Вось і зараз група з пяці зоркалётаѓ пераследвала які пайшоѓ у гіперскачок невялікі карабель. З-за маленькіх памераѓ ён мог проста схавацца на адной з аддаленых планет ці нават прызямліцца на адну з таемных баз суперніка. Гэтая галактыка была адной з самых дзікіх і не даследаваных, нібы чорная прарэха ѓ гэтай частцы бясконцага космасу. Таму такая дробязь, як планета Зямля, не была нават пазначана на зорнай карце.
Аднак звышадчувальная пошукавая апаратура зафіксавала інтэнсіѓныя радыёхвалі, рэшткавыя кванты ядзерных выпрабаванняѓ, у тым ліку патокі нейтронаѓ штучнага паходжання. І зоркалёты, натуральна, пайшлі на збліжэнне. Яркі выбліск на паверхні Месяца яшчэ ѓ большай ступені прыцягнула ѓвагу баявой групы, і касмічныя караблі канчаткова памянялі курс. Неѓзабаве стала ясна, што перад імі іншая, раней невядомая цывілізацыя.
Камандзір зоркалёта генерал Ліра Велімара аддала загад, паводле якога трэба было адключыць антырадарнае поле і рухацца ѓ напрамку Зямлі. Высокая, вельмі прыгожая жанчына з цікавасцю разглядала карціны жыцця на блакітнай планеце. Пара яе намеснікаѓ, таксама генералы, уважліва нават з трывогай глядзелі на новую паднябесную, толькі што адкрыты свет. Кампутар выдаѓ вясёлкавую трохмерную карціну, затым кібернетычнае прылада расшыфравала шматлікія чалавечыя мовы. Больш за ѓсё дзівіла якія бачылі выгляды генералаѓ незвычайная падобнасць людзей на стэлзанаѓ. Гэта выклікала разгубленасць, як паступіць з імі.
Зоркалёты ѓжо выйшлі на арбіту Месяца, і была атрымана ад зямлян радыёграма з ветлівым запрашэннем: уступіць у перамовы. Зорныя воіны ѓсё яшчэ вагаліся. Вядома, шыфраваная гравітацыйная тэлеграма ѓжо паслана ѓ цэнтр, але пакуль яна дойдзе...
Ліра вырашыла перапыніць чаканне, сціснула доѓгія пальцы правай рукі ѓ кулак бліснуѓшы пярсцёнкам з мінікампутарам ѓнутры. Яе галасок гучаѓ пявуча, як чарга аѓтамата Шмайстар:
- Я ѓвайду з нашымі братамі меншымі ѓ перамовы. Няхай нас бачыць уся планета і па ѓсіх каналах. Генгір Воѓк!
Вялізны генерал з тварам злога анёла бліснуѓ вачыма.
- Раззброй чалавечыя ракетныя станцыі на Месяцы! - рыкнула фурыя.
- Камандзір, яны могуць аказаць супраціѓ, справакаваѓшы канфлікт. - Генгір паказаѓ галаграфічную выяву ѓключанага плазма-кампа, здавалася, у ім бачны палёт кожнага фатона, наколькі выразнай была прамалёѓка. Генерал з'едліва працягні. - Ядзерная зброя нібы мышаня, які пільнуе тыгра ѓ засадзе!
Велімара тонка хіхікнула, у яе юным твары было столькі распусты і заганы, што і святы страціѓ, гледзячы на ??яе галаву. Зорны генерал вымавіла скорагаворкай:
- Мышаня, вядома, можа сачыць за танкам-коткай, але толькі, каб Мурка пагуляла з ім даѓжэй. Магутны ваяѓнік гэта такі музыка, што пасля яго плачуць усе, нават хто не хацеѓ апладзіраваць! Выкарыстоѓвай план "Ускрыццё ампулы", стандартная аперацыя.
- Квазарна (Выдатна)! - Генгір прыѓзняѓся ѓ паветры і нібы каршун( толькі без узмахаѓ крылаѓ) ірвануѓ да чэрава, дзе ѓ поѓнай баявой гатоѓнасці "драмалі" дэсантныя машыны.
Некалькі знішчальнікаѓ класа "Нейтрына" пакінулі зоркалёт і, прыкрыѓшыся маскіровачным полем, накіраваліся да паверхні Месяца.
***
Па Першым расейскім канале выступаѓ прэм'ер-міністр. Тоѓсты ѓ валасатых бародаѓках чалавечак, на чым святло стаіць, лаяѓ зорных прышэльцаѓ. Гэта была адыёзная асоба, нават самі расейцы не кахалі зладзеятага галоѓнага фінансіста і эканаміста краіны. У ЗША, наадварот, прышэльцаѓ усяляк хвалілі, асноѓны матыѓ - вядома, больш развіты розум павінен быць і больш гуманным. Выказваліся нават тэорыі ѓ тым плане, што, нарэшце, прышэльцы скончаць з таталітарным дыктатарскімі рэжымамі, у першую чаргу ѓ Расіі.
Прэм'ер Лысамордаѓ ведаѓ, што Мядзведзеѓ і Паліканаѓ баяцца братоѓ па розуме, і ва ѓгоду ім распінаѓся ва ѓсю халуйскую спрыт, пры гэтым узмоцнена пыхкаючы пры кожным слове:
- Гэтыя макрыцы, агідныя смаѓжы прыляцелі сюды з мэтай - заняволіць Расею. Мы іх знішчым, развеем на атамы. Яны, нават знешне, такія паганыя валасатыя малюскі, што ад іх прама ванітуе. Такія вырадкі не вартыя існаваць...
Нечакана гаворка сапраѓды сапраѓднага вырадка перарвалася...
На ѓсіх тэлеэкранах з'явілася выява выдатнай жанчыны. Яе ідэальна правільны твар азарала жамчужная ѓсмешка, вочы свяціліся дабрынёй і годнасцю. Ад зямных жанчын-мадэляѓ яна адрознівалася толькі трохкаляровай вясёлкавай абалонкай вачэй і асляпляльна ззяючай шматколернай прычоскай. Мяккім срэбным голасам зорная сірэна сказала:
- Я рада вітаць вас, нашы добрыя браты па розуме, жыхары планеты Зямля. Я спадзяюся, што кантакт паміж намі паслужыць на карысць абедзвюм росам. А зараз мы просім дазволы прызямліцца на вашай каштоѓнай планеце.
Кібернетычныя прылады перакладалі ѓсё ѓ аѓтаматычным рэжыме. Прэзідэнт ЗША тут жа даѓ згоду, злёгку пакланіѓшыся і прыѓзняѓшы цыліндр:
- Так, прызямляйцеся ѓ нас. Мы будзем вам вельмі рады. Амерыка свабодная краіна, і вас сустрэнуць шчырай весялосцю!
Мядзведзеѓ, ветла ѓсміхнуѓшыся, матнуѓ галавой. Лімітава змякчыѓшы свой сакавіты бас, правадыр краіны вымавіѓ:
- Мы, у прынцыпе, не супраць, але вы ж, зорныя піянеры, прыбылі з далёкіх глыбінь Космасу. Можа, асяроддзе нашай планеты атрутнае для вас ці існуе тэарэтычная магчымасць ужо нам ад вашай годнай расы заразіцца смяротнымі вірусамі?
Імпазантная Ліра звонка засмяялася, маленькая заколка яе цудоѓных валасоѓ, у выглядзе двух з разьбягаюцца лёзамі маланак пякуча бліснула:
- Не бойся, чалавек. Мы ѓжо ѓсё праверылі, ваша зямля суцэль прыдатная для нас. Мы падзелім групу баявых зоркалётаѓ і высадзімся на тэрыторыі дзвюх наймацнейшых дзяржаѓ планеты. Рыхтуйце ѓрачыстую сустрэчу!
***
На Месяцы размяшчаліся дзве баявыя станцыі ЗША і Расіі. На кожнай з іх - па трыццаць тэрмаядзерных ракет і пяцьдзесят супрацоѓнікаѓ. Накшталт не шмат, але чатырохсот пяцідзесяці мегатонныя зарады, усталяваныя на ракетах самага апошняга пакалення, нагадвалі які завіс у скроні пісталет з узведзеным цынгелем.
