Литмир - Электронная Библиотека
A
A

Керим — тат. (а.) Карим.

Керимхан — аз. (а.-т.) Керим + Хан.

Кесир — аз. (а.) Касир.

Кеш— тат. КСИ «соболь».

Кешбай — тат. (т.) Кеш + Бай.

Кешби — тат. (т.) Кеш + Би.

Кешмухаммет — тат. (т.-а.) Кеш + Мухаммад.

Кёроглы — аз. (т). Гуруглы.

Кибрия — а. Кибрийа.

Кивам— а. «поддержка, опора».

Кивам ад-Дин (Кивамуддин)— а. А. «поддержка религии».

Киек— тат. (т.) КСИ «олень».

Киекбай— тат. (т.) Киек + Бай.

Киекхан— тат. (т.) Киек + Хан.

Кийам— а. 1. КСИ «подъем, возрождение»; 2. «привет-

ствовать, встречать стоя».

Кийам ад-Дин (Кийамуддин)— а. Л. «подъем религии».

Кил— тат. (т.) только КСИ «приди», в значении: «пусть

родится».

Килбай — тат. (т.) Кил + Бай.

Килбарс — тат. (т.) Кил + Барс.

Килбаш — тат. (т.) Кил + Баш.

Килде—тат. (т.) только КСИ «пришел», в значении:

«родился».

Килдебай — тат. (т.) Килде + Бай.

Килдебек — т. Килде + Бек.

Килдегузя (Килдехузя)— тат. (т.-п.) Килде + Ходжа.

Килдегул— тат. (т.) Килде + Кул.

Килдеиш— тат. (т.) Килде + Иш.

Килдемухаммет— тат. (т.-а.) Килде + Мухаммад.

Килдеяр— тат. (т.-п.) Килде + Йар.

Килмурза— тат. (т.-п.) Килде + Мурза.

Килмухаммет— тат. (т.-а.) Кил + Мухаммад.

Килсен —тат. (т.) только КСИ «пусть придет», в значении

«пусть родится».

Килсенбай— тат. (т.) Килсен + Бай.

Килташ— тат. (т.) Кил + Таш.

Килчура— тат. (т.) Кил + Чура.

Килябай— тат. (т.) «рождается бай».

Кимсан— т. (кит.) «золотой», букв, «украшение из золота».

Кимъё— тадж. узб. Кимия.

Кинана— а. «колчан».

Кинзя— тат. (т.) КСИ 1. «самый младший ребенок»;

2. «богатство, ценность».

Кинзябай — тат. (т.) Кинзя + Бай.

Кинзябек — тат. (т.) Кинзя + Бек.

Кинзябулат — тат. (т.) Кинзя + Булат.

Кинзягали — тат. (т.-а.) Кинзя + 'Али.

Кинзягул (Кинзякул) — тат. (т.) Кинзя + Кул.

Кинзякилде — тат. (т.) Кинзя + Килде.

Кинзямурат — тат. (т.-а.) Кинзя + Мурад.

Кинзянур — тат. (т.-а.) Кинзя + Hyp.

Кинзясултан — тат. (т.-а.) Кинзя + Султан.

Кинзяхан— тат. (т.) Кинзя + Хан.

Кинзяхмет— тат. (т.-а.) Кинзя + Ахмад.

Кирам— а. «прямодушие, чистосердечность, искренность».

Кирам ад-Дин (Кирамуддин) — а. А. Кирам + Дин.

Кирам Аллах— а. Кирам+ АЛЛАХ (1).

Кираметдин — тат. (а.) Кирам ад-Дин.

Киргизбай— т. Киргиз(название народа) + Бай.

Киром— тадж. (а.) Кирам.

Киромиддин — тадж. узб. (а.) Кирам ад-Дин.

Кисмат— а. «судьба, предназначение».

Кифайат— а. «достаточность, компетенция».

Кифах— а. «борьба, сражение».

Кичи— т. КСИ «маленький, меньший».

Кичибай — тат. (т.) Кичи + Бай.

Кичибек — аз. (т.) Кичи + Бек.

Кишвар— тадж. (п.) «страна».

Киши— аз. (т.) «мужчина, благородный человек».

Кия— п. «повелитель, витязь».

Киямбай — тат. (а.-т.) Кийам + Бай.

Кияметдин— тат. (а.) Кийам ад-Дин.

Киямнур — тат. (а.) Кийам + Hyp.

Киян— п. «великий государь».

Киюмарс— н.-п. Каюмарс.

Кобули— тадж. «кабулец, кабульский».

Койшибай— каз. (т.) «мальчик, родившийся в год Овцы

по восточному календарю».

Кокул— тадж. «коса, локон».

Комил— тадж. узб. (а.) Камил.

Котиб—тадж. (а.) Катиб.

Корбан— н.-п. Курбан.

Кофур— тадж. (а.) Кафур.

Кохандел— н.-п. «великое сердце».

Кохбод— н.-п. «отшельник, живущий в пещере».

Кохзад— п. «из древнего рода».

Кочар— аз. «кочевой».

Кочарли— аз. «кочевник».

Куандык— тат. (т.) «мы обрадовались [рождению ребенка]».

Куат — (а.) КСИ Кувват.

Кубад— п. (др.-ир.) «царствующий».

Кубар— а. «великий».

Кубач— тат. (т.) «бледно-бурый (масть животных)».

Кувват— а. «сила, могущество».

Кугей— т. «синеглазый ребенок».

Кудабай— тат. «кум, сват».

Кудаш— баш. тат. уменып. ф. от Кудабай.

Куддус— а. «святой».

Кудрат— а. «сила, мощь, могущество».

Кудратали — п. (а.) Кудрат + 'Али.

Кудрат Аллах (Кудратуллах) — а. Кудрат + АЛЛАХ

(1).

Кудс— а. «святость, священность».

Кудси— а. «святой, священный».

Куду с— а. «святость, священность».

Куз— т. КСИ «глаз».

Кузак— тат. «стручок гороха».

Кузбай — тат. (т.) Куз + Бай.

Кузбек — тат. (т.) Куз + Бек.

Кузби — тат. (т.) Куз + Би.

Кузгун— тат. «ворон».

Кузи— тат. (т.) «ягненок».

Кузибай — тат. (т.) Кузи + Бай.

Кузибала — тат. (т.) Кузи + Бала.

Кузибек — тат. (т.) Кузи + Бек.

Кузимкул (Кузикул) — тат. (т.) Кузи + Кул.

Кужа— баш. (п.) Ходжа.

Кужак— баш. «стручок».

Куке (Кукуй)— т. (монг.) «кукушка».

Кук— т. только КСИ «синий, зеленый; небо».

Кукмурза — тат. (т.-а.) Кук + Мурза.

Куктимер — тат. (т.-а.) Кук + Тимер.

Кул— т. КСИ 1. «раб, слуга»; в значении: «раб Божий»;

2. «рука».

Кулайбек — тат. Кул + Айбек.

Кул Ахмад— (т.-а.) Кул + Ахмад;так называет себя в

Дивани ХикматХоджа Ахмад Ясави (ум. в 1162 г.).

Кулахмет— тат. (т.-а.) Кул Ахмад.

Кулбай— тат. (т.) Кул + Бай.

Кулбарс — тат. (т.) Кул + Барс.

Кулбек — тат. (т.) Кул + Бек.

Кулби — тат. (т.) Кул + Бы.

Кулбирде— тат. (т.) 1. «[Бог] помог»; 2. «дал обет, присягу на

верность».

Кулгапи— тат. (т.-а.) Кул + 'Али.

Кулгарай— тат. (т.) Кул + Гарай.

Кулдавлет— тат. (т.-а.) Кул + Даулат.

Кулибай— тат. (т.) «тот, чья рука богата».

Кулибек— тат. (т.) «тот, чья рука властвует».

Кулкамар— тат. (т.-а.) Кул + Камар.

Кулмурза— тат. (т.-п.) Кул + Мурза.

Кулмурод— узб. (т.-а.) Кул + Мурад.

Кулмухаммад— узб. (т.-а.) Кул + Мухаммад.

Кулмухаммет— тат. (т.-а.) Кул + Мухаммад.

Кулмухамметамир— тат. (т.-а.) Кул + Мухаммад +

Амир.

Кулсадык— тат. (т.-а.) Кул + Садик.

Кулсаит— тат. (т.-а.) Кул + Сайд.

Кулсамат— тат. (т.-а.) Кул + АС-САМАД(68).

Кулсум— а. «полнощекий».

Култаш— тат. (т.) Кул + Таш.

Култимер— тат. (т.) Кул + Тимер.

Култуган— тат. (т.) Кул + Туган.

Кулун— т. «жеребенок».

Кулунбай— тат. (т.) Кулун + Бай.

Кулшарип— тат. (т.-а.) Кул + Шариф.

Кумуш— т. «серебро».

Кумушай— тат. (т.) Кумуш + Ай.

Кумушбай— тат. (т.) Кумуш + Бай.

32
{"b":"154635","o":1}