А значыць яна і павінна стаць каралевай!

  Уладзімір з сумневам паківаѓ галавой:

  - Мужчына павінен іх трымаць у руках!

  Раман паціснуѓ плячыма і заѓважыѓ:

  - А можа, лепш наогул без камандзіра! Будзем жыць як дзікуны ці Рабінзоны. У гэтым раі!

  Анастасія кіѓнула:

  - Ды гэта было б крута!

  Юры прапанаваѓ:

  - Давайце можа быць у футбол пагуляем?

  Уладзімір пакруціѓ галавой:

  - Няма ѓ нас мяча!

  Дзяѓчынка заѓважыла:

  - Можна са лупіны зрабіць!

  Хлапчукі-спецпрызнаѓцы змагаліся на руках, і гулялі ѓ лавіткі. Гэтак жа ѓжо некаторыя спрабавалі развесці агонь трэннем і вывастрыць дубінкі.

  Раман заѓважыѓ, усміхаючыся:

  - Можа гусеніцу засмажым і паямо мяснога?

  Уладзімір гулліва праспяваѓ:

  - Усё лічаць і ѓзімку і вясною,

  Нязменнае меню маё мясное!

  Анастасія хіхікнула і адзначыла:

  - З нас так дзяцінства і прэ!

  Юры кіѓнуѓ:

  - Быццё вызначае прытомнасць!

  Уладзімір стукнуѓ кулаком па дрэве і рыкнуѓ:

  - Хопіць! Давайце хлопцы без лішняга глупства! Я ваш камандзір! І анархія не дапушчальная!

  Юры і Раман хорам адказалі:

  - Забудзься кім ты быѓ! Тут мы ѓсё роѓныя!

  Анастасія кіѓнула і дадала:

  - А гусеніцу паспрабуем, і разам з ёй коніка.

  . РАЗДЗЕЛ Љ 2.