Και αυτό δεν οδήγησε σε μαζικές αναταραχές. Λοιπόν, ορισμένοι υποψήφιοι έχουν περισσότερα από άλλους. Ως αποτέλεσμα, ο Zenon Pozniak προκρίθηκε στον δεύτερο γύρο ενάντια στον Kebich . Και στον δεύτερο γύρο, χάρη στην υποστήριξη της Ρωσίας, την απεχθή φήμη του Zenon Poznyak και τον υπερβολικό ριζοσπαστισμό του, ο Kebich κέρδισε και έγινε ο πρώτος πρόεδρος της Λευκορωσίας.

  Ο ίδιος ο Λουκασένκο δεν έφτασε ποτέ στην κορυφή. Η Λευκορωσία εισήλθε στη ζώνη του ρουβλίου. Και άρχισε να περπατά στο ρωσικό νόμισμα. Από τη μία πλευρά, αυτό είναι ένα πλεονέκτημα, αλλά από την άλλη, όπως και στη Ρωσία, άρχισαν να εμφανίζονται καθυστερήσεις στην πληρωμή των συντάξεων και των μισθών, γεγονός που οδήγησε σε ορισμένες συγκρούσεις και αναταραχές.

  Παρόλα αυτά, ο Kebich κατάφερε να διατηρήσει καλές σχέσεις με τη Δύση. Και ο Γέλτσιν είχε έναν αξιόπιστο σύμμαχο, αλλά όχι τόσο ριζοσπαστικό. Στη Ρωσία, η πορεία της ιστορίας έχει αλλάξει κάπως. Σε αντίθεση με τον επιθετικό Lukashenka, ο Kebich συμβούλεψε τον Yeltsin να μην πολεμήσει στην Τσετσενία. Και ο Γέλτσιν δεν έστειλε στρατεύματα εκεί. Αντίθετα, στηρίχθηκε στη φιλορωσική αντιπολίτευση. Ωστόσο, η αντιπαράθεση στην Τσετσενία κράτησε. Και έγινε άσχημη. Πού είναι οι Dudayevites , πού είναι οι άλλες δυνάμεις.