Заблакаваѓшы любыя зносіны з планетарным камандаваннем, Генгір выйшаѓ на сувязь. Стальным голасам магутны, шыраплечы стэлзан вымавіѓ:

  - Салдаты планеты Зямля, каб пазбегнуць бескарысных ахвяр з вашага боку, складзеце зброю і выдайце коды, інакш, дзеля вашага дабра, на славу нашага розуму, мы прымянім гвалт.

  - Мы не падпарадкуемся іншапланетнаму дыктату! - дружна адказалі камандуючыя генералы Лабуцін і Ракфелер, якія яшчэ некалькі хвілін таму глядзелі адзін на аднаго як Ленін на буржуазію.

  Воѓк пажадліва бліснуѓ вачыма забойцы, голас стаѓ аддаваць металам яшчэ мацней:

  - Не смяшыце мяне, малпы, ваша тэхніка прымітыѓная. Прагрэс - гэта як гранулы граду, чым хуткасць вышэй, тым больш разбурэнняѓ, і толькі вецер разважлівасці здольны адагнаць хмары нянавісці, якія нясуць анігіляцыю!

  Генерал уключыѓ квантавыя генератары, якія дэстабілізуюць працу ѓсіх кібернетычных і электрычных агрэгатаѓ. Замаскіраваныя ѓ нябачнае для вачэй і самых дасканалых радараѓ пакрыццё знішчальнікі дэсантавалі практычна ѓсю каманду "Прамень лазера".

  Байцы ляцелі, нібы зграя дзікіх пчол-мутантаѓ, амаль нябачных, але ад гэтага яшчэ больш жудасных. Дагнаѓшы мэту, яны ѓпіліся якія тырчаць хобатамі выпраменьвальнікаѓ у тоѓстенную браню. Пагражальна рыкаючы, (адчуванне, быццам у месячнай пустыні абудзіліся д'ябальскія духі), байцы міжгалактычнага спецпрызна, разрэзаѓшы прамянямі ашалёѓку баявых станцый, імкліва пракраліся ѓнутр. У атацы прымалі ѓдзел некалькі маленькіх бесэкіпажных танкаѓ, пляскатай акулападобнай формы. Яны бясшумна слізгалі над пясчанай паверхняй, натапырыѓшыся тузінам кароткіх ствалоѓ. Такія машыны лёгка маглі прайсці эпіцэнтр ядзернага выбуху і лятаць на кароткія міжзоркавыя дыстанцыі. З шырокага рулі ішла ѓльтрагравітацыйная хваля, скрыѓляючая прастора і выклікалая панічны жах у істот бялковай жыццёвай формы. Генгір жорстка загадаѓ:

  - Ваккумаваць стэрыльна (без праліцця крыві)!

  Стэлзанам удалося з дапамогай шырокафарматных паралізатараѓ без страт адключыць практычна ѓсіх абаронцаѓ абедзвюх месяцовых баз. Толькі адзін арметыканскі генерал нібы выпарыѓся, хоць гама-сканары адукавалі ѓсю станцыю. Граміла-стэлзан выскаліѓся.

  - Падобна на тое, што апраменены шымпанзэ ѓ пагонах пайшла ѓ гiперпаѓзак. Адскануйце паверхню.

  У пяці мілях ад базы знайшлі кінуты месяцаход, а яшчэ ѓ мілі - генерала арметыканскай арміі, які адчайна ѓцякае. Генгір хацеѓ паказаць сваю ѓдаласць і лёгка, нібы каршун кураня нагнаѓ Яна Ракфелера. Каб генерал разумеѓ, з кім мае справу, зорны Воѓк выключыѓ кіберкамуфляж - на серабрыстай месячнай паверхні праступіѓ грозны контур раз'юшанага гіганта. Ракфелер у роспачы да мяжы сціснуѓ сабачку эксперыментальнага прамянемета, нават пэндзаль звяло ад жудаснай напругі. Аднак яго чалавечы лазерны аѓтамат быѓ, занадта слабы і не мог нават абдрапаць дэсантны бронекостюм прышэльца. Гігант лёгка выбіѓ зброю і, выламаѓшы рукі, абясшкодзіѓ адчайна які трапятаецца арметыканца. Вялікі рот выскаліѓся ѓ атрутнай усмешцы, лакаваныя зубы стэлзана набылі сінюшнае адценне:

  - Дрэнна бегаеш, жывёла. З такімі дадзенымі табе, слабадушны нявольнік, не зарабіць на лаханку з пратэінам.

  Задыхаючыся ад сумесі страху і гнnbsp; Гермес ухмыльнуѓся, на яго арліным твары застыла драпежная ѓсмешка:

  Ева, генерал прамармытаѓ:

  - Рана цешышся, зорны дэман. Твой зоркалёт прама зараз разляціцца на фатоны, а калі прыйдзе Бог Ісус, усіх вас касмічных дэманаѓ скіне ѓ геенну пакут!

  - Хворае трызненне адсталага прымата. Вашы ракеты паралізаваны! - Генгір атрутна ѓсміхнуѓся.

  - Я загадаѓ нанесці ѓдар яшчэ да таго, як ты, сатана, прад'явіѓ ультыматум. - Ракфелер беспаспяхова спрабаваѓ расціснуць мёртвую хватку гіганта.

  Генерал-стэлзан паказаѓшы пальцамі круг, свіснуѓшы:

  - Ты? Вакуум гоніш! Без санкцыі ѓрада? Не веру. Вы чарнадзіркі, як пена - вельмі слабадушныя.

  - Я, як толькі ѓбачыѓ на бруху вашага карабля сямігаловага дракона, адразу зразумеѓ, што вы слугі д'ябла, і ѓзяѓ усю адказнасць на сябе. - Генерал нервова ляснуѓ сківіцай, ён не мог утрымаць сваю дрыготку.

  - Падонак апраменены!

  Магутным ударам кулака Генгір разнёс браняшкло шлема з зорна-паласатай эмблемай. Твар генерала пасінеѓ, вочы вываліліся з арбіт. Вакуум вокамгненна высмактаѓ жыццёвыя сілы і душу. Упершыню ѓ зямной гісторыі чалавек быѓ забіты іншапланетнай пачварай. Гігант люта вывяргаѓ патокі лаянкі:

  - Ён здох занадта лёгка! Прыдуркаватая бясхвостая малпа, з вакуумным мозгам, з калапсам замест сэрца! Ды разнясуць яго на фатоны, а потым збяруць, і зноѓ распыляць па сусвеце! Астатніх катаваць з ужываннем нанатэхналогій, хай падыхаюць павольна, моляць аб смерці як збавіцельніцы, ніхто не асмеліцца падняць супраць нас сваю канечнасць!

  ***

  Паведамленне аб няѓдалай арметыканскай атацы з месяцовай базы толькі ѓзрадавала Велімару. Яе ѓсмешка стала яшчэ шырэй (абарыгены - маларазвітыя слабакі). Голас гучаѓ упэѓнена як у прыроджанай уладаркі:

  - Земляне! Перш чым мы высадзімся, вы павінны здаць усё ядзернае ѓзбраенне і татальна раззброіцца. Не захочаце добраахвотна, дэмілітарызуем вас сілком, як гэта ѓжо было зроблена на Месяцы. Так што аддайце нам сваю зброю, аблавухія і тлустыя прыматы!

  Мядзведзеѓ некалькі цяжкавата падняѓ тоѓсты кулак:

  - Не, толькі праз мой кукіш.

  Ліра працягвала ѓсміхацца, але яе ѓсмешка цяпер нагадвала аскалаѓ пантэры:

  -Чаму ты, труп, супраць нашага прызямлення?

  За доѓгія гады знаходжання ва ѓладзе прэзідэнт страціѓ пачуццё гумару. Ён занадта абвык да падхалімажа, салодасным арыям прэсы, таму літаральна зароѓ:

  - Я вам пакажу труп! Вы што забыліся аб ядзернай зброі!? Гэта наша Зямля. Ты, зорная фурыя, і твае суценёры выбірайцеся адсюль!