Литмир - Электронная Библиотека
A
A

  - Заззяе Сонца, шлях асвяціѓшы камунізму!

  Уладзімір-Іосіф лагічна заѓважыѓ:

  - Ну такога Бога як у Бібліі вядома ж хутчэй за ѓсё і няма. Але вось Бог як творца светабудов цалкам можа існаваць. Інакш як растлумачыць з'яѓленне сусвету?

  Якаѓлеѓ адзначыѓ з усмешкай:

  - А што стала першапрычынай Бога?

  Сталін-Пуцін адзначыѓ:

  - Неспасціжная загадка светабудовы!

  Намеснік міністра адзначыѓ:

  - А чаму Бог дапускае зло?

  Сталін-Пуцін паціснуѓ плячыма і заѓважыѓ:

  - Можа на гэта ёсць важныя прычыны?

  Якаѓлеѓ уздыхнуѓ і заѓважыѓ:

  - Фашызм па свеце амаль перамог. Толькі мы яшчэ можам яму супрацьстаяць!

  Сталін-Пуцін з гэтым пагадзіѓся:

  - Ды можам! І я ѓпэѓнены зможам супрацьпаставіць гэтаму вар'яцтву!

  Намеснік міністра заѓважыѓ:

  - У гэтай утрапёнасці ёсць сістэма!

  Сталін-Пуцін пагадзіѓся:

  - Сістэму ёсць практычна ва ѓсім!

  Якаѓлеѓ з уздыхам заѓважыѓ:

  - Без сістэмы не будзе поспеху!

  Сталін-Пуцін з жартам праспяваѓ:

  - А калі зноѓ прайграе галота,

  Тут не сістэма, тут не сістэма...

  тут не сістэма вінаватая, а лёс!

  Якаѓлеѓ згодна кіѓнуѓ і піскнуѓ:

  - Лёс-індычка, а жыццё - капейка!

  Іосіф-Уладзімір з уздыхам дадаѓ:

  -У Бібліі, і асабліва ѓ Старым Запавеце Гасподзь Бог жорсткі. Хоць самае паскуднае што ѓ свеце ёсць гэта старасць!

  Якаѓлеѓ з гэтым пагадзіѓся:

  - Ды вялікі! Вось я быццам бы не стары гадамі, але адчуваю, што гадоѓ дзесяць таму быѓ рэальна лепш!

  Сталін-Пуцін кіѓнуѓ і адзначыѓ:

  - І я гадоѓ дзесяць таму быѓ нашмат лепш! Зрэшты, не будзем аб сумным!

  Намеснік міністра адзначыѓ, рашуча сціснуѓшы кулак:

  - Не старэюць душой ветэраны!

  Сталін-Пуцін з гэтым пагадзіѓся:

  - Ды яны душой не старэюць! А мы з табой?

  Якаѓлеѓ рашуча заявіѓ:

  -А мы вялікі будзем на белым кані!

  Уладзімір-Іосіф згодна кіѓнуѓ:

  - Ды будзем! На белым і жвавым кані! Хаця, калі і ѓ якой якасці ведаюць толькі вышэйшыя сіла.

  Дзяѓчына Наташка - Сакалоѓская заѓважыла:

  - Не хвалюйцеся таварыш Сталін! Перамога над вермахтам прыйдзе! Тым больш, гэта ѓжо будзе апошняя вайна. Пасля таго як СССР заваюе Трэці Рэйх людзі не будуць ніколі забіваць

  адзін аднаго.

  Сталін-Пуцін пагадзіѓся:

  - Веру я што будзе такі свет, у якім людзі адзін аднаго забіваць не будуць! А пакуль чаю хопіць - нясіце віна.

  І правадыр засмяяѓся. Эх на самай справе, можа быць хутчэй дабіць гэтае адрузлае цела і ѓсяліцца ѓ нешта больш юнае? Гэта было б выдатна. Эх добра быць юным і здаровым.

  І скакаць як хлапчук. А можа і зусім стаць хлапчуком.

  Эх шмат што б ён даѓ, каб апынуцца ѓ целе падлетка. А так у Сталіна-Пуціна ѓжо і фізічных сіл, займацца каханнем з жанчынамі няма. Ды слабее дыктатар і старэе.

  Ды і ѓ мінулым жыцці Пуціну ѓжо было шэсцьдзесят дзевяць і хутка семдзесят. Не занадта жвава ѓ такім узросце паскачаш. І ѓ хакей ужо гуляѓ не ён, а двайнік.

  Хаця гэта і хавалі. Эх адчуць бы сябе ѓ маладым, а тым больш у юным целе, калі ты перапоѓнены гармонамі і ѓ цябе мурашкі ѓ штанах. А то глядзіш на дзяѓчын, і яны табе

  не вельмі і патрэбныя.

  Проста пажыраеш іх вачамі, а мужчынская дасканаласць і не ѓстае.

  Сталін-Пуцін праспяваѓ:

  - У бітве змяінае джала прачнулася,

  Дзе ж маё вельмі бурнае юнацтва?

  Якаѓлеѓ адзначыѓ з усмешкай:

  - Вы яшчэ ого-га-га таварыш Сталін!

  Уладзімір-Іосіф адмахнуѓся:

  - Ды я не вельмі! Ну нічога ѓ выпадку форс-мажору ёсць яшчэ і Берыя!

  Якаѓлеѓ паводле пацвердзіѓ:

  - Ды Лаѓрэнцій Палыч шмат што можа - ён з кагорты вялікіх кіраѓнікоѓ!

3
{"b":"790338","o":1}