Dum la vizit' Matrjona dignis –

salutis kun tutplena fid',

anta? ikono krucosignis

kaj tiel diris post eksid':

«Pro kio vi min vokis, kara?

?u tristas vi en viv' malpara?

Bonvolu: ?uras mi anime,

ke pretas helpi vin intime.

?u ekbezonis vi fian?on,

a? simple jukas via pi?'?

Facile faros mi aran?on

kaj helpos en la malfeli?'.

Sen fikoj vi jam velkas, kara,

vin premas ?iam splen' kaj lac',

sed ?oju – mi por vi preparas

fikiston kun mirinda kac'!»

«Sincere dankas mi, Matrjona,

pro viaj zorgo kaj bonvol'.

Fikisto via, e? se bona,

ne helpos min en mia sol'.

Nun etas viroj – pravas kla?oj! –

jam mankas kacoj, nur kaca?oj.

Sed kacon de konvena grand'

mi ser?us tra la tuta land'.

Bezonas kacon mi malmolan

kaj minimume dudekcolan –

ne lasos mi en mia ing'

kaca?on por frivola sving'!

Bezonas viron mi potencan,

ke, kiam li ekfikos min,

mi sentu tremon dekomencan,

ke vibru ?io en la sin',

ke turni?adu mi pro sentoj,

ke pro ekstazo klaku l' dentoj,

l' okuloj saltu pro amor',

atingu l' kaco ?is la kor'!»

Matrjona post tabaka flaro

suspiris peze, kun amaro,

kaj post minuto da silent'

respondis je l' vidvina plend':

«Malsimplas trovi, e? la?pete

kacegon tian, karulin'.

De dudek cedu iomete –

mi trovos, eble, kun dek kvin!

Interalie, mi disponas

junulon belan la? statur',

kun tia kaco, ke ne konas

similan, certe, la natur'.

Mi, pekulino, mem pretere

atentis kacon de la bub'.

Vidinte – preska? svenis, vere:

precize fajrestinga tub'!

Tro grandus ?i e? por stalono,

kaj ta?gus ne por fika cel' –

per dekkvincola ?i bastono

li pelus ratojn for el kel'.

La bubo – sana, korpulenta,

konvenas por vi, belulin'.

La? nomo noble elokventa –

Kojonov Lu?jo – nomu lin.

Sed kompatinda – li nun restis

sen botoj kaj sen pantalon'.

Li en drinkej' tro lukse festis –

fordonis ?ion ?is kalson'.»

Ravite la vidvin' atentis

la vortojn de l' parigistin',

fikadon dol?an anta?sentis,

pri l' kaco revis en fascin'.

?i al Matrjona ekscitite

alvenis kun admira larm'

kaj, brakuminte ?in subite,

eldiris kun anima varm':

«Matrjona, amikin' bonkora,

kvaza? patrino karmemora!

Vi trovu Lu?jon kun rapid'

kaj lin invitu por vizit'.

Solida rekompenco estu,

se vi klopodos. Lu?jon vestu

la? plej konvena manier',

kaj venu morga? je vesper'.»

Kvar buntajn paperetojn laste

al ?i transdonis la vidvin',

kaj petis nepre, senprokraste,

matene jam viziti lin.

L' parigistino forimpetas

el la gastama domo, kaj

vidvino nia jam kun gaj'

atendas, kaj al fikoj pretas.