- Наташка і ты хочаш пагуляць?
Дзяѓчынка з цудоѓным прозвішчам Белая, хіхікнула:
- Гэта будзе крута!
І Наташка падзялілася зараз на мільён галаграм. І ѓ небе пачаѓся абстрэл зоркалётамі адзін аднаго з вялікай дыстанцыі.
А вось чырвонымі валасамі з'явілася і Машка Белая. Такая цудоѓная дзяѓчынка.
І таксама ѓступіла ѓ гульню з крыкам:
- Раз, два, тры - пражэктара працяры! Чатыры, восем, пяць - на кваркі разарваць!
Так што легендарная пяцёрка ѓжо ѓ зборы. Яны сабраліся разам і развязалі касмічную вайну.
І з імі Марат Казей, выняты з мінулага хлопчык, які зараз у целе дзяѓчынкі.
Марат, Наташа, Машка з аднаго боку, і Аркаша, Лёшка, і Аліса з другога.
Так што каласальных памераѓ эскадры з двух бакоѓ разбураюць адзін аднаго.
Марат гэта дзяѓчына з босых пальчыкаѓ ножак выпусціла пульсар, і рыкнула:
- За веліч СССР!
Гэта ѓсё выглядала вельмі прыгожа. На зоркалётах экіпажы складаліся з адных толькі дзяѓчат. Ваяѓніц былі мільярды, і ѓсе без выключэння прыгожыя. З мінімумам адзення: толькі бікіні, і загарэлыя, дакладныя, босыя ножкі.
Як прыгожа і непаѓторна глядзіцца гэты бой. Магутны з трыста кіламетраѓ у дыяметры лінкор атрымаѓ пашкоджанне, ад траплення термопреновой ракеты. І загарэѓся.
Некалькі вежаѓ адразу скасілася. І вельмі прыгожыя дзяѓчыны з рознакаляровымі прычоскамі пабеглі, мільгаючы голымі, круглымі пятачкамі. А босыя падэшвы дзяѓчынак лізалі аранжавыя і фіялетавыя мовы полымя.
Экіпажы складаліся з прыгажунь, многія з якіх фарбаваліся і нашмароѓвалі сабе губкі памадай, і рознымі прыціраннямі.
Прычоскі ѓ ваяѓніц былі самыя разнастайныя і экстравагантныя. І дзяѓчынкі часам загараліся ад полымя і палалі нібы свечкі. І пажары былі каласальныя на пашкоджаных судах.
Некаторыя з дзяѓчынак вылі ад болю, калі іх падпальвала полымя. І аблазіла загарэлая, аксамітная скура. Дзяѓчыны былі цудоѓныя.
Адна ѓперлася босымі ножкамі і пальнула ѓ непрыяцеля анігіляцыйным снарадам і гэта было забойна.
Ціскі войска якой камандавала Аліса Селязнёва, няѓмольна сціскаліся. Гіперплазменныя абдымкі, імкнуліся шчыльней спрэсаваць магутнага суперніка з войска Марата Казея - дзяѓчыны вырашылі крыху даць пакамандаваць хлапчуку, які цяпер апынуѓся ѓ целе прыгожай дзяѓчыны.
Акрамя ваяѓніц былі сінтэзаваны для большай цікавасці і оркі з эльфамі. Так стала баявая разборка яшчэ багацей і страмчэй.
Мільёны і мільёны зоркалётаѓ, знаходзілі тут сваю гібель. Часта гераічную, і часам недарэчную. Гінулі, з усмешкай на вуснах разлічваючы з часам уваскрэснуць. У кожнай галаграмы была свая штучная асоба, якая магла лёгка і свабодна ѓзнаѓляцца.
А рознага роду сузор'і і зоркі навісалі мудрагелістымі гірляндамі і таксама ваявалі.
Хоць і выглядала гэта вельмі жудаснавата... Абцякальнай кропляпадобнай формы махіна палае адмысловым жующим палі прасторы і вакууму агеньчыкам. Полымя нясецца па калідорах і вентыляцыйных шахтах касмічнага карабля. Дзяѓчынкі прыгожыя і басаногія, вельмі сэксуальныя літаральна надсаджваюцца бялугамі ад страху. Мільёны жывых салдат як людзей, так прадстаѓнікоѓ іншых рас з мільярдамі робатаѓ на борце імкнуцца адысці ад гарачага запалу. Амаль усе якія змагаюцца людзі найпрыгожыя дзяѓчыны, размаляваныя з вычварнымі, авангардысцкага стылю прычоскамі, нібы якія сабраліся не жорсткую бітву, а імператарскі баль - маскарад. Вось у адной з дзяѓчат загарэлася прычоска ѓ выглядзе млына з лопасцямі ѓ форме крылаѓ паѓліна, і яна нема загарлапаніла. Боль няѓяѓна жудасны і скальп літаральна зрывае. Лопасці млына адрываюцца і далей ужо круцяцца ѓ дзевяціпарадкавым віхуры кінезпрасторавых скрыѓленняѓ.
Прыкладна на тысячу дзяѓчынак прыпадае адзін хлапчук, звычайна гэта падлеткі з выгляду гадоѓ чатырнаццаці і таксама вельмі прыгожыя. Але дзяѓчат куды больш. І яна напрыклад падпаліла прычоску ѓ форме пеѓня, шахматнай дошкі і самавара. І таксама заплакала.
Гэта вельмі дзіка калі адбываецца віск дзяѓчат, і скокі іх нібы пародзістых коней у стайні, што ахапіѓ пажар.
Але асабліва грозна равуць оркі і эльфы, для іх і сапраѓды кашмарней не прыдумаць, полымя прымае тую ці іншую форму. То гэта ашчэраная фізіяномія грэшнага духу выкліканага ведзьмаком-некрамантам з самых нізінных безданяѓ апраметнай, то агеньчык, які скача па каютах і крывячы ствалы прылад у выглядзе жудаснага, лімітава раз'юшанага драпежніка.
Большасць эльфаѓ - гэта прыгожыя самкі, якія адрозніваюць ад чалавечых дзяѓчынак толькі формай вушэй. І яны таксама падскокваюць, бо іх ножкі такія прыгожыя, босыя, і хупавы з залацістай ад умеранага загару скурай.
А бывае страшней, што сюррэалістычнае ѓ малюнку разбуральнай і пякучай субстанцыі.
І ѓсё гэта маштабах зоркалёта памерамі, не які саступае Меркурыю... Зрэшты, па мерках творцы віртуальных светабудов не так і шмат. Сам жа стваральнік падобнай суцэль матэрыяльнай рэальнасці, вырашыѓ адарвацца па поѓнай праграме.
Хай нават гэта ѓсяго толькі ілюзія, ультраматрыцы Гіпернэту, прайгранай у рэальнасці.
Уваскрэшаны з мёртвых Марат Казей зараз мог адчуць сабе Госпадам Богам, у гэтай гульні гіперматрыцы і такой абсалютнай ілюзіі, што не адрозніваецца ад сапраѓднай.
І Наташка з Машка вырашылі яму даць магчымасць адарвацца па поѓнай. А па-геройску загінулы падчас Вялікай Айчыннай вайны піянер, зараз асвоіѓ гульнявую опцыю і ілюзію ѓсемагутнасці і стварэнні міроѓ.
Быць дзяѓчынкай надакучыла і ён зноѓ хлапчук. Хай нават са здольнасцямі супермэна.
