Литмир - Электронная Библиотека
A
A

Мухамметлатиф — тат. (п.-а.) Мухаммадлатиф.

Мухамметмагсум—тат. (п.-а.) Мухаммадмасум.

Мухамметмурза — тат. (а.-п.) Мухаммад + Мурза.

Мухамметнаби — тат. (п.-а.) Мухаммаднаби.

Мухамметнадир — тат. (а.) Мухаммад + Надир.

Мухамметназар — тат. (п.-а.) Мухаммадназар.

Мухамметнаки — тат. (п.-а.) Мухаммаднаки.

Мухамметнур — тат. (а.) Мухаммад + Hyp.

Мухамметрасул — тат. (п.-а.) Мухаммадрасул.

Мухамметрахим — тат. (п.-а.) Мухаммадрахим.

Мухамметрахман — тат. (п.-а.) Мухаммадрахман.

Мухамметсабир — тат. (а.) Мухаммад + Сабир.

Мухамметсадир — тат. (а.) Мухаммад + Садир.

Мухамметсагир — тат. (а.) Мухаммад + Сагир.

Мухамметсагит — тат. (п.-а.) Мухаммадсаид.

Мухамметсадык—тат. (п.-а.) Мухаммадсадик.

Мухамметсаит — тат. (п.-а.) Мухаммадсайид.

Мухамметсалим — тат. (а.) Мухаммад + Салим.

Мухамметсалих — тат. (п.-а.) Мухаммадсалих.

Мухамметсаттар — тат. (а.) Мухаммад + Саттар.

Мухамметсафа — тат. (а.) Мухаммад + Сафа.

Мухамметсултан— тат. (а.) Мухаммад + Султан.

Мухамметтагир — тат. (а.) Мухаммад + Тахир.

Мухамметфазыл — тат. (п.-а.) Мухажмадфазил.

Мухамметфаиз — тат. (а.) Мухаммад + Фаиз.

Мухамметфарук — тат. (п.-а.) Мухаммадфарук.

Мухамметфатих — тат. (а.) Мухаммад + Фатих.

Мухамметхабиб — тат. (а.) Мухаммад + Хабиб.

Мухамметхабир — тат. (а.) Мухаммад + Хабир.

Мухамметхади — тат. (а.) Мухаммад + Хади.

Мухамметхази — тат. (т.-п.) Мухаммад + Хаджи.

Мухамметхаир — тат. (а.) Мухаммад + Хайр.

Мухамметхайдар — тат. (а.) Мухаммад + Хайдар.

Мухамметхалис — тат. (а.) Мухаммад + Халис.

Мухамметхан — тат. (а.-т.) Мухаммад + Хан.

Мухамметханиф — тат. (а.) Мухаммад + Ханиф.

Мухамметхарис — тат. (а.) Мухаммад + Харис.

Мухамметхасан— тат. (а.) Мухаммад + Хасан.

Мухамметхафиз — тат. (а.) Мухаммад + Хафиз.

Мухамметхузя — тат. (т.-п.) Мухаммад + Ходжа.

Мухамметхусайн — тат. (а.) Мухаммад + Хусайн.

Мухамметшакир — тат. (а.) Мухаммад + Шакир.

Мухамметшакур — тат. (п.-а.) Мухаммадшакур.

Мухамметшан — тат. (а.) «славный, доблестный Му-

хаммад».

Мухамметшах— тат. (а.-п.) Мухаммадшах.

Мухамметшейх— тат. (а.) Мухаммад + Шайх.

Мухамметшир— тат. (а.-п.) «лев [Пророка] Мухаммада».

Мухамметъяр— тат. (п.-а.) Мухаммадъяр.

Мухамметъясир— тат. (т.-п.) Мухаммад + Йасир.

Мухаррам— а. 1. «священный; запрещенный, непри-

косновенный»; 2. «родившийся в мусульманский месяц

мухаррам».

Мухафиз— а. «хранитель, страж, охранник».

Мухафиз ад-Дин (Мухафизуддин)— а. Л. «страж рели-

гии».

Мухбир— а. «вестник, гонец».

Мухибб (Мухиб)— а. «любящий».

Мухибб ад-Дин (Мухиббуддин)— а. А. «любящий рели-

гию».

Мухибали — п.-а. Мухибб + 'Али.

Мухиб Аллах (Мухибуллах) — а. «любящий Аллаха».

Мухибетдин — тат. (а.) Мухибб ад-Дин.

Мухиддин — тадж. узб. (а.) Мухйи ад-Дин.

Мухим— а. «важный, значительный, необходимый».

Мухйи— а. «дающий жизнь, оживляющий».

Мусульманские имена - i_192.jpg

Мусульманские имена - i_193.jpg

Мухйи ад-Дин (Мухйиддин)— а. Л. «оживляющий рели-

гию».

Мухит— а. 1. «окружающий»; 2. «океан».

Мухлис— а. «искренний, честный, чистосердечный».

Myхлис Аллах— а. «чистосердечный раб Аллаха».

Мухлисхан — т. (а.) Мухлис + Хан.

Мухриз—а. «добивающийся своей цели, победитель»; Мухриз

ибн Надла — один из сподвижников Пророка Мухаммада

Мухсин— а. «обходительный, благодетельный»; имя одного из

внуков Пророка Мухаммада , который умер в детстве.

Мухтади— а. «вставший на путь истины, идущий по

правильному пути».

Мухтар — а. 1. «избранный»; 2. «свободный, независимый».

Мухтар Аллах (Мухтаруллах) — а. «избранный [слуга]

Аллаха».

Мухтар ал-Хакк (Мухтарулхакк) — а. «избранник Истины

[Аллаха]».

Мухтарам— а. «уважаемый, почитаемый».

Мухтасар— а. «скромный, кроткий».

Мухтасиб— а. «следящий за чистотой нравов».

Мушавир— а. «просящий совета».

Мушарраф— а. «почитаемый, возвышенный».

Мушарриф— а. «тот, кто возносит, почитает».

Мушир— а. «советчик, советник».

Мушриф—а. «смотритель»; «возглавляющий, руководитель».

Мушриф ад-Дин (Мушрифуддин) — а. Л. Мушриф +

Дин.

Муштак— а. «страстно влюбленный».

Муштари— а. планета Юпитер.

Мушфик— а. «сострадательный, заступник».

Н

Набат— п. (а.) «росток, растение».

Набатали— п. (а.) Набат + 'Али.

Наби— а. «пророк, посланник».

Набиахмет— тат. (а.) Наби + Ахмад.

Набиб— а. «умный, одаренный».

Набиджон— тадж. (а.-п.) Наби + Джан.

Набикул(и)— т. (а.) Наби + Кул.

Мусульманские имена - i_194.jpg

Набил— а. «знатный, прославленный; благородный».

Набир(а)—п. «внук».

Набих—а. «благородный, знаменитый, выдающийся,

избранный, великолепный».

Набихан— тат. (а.-т.) Наби + Хан.

Набияр— тат. (а.-п.) Наби + Йар.

Наботали— тадж. (п.-а.) Набатали.

Наваб—п.(а.) «вельможа».

Навоз— п. «щедрый, творящий добро».

Навазиш— п. «ласка, нежность, доброта».

Навед— п. «благие вести, хорошие новости».

Навнихал— п. «поросль, молодое деревце».

Навнихол— тадж. (п.) Навнихал.

Навруз— п. 1. «первый день нового года по иранскому

солнечному календарю», доел, «новый день»; 2. родившийся

в навруз.

Наврузбай— тат. (п.-т.) Навруз + Бай.

Наврузбек— т. (п.) Навруз + Бек.

Наврузгали— тат. (п.-а.) Навруз + 'Али.

Наврузмухаммет— тат. (п.-а.) Навруз + Мухаммад.

Наврузхан— т. (п.) Навруз + Хан.

Навфал— а. «дар, добыча», «щедрый».

Наги— н.-п. (а.) Наки.

Нагиб— н.-п. (а.) Накиб.

Нагиз— п. «хороший; красивый».

Нагим — тат. (а.) На'им.

Нагимджан — тат. (а.-п.) На'им + Джан.

Нагиметдин— тат. (а.) На'им ад-Дин,«обилие, богатство

религии».

Нагимулла — а. На'им Аллах.

Нагимхан — тат. (а.-т.) На'им + Хан.

Надер— н.-п. тат. (а.) Надир.

Надергул— тат. (а.-п.) Надир + Гул.

Надершах — тат. (а.-п.) Надир + Шах.

Наджжар— а. «плотник»; по преданию, того уверовавшего,

который упомянут в суре Йа-син, звали Хабиб ан-Наджжар.

Наджат— а. «спасение, избавление, освобождение».

Наджаф— п. (а.) название города и местности, где похоронен

четвертый халиф 'Али б. Аби Талиб 4».

Наджафали — п. (а.) Наджаф + 'Али.

Наджафхусайн — п. Наджаф + Хусайн.

Наджбуддин — тадж. (а.) Наджиб ад-Дин.

42
{"b":"154635","o":1}