Литмир - Электронная Библиотека
A
A

Джубран— а. ласкат. ф. Джабраил.

Джуван— п. Джаван.

Джуваншир— п. Джаваншир.

Джуйа— н.-п. «ищущий, достойный».

Джум'а (Джума)— п. (а.) «[родившийся в] пятницу».

Джумаали— п. (а.) Джума + 'Али.

Джумабай —узб. (а.-т.) Джума + Бай.

Джумагул (Джумакул)—тат. узб. (а.-т.) «раб [Божий],

родившийся в пятницу».

Джуманазар— узб. (а.-п.) Джума + Назар.

Джуманияз— узб. (а.-п.) Джума + Нияз.

Джунайд—а. 1. «маленькое войско»; 2. «ком твердой земли»;

имя знаменитого суфийского праведника и шейха Джунайда

Багдади (ум. в 908 г.).

Джунайдулло— тадж. узб. (а.) Джунайд+ АЛЛАХ (1).

Джундуб— а. «кузнечик»; имя Джундуба б. Абд Аллаха ал-

Баджали сподвижника Пророка Мухаммада .

Джунус— кирг. (а.) Юнус.

Джунусали — кирг. (а.) Юнус + 'Али.

Джура— т. «друг».

Джурабек — т. Джура + Бек.

Джуракул — узб. Джура + Кул.

Джурмай— тат. «кнут, плеть, хлыст».

Джусуп— кирг. (а.) Юсуф.

Диван— п. «монарший суд, суд правосудия».

Диван Мухаммад— п.-а. «суд Пророка Мухаммада

Дидар— п. «зрение, видение»; «свидание».

Дидбан—п. «стерегущий».

Дийа(Зийа, Зия) —а. КСИ «свет, светоч, сияние».

Дийа Аллах— а. А. Дийа+ АЛЛАХ (1).

Дийа ар-Рахман — а. Л. Дийа + АР-РАХМАН (2).

Дийа ал-Хакк — а. Л. Дийа + АЛ-ХАКК (52).

Дийа ад-дин— а. Л. «свет и сияние религии».

Дил— п. КСИ «душа, сердце, ум».

Дилавар— п. «доблестный».

Дилафруз— п. «зажигающий душу, сердце».

Дилбаз— п. «влюбленный, любящий».

Дилбашир— п.-а. «радующий душу, сердце».

Дилдар— п. 1. «смелый, отважный»; 2. «заботливый,

сострадательный».

Дилдарали— п.-а. Дилдар + 'Али.

Дилдор— тадж. (п.) Дилдар.

Дилкар— п. «плод души».

Дилмухаммет— тат. (п.-а.) Дил + Мухаммад.

Дилнаваз—тадж., узб. (п.) Дилнуваз.

Дилнуваз— п. «врачующий душу, сердце».

Диловар— тадж. (п.) Дилавар.

Диловаршо— тадж. (п.) Дилавар + Шах.

Дилроб— п. «покоряющий душу, сердце».

Дилсуз— п. «сострадательный».

Дилфар— п. «душа, излучающая свет».

Дилфикар— п.-а. «с раной на душе, на сердце».

Дилшад— п. «радостный, счастливый».

Дилшат— тат. (п.) Дилшад.

Дилшейх— тат. (п.-а.) Дил + Шайх.

Диляр— тат. (п.) Дил + Йар,«сердечный друг».

Дин— а. КСИ «вера», «религия», «Ислам».

Динавар— п.-а. «благочестивый».

Динак— тадж. (а.) уменып. от Дин.

Динали — п.-а. Дин + 'Али.

Динар— а. «золотая монета, динар».

Динахмет — тат. (а.) Дин + Ахмад.

Динбай — тат. (а.-т.) Дин + Бай.

Динвар — п. Динавар.

Дингиз (Тенгиз, Чингиз) — т. «море».

Дингизбай — тат. (т.) Дингиз + Бай.

Дингизхан — тат. (т.) Дингиз + Хан.

Диндар— п.-а. «верующий, набожный».

Диндархан — тат. (п.-т.) Диндар + Хан.

Динибек — т. Танибек, Тинибек.

Динислам — тат. (а.) Дин + Ислам.

Динмухаммад — п. (а.) Дин + Мухаммад.

Динмухаммет — тат. (п.-а.) Динмухаммад.

Дин Аллах (Динуллах)— тат. (а.) «религия Аллаха».

Диншейх— тат. (а.) Дин + Шайх,«шейх религии».

Дирхам— а. «серебряная монета, дирхем, драхма».

Дияр— а. «страна».

Довлет — аз. (а.) Даулат.

Довлетали — аз. (а.) Давлатали.

Довлетхан — аз. (а.-т.) Даулат + Хан.

Довлетшах—аз. (п.) Давлатшах.

Довуд— тадж. узб. (а.) Дауд.

Довудбек — тадж. (а.-т.) Дауд + Бек.

Дод — тадж. Дад.

Додабой— тадж. «подаренный».

Додали — тадж. (п.-а.) Дад + 'Али.

Додар— тадж. «брат».

Додарбек — тадж. Додар + Бек.

Додарой — тадж. узб. Додар + Ой.

Додихудо— тадж. (п.) «дар Божий».

Додмухаммад— тадж. (п.-а.) «дар Мухаммада».

Додхо— тадж. «ищущий справедливости».

Додхудо— тадж. «правитель, дар Аллаха».

Домулло— тадж. узб. (кит.-т.) «старший мулла» (из

кит. Да(великий) и Мулла).

Дона— тадж. «зернышко, штука».

Дониел— тадж. узб. (а.) Даниял.

Дониёр— тадж. узб. (а.) Даниял.

Донишманд — тадж. (п.) Данишманд.

Дорахш —н.-п. «блеск, сияние».

Доро — тадж. Дара.

Дороб— тадж. (п.) Дараб.

Доробек — тадж. Дара + Бек.

Доробшо — тадж. Дараб + Шах.

Дору —тадж. «лекарство».

Дос— тадж. «серп».

Дост — н.-п. Дуст.

Достали — п. Дустали.

Достмамед — аз. (п.-а.) Дустмухаммед.

Достмухаммад —-н.-п. Дустмухаммад.

Достон — тадж. узб. Дастан.

Досым— каз. (п.-т.) Дустим.

Дулат— тат. (а.) вариант имени Давлат.

Дунийа (Дунъя) — п. (а.) «дольний мир, вселенная».

Дунъяшах— п. (а.) «шах, властелин мира».

Дурайд—а. «зубочистка»; Ибн Дурайд — знаменитый

арабский филолог.

Дурар— 1. аз. «останется [жив]»; 2. а. «жемчуга».

Дурахшанда— п. «лучезарный, блестящий».

Дурды— туркм. «остался [жив]».

Дурмиш— туркм. Турмиш.

Дурмуш— аз. «жизнь». Дурр— а. «жемчуг».

Дурсун—туркм. (т.) Турсун.

Дурсунали— туркм. (т.-а.) Турсун + 'Али.

Дуруст— п. «совершенный».

Дурустмухаммад— п.-а. Дуруст + Мухаммад.

Дусби— тат. (п.-т.) Дуст + Би.

Дусбирган— тат. (п.-т.) «Бог дал друга (ребенка)».

Дусгали— тат. (п.-а.) Дуст 'Али.

Дусгалим— тат. (п.-а.) Дуст + 'Алим.

Дусмат— тадж. узб. (п.) ф. от Дустмухаммад.

Дусмурат— тат. (п.-а.) Дуст + Мурад.

Дусмухаммет— тат. (п.-а.) Дустмухаммад.

Дус(с) адык —тат. (п.-а.) Дуст + Садик.

Дуст— п. КСИ 1. «друг, товарищ»; 2. «любящий...».

Дустали— п.-а. Дуст + 'Али.

Дустмухаммад— п.-а. Дуст + Мухаммад.

Дустак— тадж. уменьш. ф. or Дуст.

Дустдар— н.-п. «любящий».

Дустим— п.-т. «мой друг».

Дустмад— тадж. узб. баш. стяж. ф. от Дустмухаммад.

Дустмат — тадж. узб. (п.-а.) Дустмухаммад.

Дусым — тат. (п.) Дустим.

Духа (Зуха)— а. «предполуденное время»; название

93 суры Корана.

Душамбай(от Душамба + Бай) — тат. (п.-т.) «бай (маль-

чик), родившийся в понедельник».

Душанбе— тадж. (т.) Душамбай.

Е

Егетбай— тат. (т.) «способный, расторопный юноша (бай)».

Егизбай— каз. «высокий юноша (бай)».

Едигар— тат. (т.) «добрый, благодетельный человек».

Едил— каз. «большая река».

Елгыр— тат. «шустрый, быстрый, ловкий».

Елдам— тат. «скорый, расторопный, проворный».

Елдос— каз. «любимец народа».

Елкыбай— тат. «бай (мальчик), родившийся в год лошади».

23
{"b":"154635","o":1}