Литмир - Электронная Библиотека
A
A

пару».

Кушбахет— тат. «двойное счастье».

Кушбек— тат. (т.) Куш + Бек.

Кушгали— тат. (т.-а.) Куш + 'Али.

Кушдавлет— тат. (т.-а.) Куш + Даулат.

Кушйар— н.-п. «стремящийся к цели».

Кушкилде— тат. «пришел (родился) тот, кто создает пару,

составляет пару».

Кушод— тадж. «пусть откроется» (т. е. «избавится от

напасти»).

Куштиряк— тат. (т.) «двойной тополь».

Кушчи— т. «ловчий».

Кызылбай— тат. (т.) 1. «красный бай (мальчик)»; 2. «тор-

говец».

Кызылбаш— тат. (т.) «красная голова»; название династии

Сефевидов.

Кызырас—баш. «краснолицый».

Кылысбай— баш. (т.) Кылычбай.

Кылыч— т. КСИ «сабля, клинок, меч».

Кылычарслан— т. Кылыч + Арслан.

Кылычбай— тат. (т.) Кылыч + Бай.

Кязим— аз. (а.) Казим.

Кялантар— н.-п. Калантар.

Кямал— н.-п. Камал.

Кярим— н.-п. Карим.

Л

Лабиб—а. «умный, проницательный».

Лаззат— а. «сладостность; наслаждение, удовольствие,

блаженство».

Лазиз— 1. а. «сладкий, доставляющий наслаждение»; 2. тадж.

(а.) усеч. ф. от 'Абд ал-Азиз.

Лазим— а. «нужный, необходимый».

Лазым— аз. (а.) Лазим.

Лаик— а. «достойный, способный, заслуживающий».

Лайс— а. «лев».

Лакай— тадж. название тюркоязычного племени в

Таджикистане.

Лаким— тадж. (а.) усеч. ф. от 'Абд ал-Хаким.

Ла'л (Ааал)— п. «рубин».

Л ала— п. «тюльпан».

Лалазар— п. «луг, усеянный тюльпанами».

Лалехан— аз. (п.-т.) Аала + Хаи.

Латиф—а. КСИ 1. «приветливый, обаятельный, сим-

патичный, милосердный»; 2. «красивый, изящный»; 3.

«резвый, бойкий, расторопный».

Латиф ад-Дин (Латифуддин) — а. Л. Латиф + Дин.

Латиф Аллах (Латифуллах) — а. Латиф + АЛЛАХ (1).

Латифджан — тат. (а.-п.) Латиф + Джан.

Латифетдин— тат. (а.) Латиф ад-Дин.

Латифхан — тат. (а.-т.) Латиф + Хан.

Латып — (а.) Латиф.

Лауз— п. 1. «миндаль» (плод); 2. «сладкая халва».

Лафиз — тадж. (а.) усеч. ф. от 'Абд ал-Хафиз.

Аачин— т. «сокол».

Аачинбарс — тат. (т.) Аачин + Барс.

Аашкар— п. «войско, армия».

Лешкер— аз. (п.) Лашкар.

Лешкери— п. «воин».

Лийакат— а. 1. «украшение, достоинство»; 2. «значение,

способность, заслуги».

Лисан— а. «язык».

Лисан ад-Дин (Лисануддин) — а. Л. «язык религии».

Логман — н.-п. Лукман.

Лоик — тадж. узб. (а.) Лаик.

Лочин — тадж. Лачин.

Лукман— а. «заботящийся, присматривающий за кем- либо,

кормилец»; имя легендарного арабского мудреца,

упоминаемого в Коране.

Лукмон— тадж. узб. (а.) Лукман.

Лут— а. (др.-евр. Лот).Имя пророка айа.

Лутф (Лютф)—а. «доброта, дружелюбие, мягкость,

милость, благосклонность».

Лутф ал-Бари — а. Лутф + АЛ-БАРИ (13).

Лутфали — п. (а.) Лутф + 'Али.

Лутф Аллах (Лутфуллах) — а. Лутф + АЛЛАХ (1).

Лутф ад-Дин (Лутфуддин) — а. А. Лутф + Дин.

Лутф ар-Рахман — а. Лутф + АР-РАХМАН (2).

Лутф ал-Хакк (Лутфулхак) — инд. (а.) Лутф + АЛ-

ХАКК (52).

Лутфетдин — тат. (а.) Лутф ад-Дин.

Лутфи— а. «благосклонный, добросердечный».

Лутфиахмет — тат. (а.) Лутфи + Ахмад.

Лутфизада — тат. (а.-п.) Аутфи + Зада.

Лутфирахман — тат. (а.) Лутфи + Рахман.

Лутфихак — тат. (а.) Лутфи + Хакк.

Лутфияр — тат. (а.-п.) Лутфи + Йар.

Лутфулло — тадж. узб. (а.) Лутф Аллах.

Лютф — т. (п.-а.) КСИ Лутф.

Лютфи — п. (а.) Лутфи.

Лябиб— баш. тат. (а.) Лабиб.

Лятиф — аз. (а.) Латиф.

Мусульманские имена - i_168.jpg

М

Ma'аз— а. «защита».

Ма'ан— а. 1. «вместе, совместно, сообща»; 2. Название

племени, из которого происходила жена Пророка Мухаммада

Сауда.

Ма'али —а. «благородство, возвышенность, превосходство».

Ма'аш— а. «жизнь».

Ма'дан— а. КСИ 1. «родник, исток»; 2. «руда».

Мабрук— а. «счастливый, благополучный».

Мабрур—а. 1. «милосердный, добрый»; 2. «религиозный,

набожный, благочестивый».

Мавсисиб— а. «дары, дарования».

Мавджетдин — тат. (а.) Мавджуд ад-Дин.

Мавджуд— а. «существующий».

Мавджуд ад-Дин (Мавджудуддин) — а. А. Мавджуд +

Дин.

Мавдуд (Mayдуд)— а. «любимый».

Мавзун (Маузун)— а. «выровненный, ровный».

Мавла — а. Маула.

Мавлабай — тат. (а.-т.) Мавла + Бай.

Мавлаберди (Мавламберди)—т. «дар Господа», букв, «мой

Господь дал».

Мавлаветдин— тат. (а.) «большой знаток религии».

Мавлави— а. «из рода некоего Мавла»;название после-

дователей тариката Мавлавийа, связанного с Мавлана Джалал

ад-Дином Руми.

Мавлакул(и) — т. Мавла + Кул.

Мавлан — п. (а.) Мавлана.

Мавлана— а. титул мусульманских ученых, богословов и

эпитет Пророка, букв, «наш господин».

Мавлашсос — тат. (а.-п.) Мавла + Шах.

Мавлиджан — тат. (а.-п.) Мавла + Джан.

Мавликай — тат. (а.) «господин».

Мавлихан — тат. (а.-т.) Мавла + Хан.

Мавлишах — тат. (а.-п.) Мавла + Шах.

Мавлияр — тат. (а.-п.) Мавла + Йар.

Мавлон — тадж. узб. (п.-а.) Мавлан.

Мавлонкул — узб. (а.) Мавлана + Кул.

Мавлоно — тадж. узб. (а.) Мавлана.

Мусульманские имена - i_169.jpg

Мавлуд— а. 1. «дитя, мальчик, новорожденный»; 2. день

рождения Пророка Мухаммада .

Мавлют — тат. (а.) КСИ Мавлуд.

Мавлютбай — тат. (а.-т.) Мавлуд + Бай.

Мавлютбек— тат. (а.-т.) Мавлуд + Бек.

Мавлютбирде — тат. (а.-т.) Мавлуд + Бирде.

Мавлютгарай — тат. (а.-т.) Мавлуд + Гарай.

Мавлютджан — тат. (а.-п.) Мавлуд + Джан.

Мавлютдин—тат. (а.-т.) Мавлуд +Дин.

Мавлюткул — тат. (а.-т.) Мавлуд + Кул.

Мавлютхан — тат. (а.-т.) Мавлуд + Хан.

Мавлютшах— тат. (а.-п.) Мавлуд + Шах.

Мавлютъяр — тат. (а.-п.) Мавлуд + Йар.

Магаз — тат. (а.) Ма'аз. Маган—тат. (а.)

Ма'ан. Магамбет — каз. (а.) Мухаммад.

Магафур — баш. тат. (а.) Магфур.

Магаш — тат. (а.) Ма'аш.

Магдан — тат. (а.) Ма'дан.

Магданетдин — тат. (а.) Ма'дан + Дин.

Магданнур — тат. (а.) Ма'дан + Hyp.

Магеррам — аз. (а.) Мухаррам.

Магруф — тат (а.) КСИ Ма'руф.

Магруфджан — тат. (а.-п.) Ма'руф + Джан.

Магруфзада — тат. (а.-п.) Ма'руф + Зада.

Магсад — аз. (а.) Максад. Магсуд — н.-п.

Максуд. Магсум — тат. (а.) КСИ Ма'сум.

Магсумджан — тат. (а.-п.) Ма'сум + Джан.

Магсумхан — тат. (а.-т.) Ма'сум + Хан.

Магфур—а. «прощенный».

34
{"b":"154635","o":1}