Литмир - Электронная Библиотека
A
A

Гилмерази— тат. (а.) 'Илм Рази,«удовлетворяющее знание; знание, ведущее к довольству Аллаха».

Гилмерахим— тат. (а.) 'Илм ар-Рахим,«знания, даро-

ванные Милосердным [Аллахом]».

Гилмерахман— тат. (а.) 'Илм ар-Рахман,«знания, да-

рованные Милостивым [Аллахом]».

Гилметдин— тат. (а.) 'Илм ад-дин,«знания [о] религии».

Гилмехаммат— тат. (а.) 'Илм ал-Хаммад,«наука [о]

восхвалении [Аллаха]».

Гилми— тат. (а.) КСИ Илми.

Гилмиахмет — тат. (а.) Илми + Ахмад.

Гилмиджан — тат. (а.-п.) Илми +Джан.

Гилмияздан— тат. (а.-п.) «знания, дарованные Богом».

Гилмияр — тат. (а.-п.) Илми + Йар.

Гилмулла— тат. (а.) 'Илм Аллах,«знания, дарованные

Аллахом».

Гимад (Гимат) — тат. (а.) 'Имад.

Гимаделислам — тат. (а.) 'Имад ал-Ислам.

Гимадетдин — тат. (а.) 'Имад ад-Дин.

Гимран — тат. (а.) 'Имран.

Гинаят (Гиният) — тат. (а.) 'Инайат.

Гинаятулла (Гиниятулла) — тат. (а.) 'Инайат Аллах.

Гиндулла— тат. (а.) 'Инда-Алах,«находящийся под

покровительством Аллаха».

Гирай — т. Гарай.

Гирей — тат. Гарай.

Гирдак— тадж. «кругленький, полненький».

Гирфан—тат. (а.) 'Ирфан.

Гирфанетдин— тат. (а.) 'Ирфан ад-Дин.

Гисаметдин— тат. (а.) 'Исам ад-Дин.

Гисматулла— тат. (а.) 'Исмат Аллах.

Гитриф— а. «повелитель».

Гияс— тат. (а.) Гийас.

Гиясетдин— тат. (а.) Гийас ад-Дин.

Гияскули— т. (а.) «раб Помогающего взывающим к Нему».

Гол— п. КСИ «цветок, цветущий».

Голпира— н.-п. «садовник, цветовод». Гомер

баш. тат. (а.) 'Умр.

Мусульманские имена - i_117.jpg

Мусульманские имена - i_118.jpg

Мусульманские имена - i_119.jpg

Мусульманские имена - i_120.jpg

Гомербай— тат. (а.-т.) 'Умр + Бай.

Гомербаки— тат. (а.) «вечная жизнь».

Гомердавлет— тат. (а.) 'Умр + Даулат.

Гомерузак— тат. (а.) «долгая жизнь».

Гомерхан— тат. (а.-т.) 'Умр + Хан.

Гонах— аз. Кунак.

Горгин— н.-п. Гургин.

Горхмаз— аз. «смелый, бесстрашный».

Гочи— аз. «бравый, храбрец».

Гошгар— аз. Кучкар;в значении: «храбрый, боевой».

Гошун— аз. «армия, войско».

Губа— аз. «возвышенный».

Губайдулла— тат. (а.) 'Убайд Аллах.

Гудрат— н.-п. Кудрат.

Гувват— аз. (а.) «сила».

Гужа— баш. (п.) Ходжа.

Гузел—т. КСИ «очень красивый».

Гузелбай— тат. (т.) Гузел + Бай.

Гузелджан— тат. (т.-п.) Гузел + Джан.

Гузелхан— тат. (т.) Гузел + Хан.

Гул— 1. (п.) Гол;2. аз. тат. (т.) Кул.

Гулам— а. 1. «мальчик, сын», 2. «раб, слуга; последователь».

Гуламали— п. (а.) Гулам + 'Али.

Гуламгавс— п. (а.) Гулам + Гаус.

Гуламмахбуб— п. (а.) «слуга Любимого [Пророка ]»

Гуламмахдум— п. (а.) «слуга того, кому служат [Аллаха,

пророка или шейха]».

Гуламмир— инд. (а.) «слуга Повелителя [Аллаха, Пророка

или повелителя правоверных 'Али

]».

Гуламсарвар— п. «слуга Предводителя [Мухаммада ] ».

Гулам Аллах— инд. (а.) «раб Аллаха».

Гуламфарид— инд. (а.) «слуга Фарида [Шакарганджа]»;

имеется в виду знаменитый суфийский праведник, шейх

тариката Чиштийа.

Гуламхазрат— п. (а.) «слуга Святого [или Аллаха]».

Гулбек— тадж- узб. (п.-т.) Гул + Бек.

Гулмахмад— тадж. Гулмухаммад.

Гулмурод— тадж. Гул + Мурад.

Гулмухаммад— тадж. (п.-а.) Гул + Мухажмад.

Гулзарали— п. (а.) «цветник [имама] 'Али».

Гулмат— тадж. (а.) Гулмухаммад.

Гулмурад— п. (а.) Гул + Мурад.

Гулмурод— тадж. (а.) Гулмурад.

Гулмухаммад— п. (а.) Гул + Мухаммад.

Гуль— (п.) Гол.

Гумер (Гумар) — баш. тат. (а.) КСИ 'Умар.

Гумербай — тат. (а.-т.) 'Умар + Бай.

Гумербек— тат. (а.-т.) 'Умар + Бек.

Гумергали — тат. (а.) 'Умар + 'Али.

Гумерджан — тат. (а.-п.) 'Умар + Джан.

Гумерхан — тат. (а.-т.) 'Умар + Хан.

Гурбан — аз. (а.) Курбан.

Гурбанали — аз. (п.) Курбанали.

Гурбат — аз. (а.) Курбат.

Гург— п. тадж. «волк».

Гургин — п. «волчий».

Гуруглы(Гёроглы, Кёроглы) —т. «сын слепого»; «сын мо-

гилы»; имя героя одноименного дастана, распространенного

практически среди всех тюркских народов.

Гусейн— аз. (а.) Хусайн.

Гусейнали— аз. (а.) Хусайнали.

Гусейнкули— аз. (а.-п.) Хусайнкули.

Гусман— баш. тат. (а.) 'Усман.

Гусни— аз. (а.) Хусни.

Гуфран— а. «прощение, извинение».

Гуштасп— п. (др. ир.) «сильный конь».

Гылыдж— аз. «меч».

Гянджали— аз. Ганджали.

Д

Дабир— п. «наставник, учитель, воспитатель».

Дабир(Забир) — а. «твердый, сильный».

Дабр ад-Дин(Забруддин) — а. Д. «оружие религии»; от Дабр,

деревянного приспособления со щитом для осады крепости.

Давир— а. КСИ Давр.

Давирбай— тат. (а.-т.) Давир + Бай.

Давирбек— тат. (а.-т.) Давир + Бек.

Давирхан— тат. (а.-т.) Давир + Хан.

Давиш— тат. (т.) «большой друг; главный (первый) ребенок».

Давлат— (а.) Даулат.

Давлатали— тадж. (а.) Даулат + 'Али.

Давлатафза— тадж. (а.) «процветающий».

Давлаткадам— тадж. (а.) «благословенный, приносящий

счастье».

Давлатмамад— тадж. (а.) Даулат + Мамад.

Давлатманд— а.-п. «богатый, счастливый».

Давлатшах— п. (а.) Даулат + Шах.

Давлатшо— тадж. (а.-п.) Давлатшах.

Давлатъяр— п. (а.) «счастливый».

Давлатъёр— тадж. (а.-п.) Давлатъяр.

Давлет— тат. тур км. (а.) Даулат.

Давлетбай— тат. (а.-т.) Даулат + Бай.

Давлетбакты— тат. (а.-т.) «родилось богатство (т. е.

мальчик)».

Давлетбек— тат. (а.-т.) Даулат + Бек.

Давлетбирде— тат. (а.-т.) «Бог дал богатство (т. е.

мальчика)».

Давлетгали — тат. (а.) Даулат + 'Али.

Давлетгарай— тат. (а.-т.) Даулат + Гарай.

Давлетгизган— тат. (а.) «исходивший, объездивший

всю страну».

Давлетджан— тат. (а.-п.) Даулат + Джан.

Давлетджихан— тат. (а.-п.) Даулат + Джихан.

Давлетдин— тат. (а.) «богатство религии».

Давлеткази— тат. (а.) 1. «верховный судья (в государстве)»;

2. «счастливый, состоятельный судья».

Давлеткай— тат. (а.-т.) уменыи. от Давлет.

Давлеткилде— тат. (а.) Давлет + Килде.

Давлеткул— тат. (а.-т.) Даулат + Кул.

Давлетмурза— тат. (а.-п.) Даулат + Мурза.

20
{"b":"154635","o":1}