Литмир - Электронная Библиотека

С.С.Аревшатян. Давид Анахт и его роль в развитии древнеармянской философии. – В кн.: Давид Анахт. Сочинения, с. 5 – 28.

Очерк развития эстетической мысли в Армении. М., 1976, с. 20 – 28.

А.Ф.Лосев. Философско-исторический подвиг Давида Непобедимого. Ереван, 1980 (перепечатано также в кн.: Давид Непобедимый. Ереван, 1983, с. 40 – 50).

Г.А.Брутян. Логика Давида Непобедимого. М., 1982.

C.Neumann. Mémoire sur la vie et les oeuvres de David, philosophe arménien du VI siècle de notre ère. – Nouveau Journal Asiatique,1829, 3.

A.Busse. Die neuplatonischer Ausleger der Isagoge des Porphyrios. Berlin, 1892.

M.Khoostikian. David der Philosoph. Bern, 1907.

ТРИНИТАРНЫЙ ВОПРОС В РАННЕМ ХРИСТИАНСТВЕ [441]

Общие работы

А.И.Бриллиантов. Влияние восточного богословия на западное в произведениях Иоанна Скота Эригены. Спб., 1898, с. 79 – 136.

И.П.Четвериков. О Боге как личном существе. Киев, 1908.

А.Спасский. История догматических движений в эпоху вселенских соборов (в связи с философскими учениями того времени). Сергиев Посад, 1914, т. 1 [Тринитарный вопрос (история учения о Св.Троице)].

В.В.Болотов. Лекции по истории древней церкви. Петроград, 1918, IV [История церкви в период вселенских соборов], с. 1 – 134.

ОРИГЕН

В.В.Болотов. Учение Оригена о Св.Троице. Спб., 1879.

Ф.Елеонский. Учение Оригена о Божестве Сына Божия и Духа Святого. Спб., 1879.

M.J.Denis. De la philosophie d'Origène. Paris, 1884.

НЕОПЛАТОНИЗМ ЛАТИНСКОГО ЗАПАДАКОРНЕЛИЙ ЛАБЕОН

G.Kettner. Cornelius Labeo, ein Beitrag zur Quellenkritik des Arnobius. Pforta, 1877. Progr. (здесь – фрагменты Лабеона).

J.Muelleneisen. De Cornelii Labeonis fragmentis, studiis, adsectatoribus. Marburg, 1889. Diss.

P.Mastandrea. Un neoplatonico latino Cornelio Labeone. Testimonianze e frammenti. Leiden, 1979.

G.Wissowa. De Macrobii Saturnaliorum fontibus. Breslau, 1880. Diss.

W.Kahl. Cornelius Labeo, ein Beitrag zur spätrömischen Literaturgeschihte. – Philologus. Supplementum, 1889, V, S. 717 – 807.

Alex.Röhricht. Die Seelenlehre des Arnobius nach ihren Quellen und ihrer Entstehung untersucht. Hamburg, 1893.

Th.Litt. De Verrii Flacci et Cornelii Labeonis fastorum libris. Bonae, 1904.

Fr.Niggetiet. De Cornelio Labeone. Münster, 1908. Diss.

B.Boehm. De Cornelii Labeonis aetate. Regimonti, 1913. Diss.

W.Kroll. Die Zeit des Cornelius Labeo. – Rheinisches Muzeum, 1916, 71, S. 309 – 357.

W.A.Baehrens. Über die Lebenszeit des Cornelius Labeo. – Hermes, 1917, 52, S. 39 – 56.

W.A.Baehrens. Cornelius Labeo atque eius commentarius Vergilianus. Gent – Leipzig, 1918.

ВЕТТИЙ АГОРИЙ ПРЕТЕКСТАТ

J.Mistler. Vettius Agorius Praetextatus. – Klio, 1910, 10, S. 462 – 475.

T.W.J.Nicolaas. Praetextatus. Amsterdam, 1940. Diss.

J.Flamant. Macrobe et le Néo-platonisme latin, à la fin du IV esiècle. Leiden, 1977 (Претекстат упоминается множество раз; особый интерес представляют с. 26 – 36).

ФАВОНИЙ ЕВЛОГИЙ

Fauonii Eulogii Disputatio de Somnio Scipionis, ed. A.Holder. Lipsiae, 1901.

Favonius Eulogius. Disputatio de Somnio Scipionis, ed. et trad. R. –E.van Weddingen. Bruxelles, 1957.

F.Skutsch. Zu Favonius Eulogius und Chalcidius. – Philologus, 1902, 61, S. 193 – 200.

C.Fries. De M.Varrone a Favonio Eulogio expresso. – Rheinisches Muzeum, 1903, 58, S. 115 – 125.

M.Sicherl. Beiträge zur Kritik und Erklärung des Favonius Eulogius. – Abhandlungen der Akademie der Wissenschaften und der Literatur. Mainz, 1959, 10.

МАРИЙ ВИКТОРИН

Тексты, переводы и комментарии

Candidi Arriani ad Marium Victorinum rhetorem de generatione divina et Marii Victorini rhetoris urbis Romae ad Candidum Arrianum, recens. Iust.Woehrer. Wilhering, 1909 – 1910 (Jahresbericht des Privatuntergymnasiums der Zisterzienster zu Wilhering). Первое критическое издание.

Marius Victorinus. Traités théologiques sur la Trinité, Paris, 1960, I: Texte établi par P.Henry. Introduction, traduction et notes par P.Hadot; II. Commentaire par P.Hadot (Sources Chrétiennes, 68 – 69).

Marii Victorini Opera. Pars 1. Opera theologica, recens. P.Henry et P.Hadot. – Corpus Scriptorum ecclestiacorum Latinorum, 1971, 83.

Marii Victorini Afri Commentarii in epistulas Pauli ad Galatas, ad Philippenses, ad Ephesios, ed. A.Locher. Leipzig, 1972.

Marii Victorini Afri Opera theologica, ed. A.Locher. Leipzig, 1976.

Kleine Pauly, Lfg. 17, 1037 – 1038 (здесь можно получить сведения о сочинениях Викторина грамматически-риторического характера).

Литература

G.Koffmane. De Mario Victorino philosopho christiano. Breslau, 1880.

G.Geiger. Marius Victorinus, ein neuplatonischer Philosoph. Progr.Metten. Landshut, 1887 – 1889.

R.Schmid. Marius Victorinus und seine Beziehungen zu Augustin. Kiel, 1895. Diss.

J.Wöhrer. Studien zu Marius Victorinus. – Jahresbericht des Privät-Untergymnasiums zu Wilhering. Wilhering, 1905.

J.de Ghellinck. Réminiscences de la dialectique de Marius Victorinus dans les conflits théologiques du onzième siècle. – Revue néoscolastique de philosophie, 1911, 19, p. 432 – 435.

W.Karig. Des Caius Marius Victorinus Kommentare zu den Paulinischen Briefen. Marburg, 1924. Diss.

E.Benz. Marius Victorinus und die Entwicklung der abendländischen Willensmetaphysik. Stuttgart, 1932.

B.Citterio. Osservazioni sulle opere cristiane di Mario Vittorino. – Scuola Cattolica, 1937, 65, p. 505 – 515.

H.Leusse. Le problème la préexistence des âmes chez Marius Victorinus. – Recherchez de Science Religieuse, 1939, 29, p. 197 – 237.

R.Domenico. La dottrina trinitaria di Mario Vittorino Africano. Napoli, 1942.

A.Travis. Marius Victorinus, a Biographical Note. – Harvard Theological Review. 1943, 36, p. 83 – 90.

P.Frassinatti. Le confusione agostiniane e un inno di Mario Vittorino. – Giornale italiano de filologia, 1949, 2, p. 50 – 59.

P.Henry. The "Adversus Arium" of Marius Victorinus, the first systematic exposition of the doctrine of the Trinity. – Journal of Theological Studies, N.S., 1950, 1, p. 42 – 55.

A.Dempf. Der Ptatonismus des Eusebius, Victorinus und Pseudo-Dionysius. – Sitzungsberichte der Bayerischen Akademie der Wissenschaften, Phil. –Hist. Klasse, 1962, 3, S. 1 – 18.

P.Hadot. L'image de la Trinité dans l'âme chez Victorinus et chez Saint Augustin. – Stidia patristica. Berlin, 1962, 6, S. 409 – 422.

M.T.Clark. The Neoplatonism, of Marius Victorinus. – Studia Patristica. Berlin, 1972, 11, S. 13 – 19.

P.Hadot. Porphyre et Victorinus, Paris, 1968, I – II.

R.A.Markus. Marius Victorinus. – In: The Cambridge History of Later Greek and Early Mediaeval Philosophy. Cambridge, 1970, p. 331 – 340.

P.Hadot. Marius Victorinus. Recherches sur sa vie et ses oeuvres. Paris, 1971.

A.Ziegenaus. Die trinitarische Ausprägung des göttlichen Seinsfülle nach Marius Victorinus. – Münchener theologische Studien, 1972, 2, Abt, 41.

M.T.Clark. The Neoplaionism of Marius Victorinus the Christian. – In: Neoplatonism and early Christian Thought. London, 1981, p. 153 – 160.

АВГУСТИН И ПЕРЕХОД ОТ АНТИЧНОСТИ К СРЕДНЕВЕКОВЬЮ [442]

Тексты, переводы и комментарии

Творения Блаженного Августина. Изд. 2‑е. Киев, 1901 – 1912, ч. 1 – 7.

Исповедь блаженного Августина, епископа Иппонийского, в 13‑ти книгах (новый перевод). М., 1914.

Блаженный Августин. Исповедь. – Богословские труды. М., 1978, 19, с. 71 – 264.

Общая литература

В.Герье. Блаженный Августин. М., 1910.

И.В.Попов. Личность и учение блаженного Августина. Сергиев Посад, 1917, I, 1 – 2.

С.С.Аверинцев. Греческая "литература" и ближневосточная "словесность" (Противостояние и встреча двух творческих принципов). – В кн.: Типология и взаимосвязи литератур древнего мира. М., 1971.

425
{"b":"155434","o":1}