Литмир - Электронная Библиотека
A
A

привлекательность,

добродетель,

достоинство».

Махбуб(а)— а. «любимая, возлюбленная».

Мсисбубе— н.-п. Махбуба.

Махбуббике — тат. (а.-п.) Махбуб + Бике.

Махбубджамал — тат. (а.) Махбуб + Джамал.

Махбубджихан—-тат. (а.-п.) Махбуб + Джихан.

Махбубзада— тат. (а.-п.) «любимый ребенок (о девочке)».

Махбубкамал — тат. (а.) Махбуб + Камал.

Махвар— н.-п. «красавица, подобная луне».

Махваш— п. «красавица, подобная луне».

Махджабин — п. Мах + Джабин.

Махджубе— н.-п. «скромная».

Махдийа— а. «ведомая правильным путем», жен. ф. от Махди.

Махдохт— н.-п. «девушка, подобная луне».

Махдума— а. «та, которой служат».

Махи— п. КСИ «лунная, луноподобная, луноликая».

Махианвар — тат. (п.-а.) Мах + Анвар.

Махиасма — тат. (п.-а.) Мах + Асма.

Махиба— тадж. (а.) жен. ф. от Махиб.

Махибадар — тат. (п.-а.) Мах + Бадар.

Махибанат — тат. (п.-а.) Мах + Банат.

Махибану — тат. (п.-а.) Мах + Бану.

Махибике — тат. (п.-т.) Мах + Бике.

Махивафа — тат. (п.-а.) Мах + Вафа.

Махигаухар — тат. (п.) Мах + Гаухар.

Махигул — тат. (п.) Мах + Гул.

Махигулъсум — тат. (п.-а.) Мах + Кулсум.

Махиджамал — тат. (п.-а.) Мах + Джамал.

Махиджихан — тат. (п.) Мах + Джихан.

Махидилбар — тат. (п.) Мах + Дилбар.

Махизавар — тат. (п.-а.) Мах + Завар.

Махизада— тат. (п.-а.) «луноподобная девочка».

Махизар — тат. (п.) Мах + Зар.

Махикамал — тат. (п.-а.) Мах + Камал.

Махин— п. КСИ «подобная луне».

Махиназ — тат. (п.) Мах + Наз.

Махинбану — тат. (п.) Махин + Бану.

Махинбону — тадж. (п.) Махин + Бану.

Махингул — тадж. (п.) Махин + Гул.

Махиндохт— н.-п. Махин +Дохт.

Махиниса— тат. (п.-а.) Мах+ Ниса.

Мсисинур— тат. (п.-а.) Мах+ Hyp.

Махипарваз— тат. (п.) «летящая луна».

Махира— а. «искусная, умелая, умелица»; жен. ф. от Махир.

Махираджаб— тат. (п.-а.) Мах+ Раджаб.

Махизавар— тат. (п.-а.) Мах + Завар.

Махисара— тат. (п.-а.) «луноподобная девушка [женщина]».

Махисарвар— тат. (п.) Мах+ Сарвар.

Махисафа— тат. (п.-а.) Мах + Сафа.

Махисултан— тат. (п.-а.) Мах+ Султан.

Махисурур— тат. (п.-а.) Мах+ Сурур.

Махисылу— тат. (п.-т.) Мах+ Сулу.

Махитап— тат. (п.) «лунный свет; лунный луч, лунное сияние».

Махихаят — тат. (п.-а.) Мах + Хайат.

Махишакар — п. «сахарная луна».

Махлега — н.-п. Махлика.

Махлика — п. Мах + Лика.

Махлуса— а. «та, в чьей душе живут дружба, чистота». Махмуда

— а. «прославляемая, восхваляемая, хвалимая»; жен. ф. от

Махмуд.

Махмудат ан-Ниса— а. «самая восхваляемая из женщин».

Махмутниса — тат. (а.) Махмудат ан-Ниса.

Махмуза — тат. (а.) искаж. ф. Махмуда.

Махназ — п. Мах + Наз.

Махнигар — п. «луноликая красавица».

Махнур — п. (п.-а.) Мах + Hyp.

Махпара— н.-п. «подобная луне», букв, «кусочек луны».

Махпейкар— н.-п. Мах+ Пейкар.

Махпират— тадж. узб. Магфират.

Махрох—н.-п. Махрух.

Махруй— п. КСИ «луноликая».

Махруйбике— тат. (п.-т.) Махруй + Бике.

Махруйджамал— тат. (п.-а.) Махруй + Джамал.

Махруйкамал— тат. (п.-а.) Махруй + Камал.

Махруса— а. «береженая, здоровая, живая, благополучная»;

жен. ф. от Махрус.

Махрух— п. «луноликая».

Максима— п. «подобная луне».

Махсума —тат. (а.) Ма'сума.

Махтаб— п. «лунный свет».

Махтума— а. 1. «с оттиском печати»; 2. «завершенная».

Махуб(а) — а. Махбуб(а).

Махуббану — тат. (а.-п.) Махбуб + Бану.

Махуббике — тат. (а.-т.) Махбуб + Бике.

Махубджамал — тат. (а.) Махбуб + Джамал.

Махубджихан — тат. (а.-п.) Махбуб + Джихан.

Махубзада — тат. (а.-п.) Махбуб + Зада.

Махубкамал — тат. (а.) Махбуб + Камал.

Махфират — тадж- узб. Магфират.

Махфуза— а. «хранимая».

Махшад — п. Мах + Шад.

Махшид— н.-п. «светлая луна».

Мачтура — тат. (а.) Мастура.

Машиа— а. «желание [Аллаха]».

Машкура— а. «благодарная».

Машруфа— а. «удостоенная почестей».

Ма'шук(а) — а. «возлюбленная, любимая».

Мащхуда— а. «видимая».

Мейманат—н.-п. (а.) Маймана(т).

Менли — туркм. Минле.

Меруерт—каз. (п.) «жемчужина».

Мехинбану — тадж. (п.) Махинбану.

Мехр— тадж. узб. 1. «солнце»; 2. «любовь, доброта,

милосердие».

Мехрангиз— п. «одарающая любовью».

Мехрбану — п. Мехр + Бану.

Мехри— п. 1. «солнечная»; 2. «добрая».

Мехригул— тадж. Мехр + Гул.

Мехрнигар — п. Мехр + Нигар.

Мехрнуш— п. «одаренная любовью и добротой».

Мехрунниса (Мехринниса) — п. (а.) Мехр + Ниса.

Мехрия— п. ф. от Мехри.

Мива— п. «плод, фрукт, ягода».

Мина— п. 1. «глазурь»; 2. название долины и Мекке, где

проходит часть обрядов хаджжа.

Миляуша— баш. тат. (п.) Бинафша.

Мин— т. КСИ «родинка».

Минле— т. КСИ «с родинкой»; в значении: «счастливая».

Минлеасма — тат. (т.-а.) Минле + Асма.

Минлебадар — тат. (т.-а.) Минле + Бадар.

Минлебанат — тат. (т.-а.) Минле + Банат.

Минлебану — тат. (т.-п.) Минле + Бану.

Минлебаян — тат. (т.) Минле + Баян.

Минлебика — тат. (т.) Минле + Бика.

Минлевасила — тат. (т.-а.) Минле + Басила.

Минлевасима — тат. (т.-а.) Минле + Васима.

Минлевафа — тат. (т.-а.) Минле + Вафа.

Минлегайша — тат. (т.-а.) Минле + Аиша.

Минлегарифа — тат. (т.-а.) Минле + 'Арифа.

Минлегул — тат. (т.-п.) Минле + Гул.

Минледжамал — тат. (т.-а.) Минле + Джамал.

Минледжаннат — тат. (т.-а.) Минле + Джаннат.

Минледжихан — тат. (т.-п.) Минле + Джихан.

Минлезада — тат. (т.-п.) Минле + Зада.

Минлезила — тат. (т.-а.) Минле + Зила.

Минлезиряк — тат. (т.-п.) Минле + Зиряк.

Минлезифа — тат. (т.-п.) Минле + Зиба.

Минлекамал — тат. (т.-а.) Минле + Камал.

Минлекамар — тат. (т.-а.) Минле + Камар.

Минлекарима — тат. (т.-а.) Минле + Карима.

Минлекаусария — тат. (т.-а.) Минле + Каусар.

Минлелатифа — тат. (т.-а.) Минле + Аатифа.

Минлемаръям — тат. (т.-а.) Минле + Марйам.

Минлениса — тат. (т.-а.) Минле + Ниса.

Минленур — тат. (т.-а.) Минле + Hyp.

Минлерайхан — тат. (т.-а.) Минле + Райхан.

Минлерафика — тат. (т.-а.) Минле + Рафика.

Минлерахима — тат. (т.-а.) Минле + Рахима.

Минлеруй — тат. (т.-п.) «лицо с родинкой».

85
{"b":"154635","o":1}