- Піянер заѓсёды гатовы!

  Варажбітка стукнула кулаком па стале і паведаміла:

  - Першае заданне табе, будзе лёгкім. Выйдзі на вуліцу і там знайдзі пацана Грышку Мімозу. Набі яму пысу, да сінякоѓ. З тваёй сілай гэта няцяжка. І забяры ѓ яго школьны партфель і айфон. Пасля прынясеш мне!

  Павел разгублена развёѓ рукамі:

  - А навошта вам айфон школьніка?

  Варажбітка раѓнула:

  - Ты мой раб! Не пытайся, а выконвай! Ні да чаго табе ведаць і абмяркоѓваць загады! Ці ты памрэш, а душа навечна трапіць у пекла!

  Павел-Конан нясмела спытаѓ:

  - А дзе знайсці Грышку Мімозу?

  Варажбітка шпурнула хлапчуку-тэрмінатару зярнятка:

  - Давай і па ім арыентуйся! Дзе свяціцца, там і супернік!

  Павел-Конан, ужо не задаючы пытанне, мільгаючы голымі, круглымі хлапечымі пяткамі выскачыѓ з офіса. Ён адчуваѓ у сабе энергію і смагу рухацца.

  Цела і сапраѓды было вельмі моцным і хуткім. Павел-Конан не чуѓ пад сабой ног. Ён разганяѓся, па лесвіцы ігнаруючы ліфты. І яму было так лёгка, і палёт такі імклівы і захапляльны.

  Пасля чаго дзяцюк-тэрмінатар выскачыѓ на вуліцу. Надвор'е стаяла халаднаватае, толькі што прайшоѓ дождж. Хлапчук-мульцяшка шлёпаѓ па лужынах. Паднімаѓ пырскі. І яму было добра. І хуткасць прабежкі, нібы ѓ пародзістага, скакавага каня. Ва ѓсякім разе хутчэй, чым у людзей. Не дагнаць так проста.

  Вось дзяцюк, ігнаруючы святлафоры прамчаѓся паміж машынамі. Яго хуткасць быѓ вялікі, а рэакцыя цудоѓнай. Конан і на самай справе вельмі выдатная мульцяшка. Хуткая, з цудоѓнай рэакцыяй, моцная і цягавітая. Бракуе яму навучанні прыёмамі адзінаборстваѓ і магіі. Тады б яшчэ круцейшы быѓ бы чым Наруто. Але нічога, наперадзе ѓ яго ѓся вечнасць. І энергія ніколі не скончыцца.

  Хлапчук-мульцяшка пераскочыѓ праз машыну. Усё ж ён бег занадта хутка, і мінакі агладжваліся на босанага хлопчыка. І нават прысвіствалі паліцыянты. Але добра, не зважаючы Конан-Павел дабраѓся да двара.

  Там быѓ Грышка Мімоза. Пацан гадоѓ трынаццаці, з вельмі нахабным выглядам. І глядзеѓ зверам. Убачыѓшы Паѓла-Конана, разрагатаѓся, паказваючы пальцам:

  - Глядзіце жабрак! На абутак грошай няма!

  Конан-Павел кінуѓся на крыѓдзіцеля, ударыѓ яго нагою ѓ жывот, потым рушыѓ кулаком па патыліцы. Той і паваліѓся як падкошаны. У Конан-Паѓла не дужая сіла. Пасля чаго хлапчук-мульцяшка ѓспомніѓ, што варта пакінуць і сінякі на твары. Павярнуѓ, і ѓрэзаѓ некалькі разоѓ кулаком па пысе.

  Далей забраѓ партфель, вывернуѓ кішэні ѓ пошуках айфона. Вылецела куча манет, пара паперак. Іх Конан-Павел прыбраѓ з задавальненнем. Але дзе ж Айфон - куды падзеѓся! Юны ваяѓнік нават разарваѓ на ахвяры адзенне, агаліѓшы па пояс. Але таксама знайшоѓ урэшце.

  Узяѓ яго сабе... І памчаѓся назад. Справа зроблена! І галоѓнае так лёгка і проста! Нібы жуйку зжаваць! Так добра ѓсё атрымалася!

  І хлапчук зноѓ нёсся, і насвістваѓ сабе песеньку:

  - Перарвалася нітка, нам пагражае злая смерць! І каб жыць - герой абавязаны памерці!

  І зноѓ пераскокванне праз машыны. Пракручванне сальта, рознага роду развароты.

  Конан-Павел уляцеѓ у офіс. Яго ніхто не спыняѓ. Потым забег наверх да варажбіткі.

  Тая сустрэла яго не надта ветліва:

  - Ну ты і даеш! Нашто ты забіѓ Грышку?

  Конан-Павел разгублена развёѓ рукамі:

  - Я не забіваѓ яго?

  Варажбітка хіхікнула і выскалілася:

  - Хлопчык Конан, можа падняць над галавой валун больш за тону вагой. Уяѓляеш які ѓ яго моцны ѓдар. А рушыѓ падлетка па патыліцы! Ты што ідыёт?

  Конан-Павел разгублена развёѓ рукамі:

  - Ну я не думаѓ. Патыліца сама патрапіла пад мой кулак!

  Варажбітка раѓнула:

  - Карацей кажучы, прымусь дурня Богу маліцца, ён лоб паб'е! Добра яшчэ што гэты хлапчук мне асабіста быѓ і не патрэбен. А айфон і партфель спатрэбяцца. Але вось ты... Ты разумееш, што зараз забойца!

  Конан-Павел цяжка ѓздыхнуѓ і адказаѓ:

  - Ну я не хацеѓ! Наступны раз буду асцярожней!

  Варажбітка рыкнула, і стукнула абцасам па падлозе:

  - Наступнага разу не будзе. Цябе запомніла, хлапчук, які ѓ халады насіцца напаѓголы і пляскае па восеньскіх лужынах. І напэѓна забойцу будзе шукаць паліцыя. Так што ѓ Маскве ва ѓсякім разе ты не паходзіш!

  Павел-Конан легкадумна бразнуѓ:

  - А калі валасы пафарбаваць у белы колер? Я так стану яшчэ сімпотней!

  Варажбітка хруснула пальцамі і адмоѓна матнула галавой:

  - Не! Пакуль ты па Маскве бегаць не будзеш! Я цябе ѓ казачны свет адпраѓлю! Там здабудзеш для мяне сем артэфактаѓ. А потым - будзе відаць! Але глядзі, асцярожней з сілай!

  . РАЗДЗЕЛ Љ2

  А пакуль можа быць... - Варажбітка падміргнула і адказала з яхіднай ухмылкай.