Και τώρα έχουν το πιο πρόσφατο όπλο όσον αφορά την αρχή της δράσης, ενάντια στην οποία ο εχθρός είναι απίθανο να μπορέσει να βρει αποτελεσματική προστασία, τουλάχιστον μέχρι την τελική νίκη του Stelzanath.
Πόσο αβοήθητο είναι το dreadnought της φυλής Tizt. Τυφλό, χάνοντας κατεύθυνση. Περιστρεφόμενος με έναν δίσκο που εκτοξεύτηκε από έναν αθλητή, που μετά από μερικές στιγμές τα συστατικά του μέρη ψεκάστηκαν στις εκτάσεις του γαλαξία. Ή ένα άλλο άτυχο θύμα, τρεις καταστροφείς χάνονται στην αγκαλιά του βαριοπλάσματος, τρέμοντας σαν μικρές βάρκες σαν αγόρια.
Ο στρατηγός Βλαντιμίρ Κράμαρ, διορθώνοντας τη στόχευση των εκπομπών (και όχι χωρίς επιτυχία, από το νέο αποτεφρωμένο καταδρομικό απέμειναν μόνο μπαστούνια μονομπλόκ), σημείωσε με λύπη:
- Είναι εύκολο να σκοτώσεις, είναι δύσκολο να αναστηθείς, και γενικά είναι αδύνατο να ζήσεις χωρίς βία!
Η Lyra, που διευθύνει το αστρικό της άλογο, εκπέμπει ένα άλλο ρεύμα καταστροφής και μοιάζει με πλοίο που έχει μετατραπεί από μεταφορά φορτίου, είναι επίσης μπλεγμένη σε ένα δίκτυο πλάσματος, υποδεικνύεται:
- Ο θάνατος, ως πιστός φίλος, σίγουρα θα έρθει, αλλά αν θέλεις να κάνεις μια μεγαλύτερη βόλτα με μια ιδιότροπη ζωή, απόδειξε την αφοσίωσή σου στο μυαλό και το θάρρος!
Ο Τζενγκίρ Γουλφ γάβγισε βραχνά, συνεχίζοντας την πνευματώδη λεκτική γραμμή του:
- Οι νόμοι δεν γράφονται για ανόητους, αλλά λαμβάνουν και κυρώσεις για την παραβίασή τους για εκείνους τους έξυπνους ανθρώπους που έγραψαν αυτούς τους νόμους!
Η οργανωμένη αντίσταση της πολυσχιδούς αρμάδας έχει σπάσει. Η απόδραση στο διάστημα μοιάζει ακόμα και με κατάρρευση βουνού, είναι ένας ανεμοστρόβιλος που κάλυψε αμέσως ένα κοπάδι από σκνίπες, γκρεμίζοντας και μαζεύοντας τους πάντες αμέσως... Η καταδίωξη ξεκίνησε. Σαν αγέλη λύκων που οδηγεί ένα κοπάδι προβάτων. Μόνο οι σταλζάνοι είναι πολύ πιο κακοί, πιο ανελέητοι από τους λύκους. Για αυτούς, αυτό δεν είναι καν θέμα επιβίωσης, αλλά επίδειξης ακλόνητης θέλησης και ανελέητης μανίας. Κυνήγησε, βασάνισε, μην το αφήσεις. Και παρόλο που πολλά παιδιά δεν θα περιμένουν τους γονείς τους (και εδώ έχουν μαζευτεί πλάσματα από το ίδιο φύλο έως καμιά δεκαριά φύλα), αλλά μαμάδες, μπαμπάδες, ουδέτεροι, οι γιοι, οι κόρες τους και ποιος ξέρει ποιος άλλος... Τι ανδρεία σε μια τέτοια φόνο, όταν ακόμη και το να πυροβολήσεις κατά πέρδικες απαιτεί περισσότερη ικανότητα και προσπάθεια. Τα συντρίμμια πλημμύρισαν το χώρο και πέφτουν στα φωτιστικά, προκαλώντας διαταραχές στο στέμμα, προεξοχές και δίνες πλάσματος στην επιφάνεια. Μεμονωμένα αστέρια αλλάζουν ακόμη και χρώματα, από μια ποικιλία ξένων αντικειμένων, είναι ιδιαίτερα τρομερό αν ένα πλάσμα που έχει προσωπικότητα καίγεται ζωντανό, και μια προσωπικότητα είναι ένας ολόκληρος κόσμος.
Ακόμα και ένα κενό μπορεί να κλάψει, από τέτοια ταλαιπωρία...
Όλα σταμάτησαν ξαφνικά, σαν να μην είχαν ξεκινήσει καθόλου. Η αρμάδα του στόλου του Purple Constellation πάγωσε και οι αντίπαλοί του εξαφανίστηκαν αμέσως. Έμοιαζε με φτερά και τα πόδια των διαστημικών γύπων ήταν κολλημένα στο διάστημα και δεν μπορούσαν να κινηθούν. Και την ίδια στιγμή, κανείς δεν ένιωσε το παραμικρό τρέμουλο ή τράνταγμα. Όλα όσα συνέβησαν ήταν πέρα από τα όρια της συνηθισμένης φυσικής.
Η Λύρα γρύλισε άγρια.
- Ποιος είναι αυτός, ψύχραιμος, που κατάφερε να μας σταματήσει;
Ο Genhir Wolf κοίταξε με απροκάλυπτο μίσος:
- Δεν έχω ιδέα... Είναι αδύνατο κατ' αρχήν, όμως... - Ο στρατηγός-Σταλζάν χαμήλωσε τη φωνή του, φανερά φοβισμένος σε έναν ψίθυρο, τον πρόδωσε το νευρικό τρέξιμο με τα παγωμένα μάτια τριγύρω, πρόσθεσε. - Αλλά μόνο ο Zorgi μπορεί να σταματήσει εκατομμύρια διαστημόπλοια ταυτόχρονα.
Η Λύρα απάντησε ήρεμα, έστω και απορριπτικά:
- Αυτό, φυσικά, είναι ενοχλητικό, αλλά κανείς δεν μπορεί να απαγορεύσει στα ζωντανά άτομα να τσακώνονται, και εμείς οι σταλζάνοι μπορούμε να νικήσουμε!
Ο Kramar Razorvirov, χασμουριώντας προκλητικά και ρίχνοντας στο στόμα του ένα είδος σάντουιτς με δροσερά καρυκεύματα, μασώντας ζωηρά, αλλά ταυτόχρονα με μια εντελώς κατανοητή φωνή, συνόψισε:
- Ένας ημιτελής εχθρός είναι σαν μια αρρώστια χωρίς θεραπεία - περιμένετε επιπλοκές!
Κεφάλαιο 1
Πάλι εδώ το αίμα κυλάει σαν ποτάμι,
Ο αντίπαλός σου φαίνεται σκληρός.
Αλλά δεν θα υποκύψεις σε αυτόν
Και θα επιστρέψεις το τέρας στο σκοτάδι.
Λαμπερά θραύσματα αστεριών είναι σκορπισμένα στο μαύρο βελούδο του απύθμενου παραδεισένιου χαλιού. Τα φωτιστικά, που ιριδίζουν με όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου, διασκορπίζουν την ουράνια σφαίρα τόσο πυκνά που φαίνεται σαν να συγκρούστηκαν πολλοί τεράστιοι ήλιοι, να εκραγούν, να σκορπίσουν σε μια εκθαμβωτική δροσιά.
Ο πλανήτης, που αιωρείται ανάμεσα σε αμέτρητες γιρλάντες αστέρων, μοιάζει με μια μικρή, δυσδιάκριτη κουκκίδα. Μοιάζει με έναν κόκκο καφέ σιδηρομεταλλεύματος ανάμεσα σε διαμάντια.
Στη θέση ενός γιγάντιου κρατήρα που σχηματίστηκε ως αποτέλεσμα της πτώσης ενός πυραύλου εκμηδένισης, βρίσκεται το Γαλαξιακό Κολοσσαίο. Ψηλά από πάνω του αστράφτουν τόσο τεράστιες φωτεινές προβολές-ολογράμματα συνεχιζόμενων μονομαχιών που η πορεία της μάχης μπορεί να παρακολουθηθεί με γυμνό μάτι από το μακρινό διάστημα.
Στο κέντρο του μεγαλειώδους, πλούσια διακοσμημένου σταδίου, έλαβε χώρα ο αδίστακτος και συναρπαστικός αγώνας μονομάχων, που τράβηξε την προσοχή δισεκατομμυρίων ατόμων.
Το ηττημένο, αιματοβαμμένο σώμα ενός από αυτούς ανατριχιάζει αβοήθητο...
Υπάρχει ένας κανονιοβολισμός στο κεφάλι σου, σαν να σε σκέπασε ένα εκρηκτικό κύμα που χώρισε τη σάρκα σε μόρια που συνεχίζουν να σπάνε, καίγοντας σαν λάμψεις μικροσκοπικών ατομικών βομβών. Μια προσπάθεια θέλησης, μια απέλπιδα προσπάθεια να μαζευτώ τον εαυτό μου - και τώρα το μωβ πέπλο φαίνεται να κατακάθεται σιγά σιγά, αλλά δεν σταματά να γυρίζει μπροστά στα μάτια μου. Η ομίχλη, σαν με πλοκάμια, κολλάει στον περιβάλλοντα χώρο... Πονάει, αλεύρι σε κάθε κελί του σχισμένου κορμιού.
