panewka — w daw. broni palnej zagłębienie w górnej części lufy, na które sypano proch; przy wystrzale iskra padała na proch, który zapalał się i przenosił ogień dalej, przez zapał (otwór prowadzący do lufy) do ładunku umieszczonego w lufie, powodując jego odpalenie.

proch leszczyński — wyrabiany w Lesznie.

zapał — w daw. broni palnej otwór prowadzący do lufy.

wycelił — dziś: wycelował.