Литмир - Электронная Библиотека
A
A

Субханверди—аз. тур. (а.) Субханбирде.

Субханкул(и)— т. (а.) Субхан + Кул.

Субханкулихан— т. (а.) Субханкули + Хан.

Субхан Аллах— а. «хвала Аллаху».

Субхи— а. «раннее утро, рассвет».

Субхон— тадж. узб. (а.) Субхан.

Субхонкул— узб. (т.) Субханкули.

Сувар (Савар)—а. «наездник, всадник».

Сугуд— тат. (а.) Су'уд.

Суербай— тат. Суер(«глухарь (птица)») + Бай.

Суйдермак— тат. «такой, которого нельзя не любить».

Сулайман— а. (др.-евр. Шломо) Соломон,«мирный, за-

щищенный». Имя пророка сына пророка Дауда (Давида)

.

Сулаймон— тадж. (а.) Сулайман.

Сулаймонкул —узб. (а.-т.) Сулайман + Кул.

Сулейман— п. т. (а.) Сулайман.

Сулим— тат. (монг.) «славный, знаменитый».

Сулимшсис— тат. (монг.-п.) Сулим + Шах.

Султан— а. «повелитель, правитель, государь».

Султанали— п.-а. Султан + 'Али.

Султаналишах— п.-а. Султан + 'Али + Шах.

Султанай— тат. (а.-т.) Султан + Ай.

Султанахмет— тат. (а.) Султан + Ахмад.

Султанбай— тат. (а.-т.) Султан + Бай.

Султанбахт— п.-а. «повелитель [своего] счастья».

Султанбек— тат. (а.-т.) Султан + Бек.

Султанби— тат. (а.-т.) Султан + Би.

Султанбирде—- тат. (а.-т.) Султан + Бирде.

Султангази— тат. (а.) Султан + Гази.

Султангали— тат. (п.-а.) Султанали.

Султангарай— тат. (а.-т.) Султан + Гарай.

Султангилде (Султанкилде) — тат. (а.-т.) Султан + Килде.

Султангузя (Султанхузя) —тат. (а.-п.) Султан + Ходжа.

Султанетдин— п. (а.) Султан ад-Дин, Султан + Дин.

Султани— а. «наследственный султан», «высокородный

повелитель».

Султаним— т. (а.) «мой султан».

Султанкул(и) — т. (а.) Султан + Кул.

Султанзада — тат. (а.-п.) Султан + Зада.

Султанмахмут — тат. (а.) Султан + Махмуд.

Султанмурат— тат. (а.) Султан + Мурад.

Султанмухаммет — тат. (а.) Султан + Мухаммад.

Султаннаби — тат. (а.) Султан + Наби.

Султаннур — тат. (а.) Султан + Hyp.

Султансалим — тат. (а.) Султан + Салим.

Султантимер — тат. (а.-т.) Султан + Тимер.

Султанхабиб— тат. (а.) Султан + Хабиб.

Султанхаким — тат. (а.) Султан + Хаким.

Султанхалил — тат. (а.) Султан + Халил.

Султанхалит — тат. (а.) Султан + Халид.

Султанхусайн — тат. (а.) Султан + Хусайн.

Султаншах— тат. (а.-п.) Султан + Шах.

Султаншейх— тат. (а.) Султан + Шайх.

Султанъяр — тат. (а.-п.) Султан + Йар.

Султанъясави — тат. (а.-т.) Султан + Ясави.

Султон — тадж. узб. (а.) Султан.

Султоншо — тадж. (а.-п.) Султан + Шах.

Сулу (Сылу) — т. КСИ «красивый, стройный, статный».

Сулубай — тат. (т.) Сулу + Бай, «стройный, статный,

красивый бай (юноша)».

Сулуджан— тат. (т.-п.) Сулу + Джан.

Сулукай— тат. (т.) уменьш. ф. от Сулу.

Сулу хан— тат. (т.) Сулу + Хан.

Сулнаргул— тат. (т.) «ловчий, охотник».

Сулнарчи— тат. (т.) «охотник».

Сун'ат Аллах (Сунатуллсис) — а. «творение Аллаха».

Сунгали— тат. (т.-а.) Сун(умный) + 'Али.

Сунгатулла — тат. (а.) Сун'ат Аллах.

Суникай— тат. (т.) «умница, умничка».

Сункар (Сункур) —т. «сокол».

Сунмас— тат. «негасимый, вечный».

Мусульманские имена - i_219.jpg

Мусульманские имена - i_220.jpg

Сунни —тат. (а.) 1. «соответствующий обычаям»;

2.«соблюдающий традиции Пророка Мухаммада; 3. «суннит»

(последователь суннитского направления ислама).

Сурайа— а. Плеяды (созвездие).

Суранбай— тат. (т.) «бай (ребенок), выпрошенный у Бога».

Сурапкул—тат. (т.) «раб (ребенок), выпрошенный [у Бога]».

Суроб—тадж. (п.) Сухраб.

Сурур— а. «радость, отрада».

Сурх—п. «красный».

Сурхаб—и.«рубин».

Сурхак— п. уменып. ф. от Сурх.

Су cap— тат. «бобр».

Сусланбек — тат. Суслан (копна) + Бек.

Сууд— а. «счастье».

Суфи— п. (а.) «суфий; благочестивый, набожный».

Суфиахмет— тат. (а.) Суфи + Ахмад.

Суфияр— тат. (а.-п.) Суфи + Йар.

Суфйан— а. «порыв, дуновение ветра»; Суфйан Саври

(ок. 714-778) — праведник и религиозный ученый.

Сухайб— а. «с рыжими волосами или краснолицый»; Сухайб б.

Синан ар-Руми

— один из сподвижников Пророка

Мухаммада

Сухайл— а. звезда Канопус.

Сухбат— а. «общение, связь, дружба, беседа».

Сухбатулла— а. Сухбат + Аллах.

Сухраб— н.-п. Сурхаб.

Сухроб—тадж. (п.) Сухраб.

Суюк— т. КСИ «любимый ребенок».

Суюкбай— тат. Суюк + Бай.Ср. Байсуюк.

Суюкбай— тат.-п. Суюк + Джан.

Суюлим— тат. «любимый мой».

Суюлиш— тат. «любимый [ребенок]».

Суюм— т. КСИ 1. «радость»; 2. «любимый».

Суюмбай— т. Суюм + Бай.

Суюмбек— тат. (т.) Суюм + Бек.

Суюмгул— тат. (т.) Суюм + Кул.

Суюмдук— тат. (т.) «большая общая радость».

Суюнуч— тат. (т.) КСИ «радость, радостная весть».

Суюнучгали— тат. (т.-а.) Суюнуч + 'Али.

Суюнучлебай— тат. (т.-а.) Суюнуч + Бай,«радостный бай».

Суюнучтимер — тат. (т.) Суюнуч + Тимер.

Суюнчак— тат. «младенец, приносящий радость».

Суюпбай— тат. «любящий бай (мальчик)».

Суюч (Суюш) — тат. «любовь; любимый».

Сылу— тат. (т.) Сулу.

Сютиш— тат. (т.) «молочный брат».

Т

Табан— п. «лучащийся, испускающий лучи».

Табар— тадж. (п.) «топор», в значении: «разрубающий

все препятствия».

Табарак— а. «благословленный, превозносимый»; одно

из названий 67 суры Корана.

Табарали— тадж. (п.-а.) Табар + 'Али.

Табассум— а. «улыбка, счастье».

Табгач— т. «китаец, китайский».

Табдил— а. «замена, изменение».

Табиб— а. «врачеватель, лекарь, доктор».

Табрик— а. «поздравление, пожелание благословения».

Табриз (Табрис)— п. название столицы Южного Азербайджана.

Табылдык— т. «найденыш, найденный ребенок».

Таваккал —а. 1. Таваккул;2. «уповай [на Аллаха]!», в значении:

«не бойся никого и не надейся ни на кого, кроме Аллаха».

Таваккалхан— т. (а.) Таваккал + Хан.

Тавана— п. «сильный, мощный, могучий».

Тавангар— п. «сильнейший, могущественный».

Тавил— а. «длинный, высокого роста».

Тавус (Тавис) — а. «павлин».

Тавфик— тадж. Тауфик.

Тагай— т. 1. «дядя со стороны матери»; 2. название одного из

тюркских родов; 3. Тугай.

Тагаймурад— т. Тагай + Мурад.

Тагайтимур— т. Тагай + Тимур.

52
{"b":"154635","o":1}