Αφιέρωσαν τω μαθητές σχόλε DCX, qua in Petropolis est.
Historia hoc libri startum retro uno anno; in die hoc nos (me, doctor Eugenius Radius, et doctor Dmitrius Trabus) sedere in taberna et loquitandi cum amicis meis, et quando me bibunt V chyphus vinorum, in meus caput veni una sententia. Me μιλούν, quo bene erit, se nos expressam aliquam buchum sive librum ad nostris iuvenes.
In nostrum polemitatum temporem nos iuvenes totum propulsavit ex manus, et non illum nos diligerui, et dominatum nunc degeneratio in vitae publicum. Omnes homines nunc corrumpo, scientia in Patridae nostrae pereo et pereo, discipules in scholam magistrandi non scire nomines magnam virorum ex horae nostrae: Sergius Rexius, quo facero primae rochetae in mundi, Dimitrius Mendelius, quo facero primum orbus aerum in mundi etc. Circum nos nunc totum stuprum, impudicitiam, avaritiam, mendacium, et plusquam reforma educatione! Corrupto nunc morales homini in socium, decompositum populus debitum «culturam» «popularum» americaniam. Nunc homines in Rossicae stare valde «liberi»: illum non venerare doctores, magistros et aliam viri sapienti; omnes nunc dicit, quo nos totum bibere, et comedere, et scandalizare, et animum desidia inficere, sed nos non laborare nunquam, et mani nostri albi sunt, quod mleco sive lactae, et quo corpi nos adiposi, quod lactibus porcellis, et quo nos decet cecidi, quod paysanes cecidi latrunculi, quando illum cacepi. Sed sic possunt dici totum viri indocti, qui non inspexit in artibus et scientiam, et qui non quireo elegantiam interpretare verborum Engelsium secundum septime methodam: dialecticiam, practiciam, pragmaticiam, realisticiam, grammaticiam, semanticiam et mysticiam.
Sed nuper proveni sic nominatum «novae» «progressivi» «scienticos»; illum dixi de egalitas, de reformandi, de pax in mundi, de problemam in socium nostrum etc., etiam illum semper damnarunt antiquas scienticos, quod nos sunt. Illum non suspicerunt antiquas libres et morales nostris abavis, qui nunc in caelum est. Nos ex maximum inceptum suspicarunt aliquam malum in verborem illum, et nunc nostrum cautiones apparereo verum: omnes haec «scientici novi» evaderitum totum agentibus americanienses. Vivat nos!
«Omnes haec sic nominatur «progressivistam» – est etiam novum genus stercum», quod dicitur nuper noster doctor Dmitrius Trabus, – vir doctorissimus! Ipse scire penitus, quo ad haec «modernes scienticos» non possunt crede, et quo illum omnes Filii Diaboli Mamonnae Americanae, ergo illum viri mendaciosi, debitum illum pater est mendacius et pater mendacium. Sed nunc «Im Volke geboren Erstand uns ein Führer, gab Glaube und Hoffnung an Deutschland uns wieder», quod sonarui in unae bonum et alter carminae teutonicam, et quando nunc nostri amici ex iuvenes sonare in strasses et in aliquam locis publicam. Nunc nascior in volken rossicum propensio novae: valde et valde exorirunt junges homines, qui credero in Dux, in Patriam, in Fideles Christianae Ortodocis, in potentiam antiquam Sovieticum Unionis, et etiam in Spiritualitas! Sed delatores occidentales non dormitaro; haec λυκόση americani totum volunt contaminatum jungische nostrum.
Nuper haec hostis rossicum generis, – haec foeditatis parvi ministri Satanorum, – expressum unae libretto, qua est verum pamphletum; non, non est pamphletum, sed pasquillum monstrosum! Haec libra titulando «In defensionem reformae educatione». In istud copriam (ex κοπριά) librum haec pygmaeis colloquavit de reformam educatione in tonum benitas, illum venditaro et venditaro haec reformam americaniensam, et etiam illum dicit, quo Summa Schola Economicum – est non cubile agentibus ξένης, sed institutum bonum et productivum, et quid illum laborare pro Patriae nostrae et pro genus rossicus. Certo, omnes hac est totum malae propagandae et agitatio infaustum; haec americanischen narren non possum fefelli nos, – antiquam sovieticis scienticos, – et nos erit longe nostris hostis lassare, ad Finem Victoriam! Sicut vivat!
In anno MMXVI erat nostra magnissima Victoriam in hic bellae: ministram educationis novum stare nostra amica, nostra musa, – Olga Basiliana. In hic die omni nostri inimici, omni nostri aemuli etc., – flevi sanguiam lacrimes, ut in hic die nos probarum, quo nostra partia in systemam imperium et in perpendiculum imperium; nunc omni decet memoraro, quo nos habeo potentiam, et si unum ex nostris magistris dicit, – suam minister auscultare illum stare. Et nunc nunquam non decet inducerum dici malum de magistris nostris, ergo est nostri dignitatis et sophiam magistri.
Sed nunc affatim verborem de res universales; nunc nos decet dici de essentiae libri nostrum. Hoc lector nostris, fortasse, quaereri nos: «Quapropter hic libri nomizatae «Novae epistolae obscurorum virorum», si scribunt illum bonum et sapientiam homines?». Et nos respondero ad hic quaestatium sicut: «Vos omnes sciro, quo omnes sic nominatur «progressivi» nomizavit nos omnes «viri obscuri», «rutres», «arboreandi» etc.; et nos, – in humilitatem majestas illum, – stare nomizato suami haecis verborem; ergo nos et titulavit librum «Novae epistolae obscurorum virorum»». Igitur, hic libro nos colligero epistolas aliquam bonum virorum, qui vivunt in Patria nostra et nuncior, et multo epistolas est in libri haec. Auctores librorum stare titum maximum bonum, dignitates, honestates et notabiles vires ex omnes locis Patriam nos: Doctor Dmitrius Trabus; Doctor Alexander Panchin, me et alii. In epistolarum haec viri digni cogitato et scribo de gravissimam problemam de nostrum temporem; librum sic – est verum thesaurum scientiarum ad usum nostri iuveni amici ex meliores scholam Moscoviensi et Petropolisiensi. Omnes magistros scolares et universitates decet redderunt praedictum, quat illum studentes legerui librum haec!
Etiam me expressi gratiam multae ad omnes, quod auxiliam cum expressum librum hoc.
Datum in Moskvae, in startum primaverum MMXVIII anno.
– Magistro Universitatis Novae-Eboracumiensis Eruditus Dominus Constantin Semenis, diurnarista, scriptor, blorrerus et verum marxista.
